เช้าวันรุ่งขึ้น เมืองหลวงถูกปกคลุมด้วยบรรยากาศแห่งความตกใจและความสับสน ข่าวการตายของอัครมหาเสนาบดี ถังเหวยหมิน แผ่กระจายไปในทุกตรอกซอกซอย ไม่ว่าจะเป็นขุนนางชั้นสูง หรือเหล่าพ่อค้าแม่ขาย ไม่มีใครสามารถเชื่อได้ว่าชายผู้ทรงอิทธิพลที่สุดคนหนึ่งของราชสำนักจะจบชีวิตลงได้ง่ายดายถึงเพียงนี้
บรรดาขุนนางในราชสำนักบางคนแสดงความเสียใจ บ้างกล่าวว่าเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่ที่อาจสั่นคลอนเสถียรภาพของบ้านเมือง แต่ท่ามกลางเสียงไว้อาลัยและความเสียดาย กลับมีเสียงกระซิบแผ่วเบาในหมู่ประชาชนทั่วไปที่รู้สึกตรงกันข้าม พวกเขาต่างลอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก หากแต่ไม่มีใครกล้าเอ่ยถึงความโสมมของถังเหวยหมินอย่างเปิดเผย ความเลวร้ายที่เขาก่อไว้ถูกปกคลุมด้วยเกียรติยศปลอมๆ ที่ราชสำนักสรรสร้างขึ้น
ในขณะที่ผู้คนกล่าวขวัญถึงข่าวนี้ เยี่ยจิงหลินนั่งอยู่ภายในจวนของบิดา นางฟังข่าวลือที่แว่วมาอย่างใจเย็น พลางจิบชาอุ่นๆ ดวงตาคมกริบ
