หลังจากภาพที่นางได้พบเห็น เยี่ยจิงหลินแทบไม่ต้องใช้ความคิดอะไรมากมายเพื่อปะติดปะต่อเรื่องราว สายตาและท่าทางที่แม่ทัพไป่เฉินและฮูหยินใหญ่อันเหยาเหวินมีต่อกันนั้นชัดเจนยิ่งกว่าคำพูดใดๆ คนทั้งคู่กำลังลักลอบมีความสัมพันธ์ลับๆ ที่เกินกว่าขอบเขตของความเหมาะสม สายสัมพันธ์ที่ไม่สมควรนี้เป็นดั่งหนามแหลมที่แทงเข้าไปในหัวใจของเยี่ยจิงหลิน ไม่ใช่เพราะความเสียใจ แต่เพราะความสะใจที่เต็มเปี่ยม
"น่าสนใจนัก..." นางพึมพำกับตัวเอง ขณะที่ริมฝีปากโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มชั่วร้ายในทันที
นางคิดถึงท่านพ่อที่ไร้หัวใจของตนเอง ชายผู้เคยทอดทิ้งนางและมารดาเพียงเพราะลุ่มหลงในตัวของฮูหยินใหญ่ อันเหยาเหวิน ทุ่มเททุกอย่างเพื่อให้สตรีผู้นั้น นางรู้สึกอดไม่ได้ที่จะนึกภาพใบหน้าของท่านพ่อในวันที่ได้รู้ความจริง ว่าฮูหยินผู้เป็นที่รักของเขา กลับลักลอบเป็นชู้กับศัตรูที่เขาชิงชังที่สุด
"ข้าล่ะอยากเห็นนัก สีหน้าของท่านพ่อจะเป็นอย่าง
