ในขณะที่ร่างกายของ แม่ทัพซุนเทา ยิ่งทรุดโทรมลงทุกขณะ บัดนี้เขากลายเป็นเพียงเงาของความยิ่งใหญ่ในอดีต ชายผู้เคยนำทัพด้วยความกล้าหาญบัดนี้นอนอยู่บนเตียงไร้เรี่ยวแรง ถูกความทรมานกัดกินทั้งกายและใจ
ฮูหยินใหญ่ อันเหยาเหวิน ที่เคยแสร้งเป็นภรรยาผู้อ่อนโยนและแสนดี บัดนี้แสดงความเร่าร้อนและไร้ยางอายออกมาอย่างเต็มที่โดยไม่สนใจสายตาผู้ใด นางปลดปล่อยตัวตนที่แท้จริงออกมาอย่างเปิดเผย นางไม่แม้แต่จะปิดบังการเดินทางออกจากจวนเพื่อไปหาชายชู้ของนาง แม่ทัพไป่เฉิน ชายผู้ที่นางหลงใหลจนหมดสิ้นความละอาย
ทุกครั้งที่นางออกจากจวน นางแต่งกายงดงามจนคนทั้งหลายต้องเหลียวมอง ราวกับต้องการให้โลกได้รับรู้ถึงความสุขที่นางกำลังลิ้มรส ท่ามกลางความเจ็บปวดของแม่ทัพซุนเทา นางยังคงหัวเราะอย่างสะใจยามเดินออกจากบ้านเพื่อมุ่งหน้าไปหาชายชู้
ในที่ลับแห่งหนึ่ง ที่นางและแม่ทัพไป่เฉินใช้พบปะกันเป็นประจำ นางมอบร่างกายและจิตใจให้กับเขาโด
