MARGARETTE POV
“Sige, Dreydon! Sige! Patayín mo na lang ako buti pa dahil ‘yon naman ang gusto mo, hindi ba! Hindi ba! Kaya kuhanin mo na ang baríl mo’t iputók mo sa 'kin nang makagantí ka na! Tutal naman ay wala na anak natin, kaya isunod mo na ‘ko! Isunod mo na ‘ko para masaya ka na!” garalgal na sambit ko dahilan upang bitawan niya ang buhok ‘ko’t tinalikuran ako.
“Ayusin mo ang sarili mo’t ipaghain mo ‘ko!” matigas na utos niya sa akin, at tinungo n’ya ang sala.
Umupo siya sa sofa, at nagsindi siya ng sigarilyo. Tinungo ko naman ang kuwarto ko’t nagbihis ako kahit nanghihina ang katawan ko.
Ngunit naalala ko ang anak ko na pinalibing ko kay Lucas kaninang tanghali, at tanging larawan lang ng baby fetús ko ang nasa phone ko. Hindi ko tuloy maiwasang hindi maging emosyonal.
“Dali
