สองปีมานี้ ความงามของเยี่ยจิงหลินเปรียบเสมือนบุปผาที่ผลิบานในยามเช้า นางมีใบหน้าที่งดงามราวกับเทพธิดา ผิวพรรณขาวเนียนประหนึ่งหยกต้องแสง ดวงตาคู่สวยของนางเปล่งประกายลึกลับ แต่แฝงไว้ด้วยความเย็นชาที่ทำให้ผู้คนไม่อาจเข้าใกล้ได้ง่าย ๆ
ภายนอก นางดูเป็นหญิงสาวผู้เรียบร้อย อ่อนหวาน และสงบเสงี่ยม การใช้ชีวิตในหมู่บ้านไท่ผิงชุนทำให้เธอดูเหมือนหญิงธรรมดาที่ไม่มีพิษมีภัย นางมักจะช่วยงานในหมู่บ้านด้วยรอยยิ้มอันแสนอบอุ่น ทำให้ผู้คนรอบตัวต่างหลงใหลในตัวเธอ
แต่เบื้องหลังความงดงามและท่าทางที่ดูสงบนั้น มีบางสิ่งที่ซ่อนเร้นอยู่ ภายใต้รอยยิ้มอันสุภาพของนาง กลับมีพลังที่ยิ่งใหญ่และน่าเกรงขามซ่อนอยู่ในจิตใจ
วันเวลาที่เยี่ยจิงหลินใช้ชีวิตอยู่ในหมู่บ้านไท่ผิงชุนช่างผ่านไปอย่างรวดเร็วเหมือนสายลมที่พัดผ่าน แม้ความสงบสุขของที่นี่จะมอบความอบอุ่นให้เธอ แต่ในที่สุด นางก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงหน้าที่และชะตากรรมที่รออยู่เบ
