แม่ทัพซุนเทานั่งอยู่ในห้องทำงานของเขา ดวงตาคมกริบของชายผู้ผ่านศึกสงครามจ้องออกไปในความมืดมิดของค่ำคืน ทว่าในใจกลับไม่ได้สงบอย่างที่ควรจะเป็น ความคิดมากมายวิ่งวุ่นอยู่ในสมอง ดึงเขากลับไปยังเรื่องที่เกี่ยวกับบุตรชายของเขาซุนฮ่าว
แม่ทัพซุนเทารู้ดีถึงจิตใจของซุนฮ่าว บุตรชายที่เขาเฝ้าดูแลมาแต่เล็กจนโต ซุนฮ่าวมีจิตใจกลับคับแคบและเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา คุณสมบัติที่น่ากลัวเหล่านี้มักผลักดันให้ซุนฮ่าวตัดสินใจอย่างวู่วามและโง่เขลา แม่ทัพซุนเทาอดไม่ได้ที่จะกังวลว่าความอิจฉานี้จะนำพาซุนฮ่าวไปสู่เส้นทางที่อันตราย หากปล่อยไว้ เขาอาจถึงขั้นทำลายตัวเองและตระกูลทั้งตระกูล
เขานึกถึงอดีต... ฮูหยินใหญ่อันเหยาเหวิน แม่ของซุนฮ่าว ผู้ซึ่งเต็มไปด้วยความทะเยอทะยานแต่ขาดวิจารณญาณ นางเคยวางแผนโง่เง่าหลายครั้งเพื่อไขว่คว้าสิ่งที่นางต้องการ และหนึ่งในนั้นเกือบทำให้นางเอาชีวิตไม่รอด หากเขาไม่ยื่นมือเข้าไปช่วยในนาที
