ในการฝึกซ้อมที่ดุเดือดระหว่าง ซุนฮ่าว และ เยี่ยจิงหลิน ความจริงอันโหดร้ายเริ่มชัดเจนขึ้นในใจของซุนฮ่าวว่า ตลอดเวลานั้น เขาไม่ได้เป็นคู่ต่อสู้ที่แท้จริงของนางเลยแม้แต่น้อย ร่างกายและจิตใจของเขาถูกบดขยี้อยู่ใต้ฝ่าเท้าของเยี่ยจิงหลินซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนความทะนงตนและความเย่อหยิ่งที่เคยมีถูกกัดกร่อนลงไปทีละน้อย
ทุกครั้งที่ซุนฮ่าวพยายามปลดปล่อยพลังทั้งหมดของเขาเพื่อต่อสู้กลับ เยี่ยจิงหลินก็ยิ่งตอบโต้ด้วยท่วงท่าที่หนักแน่นและรุนแรงยิ่งกว่า คล้ายกับกำลังเตือนเขาให้รู้ว่า ระดับฝีมือของเขายังห่างชั้นกับนางราวฟ้ากับเหว ความดื้อดึงและความโกรธแค้นในใจซุนฮ่าวค่อยๆ ถูกแปรเปลี่ยนเป็นความหวาดหวั่นลึกๆ จนเขาเริ่มสงสัยในตัวเองว่า การคิดจัดการกับนางในอดีตนั้นเป็นเพียงความคิดโง่เขลาที่ไร้เหตุผลโดยสิ้นเชิง
หลายวันผ่านไป ร่างกายของซุนฮ่าวเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำและความเหนื่อยล้า แต่มันไม่สามารถเทียบได้กับบาดแผลทางจิตใจ
