ในยามรุ่งอรุณของเช้าวันใหม่ ท้องฟ้าถูกแต่งแต้มด้วยสีทองแห่งแสงอาทิตย์ ขบวนทัพของแม่ทัพซุนเทาเคลื่อนตัวอย่างยิ่งใหญ่ เสียงเกราะและอาวุธดังกังวานเป็นจังหวะเดียวกันกับเสียงกลองศึกที่เร่งเร้า สร้างความฮึกเหิมแก่เหล่าทหารที่พร้อมเคลื่อนกลับเมืองหลวง ธงของแม่ทัพโบกสะบัดเหนือท้องฟ้า ราวกับเป็นสัญลักษณ์แห่งชัยชนะและเกียรติยศ
ที่เบื้องหน้าของขบวน เยี่ยจิงหลินเดินเคียงข้างบิดาในฐานะบุตรสาวคนหนึ่งของตระกูล แม้เธอจะยังมีแววอ่อนเยาว์ แต่ดวงตากลับเปี่ยมไปด้วยความสง่างามและความมุ่งมั่น ความทรงพลังของเธอเมื่อวันวานยังคงตราตรึงในใจทหารทั้งห้าร้อยนายที่ได้เห็นกับตาตนเอง เสียงซุบซิบของเหล่าทหารและผู้ติดตามในจวนแม่ทัพเต็มไปด้วยความสงสัยและเคารพ ทั้งยังเกิดความศรัทธาในตัวหญิงสาวผู้ครั้งหนึ่งเคยถูกมองว่าเป็นเพียงบุตรสาวนอกคอกที่เกิดจากสาวใช้ต่ำต้อย
ทว่า หลังจากการแสดงพลังอันน่าตื่นตะลึงเมื่อวันวาน สถานะของเยี
