Taming The Beast (Tagalog)

CAPÍTULO 4

TAMA NGA, PATAY na ang matandang iyon— si Don Arturo. Marahil ay deserve nito ang mamatay dahil sa panggagahasa sa kanila. Sina Annie, Janine, at Mean ay walang awang ponagsamantalahan din nito. Mabuti na lang at nawala na ito at wala nang magtatangka sa kanilang buhay. Ilang araw na pala ang nakalipas nang mamatay ito. Atake sa puso raw ang ikinamatay nito pero siya'y hindi naniniwala. Noon pa man, parang may mali na ng mga araw na natagpuan niya itong patay. Hindi niya alam, pero parang may kinilaman si Ebet sa nangyari rito. Kaibigan niya ito at dapat hindi niya pag-isipan ng masama. Pero may malaking mali talaga. Talaga nga bang namatay si Don Arturo dahil sa atake sa puso? Marahil.

"Mag-impake na kayo ng mga gamit niyo," anang isang galit na tinig.

Nang i-angat ni Rosallia ang kaniyang mukha, mula sa may pinto, nakita niyang nakatayo roon si Ma'am Madett habang magkakrus ang mga braso. Ilang segundo lang ang tinagal niya roon bago bumaling sa tatlong nakahiga na sa kama.

"Ano pong ibig niyong sabihin?" nagtataka niyang tanong saka tumayo sa kinauupuan— sa kama niya.

"Did you hear me, Rosallia? Mag-impake na kayo at umalis na sa mansiyong ito. Get out, now! Wala na si Kuya Arturo kaya dapat ay wala na rin kayo rito. Layas!" sigaw nito.

"Sandali lang naman po, nagtatrabaho po kami rito tapos papaalis niyo kami? Bakit ba napaka-allergic niyo sa mahihirap?"

Napabaling siya sa tatlo at si Janine ang nagsalita. Nakatayo habang nakatiim-pangang nakatingin sa direksyon ni Ma'am Madett. Kapagkuwan ay binalingan niya ito at mula sa mga mata nito, nakita niya ang galit mula roon. Kulang na lang ay mag-alab ang mga mata nito. At dahil talaga namang mataray ang matandang ito, hindi nito pinalampas ang mga sinabi ni Janine. Nakayukom ang mga kamaong naglakad ito patungo sa puwesto ni Janine at walang habas na sinampal ito ng dalawang beses.

"How dare you?! Sino ka para sagutin ako?" nanggagalaiting tanong nito kay Janine.

"Oo, mahirap lang ako— kami pero wala kayong karapatang apakan o hilahin kami paibaba," mangiyak-ngiyak na sagot ni Janine saka sinapo ang pisnging sinampal ni Ma'am Madett.

"Mahirap lang kayo at sa lahat ng ayaw ko ay may mahirap sa mansiyong ito. Ang dudumi niyo at ang babaho niyong lahat. Gustong-gusto ko na nga kayong paalisin noon pa man pero si Kuya Arturo lang naman ang nagpupumilit na huwag," galit na bulalas nito habang masamang nakatingin sa kaibigan niya. "Ngayong wala na si Kuya, aalis kayo sa ayaw at gusto niyo. Wala na kayong puwang sa mansiyong ito. Ayaw kong makisalamuha sa mga kagaya niyong mababaho. Get out now dahil nakatungtong kayo rito sa teritoryo ko. This mansion is min—" putol na sabi ni Ma'am Madett dahil may biglang nagsalita.

"Nagkakamali ka yata, Auntie Madett," ani ng isang tinig. Sa may pinto, pumasok doon ang isang babae— anak ito ni Don Arturo na si Ma'am Julietta. "Did Papá tell you na sa iyo itong mansiyon niya?" medyo may katarayang tanong nito sa matanda.

Nakatirik ang mga mata ni Ma'am Madett na bumaling dito. "Julietta, patay na ang Papá mo— ang Kuya ko kaya kanino pa ba mapupunta ang mansiyon niya kundi sa akin lang naman. Remember last time, he told us na isa sa mga kapatid niya ang magmamay-ari ng kaniyang ari-arian kapag namatay siya. I already asked my siblings and they told me ayaw nila kaya sa akin na lang. I'm his sibling, Julietta, wether you like it or not, sa akin na ang lahat," may pagmamalaking sabi nito saka ipinaikot pa ang mga mata.

Biglang tumawa nang mahina si Ma'am Julietta. "Gusto ko lang sabihin sa iyo na dati pa iyon. Papá changed his decisions. Ang lahat-lahat ng ari-arian niya ay mamanahin ng anak ko, si Nate. Nakasulat iyon sa last will niya kaya wala kang karapatan. Isa pa'y sinabi rin niya sa akin na huwag papaalisin sina Rosallia dahil magpapatuloy sila kahit wala na siya. I'm so sorry, Auntie Madett, iyuhin mo man ang lahat, sa last will pa rin ni Papá ibabase ang lahat," nangingiting sabi nito saka umalis na.

Nang tingnan ni Rosallia ang reaksyon ni Ma'am Madett, galit na galit ito at parang anumang oras ay handa itong pumatay. Mukhang napahiya ito dahil sa tinuran ni Ma'am Julietta sa kaniya. Lakas naman kasing maka-assume nito, ang kapal-kapal ng mukha.

"What are you looking at, huh? Huwag kayong makinig sa babaeng iyon. Aalis kayo ngayon na at bukas na bukas din ay dapat wala na kayo rito," mataray nitong wika saka padaskol na lumisan sa kuwarto nila.

Nang mawala ito sa kanilang paningin, napatawa na lamang silang apat.

"Ang yabang-yabang talaga, e hindi naman pala siya ang magmamana ng lahat. Pero kuryos ako roon sa magmamana ng ari-arian ni Don Arturo. Nate raw ang pangalan," nakangiting ani Annnie.

"Ang ganda ng pangalan, kaya for sure guwapo iyon. Nakaka-excite, gusto ko na siyang makita." Si Mean.

"Mga gaga, as if naman magugustuhan kayo noon. Maglinis na lang kayo kaysa lumandi kayong dalawa," naiinis na bulalas ni Janine at humiga sa sariling kama.

Napailing na lang siya at bumalik sa pagkakaupo. Ngayong may bago ng magmamay-ari ng lahat, kapareho lang ba kaya ito ng pagkatao ni Don Arturo? At kung sino man si Nate, sana'y mabait ito.

WHILE SIPPING HIS mango smoothie, Nate is busy looking at the view in front of him. Nasa rooftop siya ng bahay niya and he can't help but smile. Sa ganitong paraan lang yata siya nagiging matino. Staying on the rooftop is his daily routine. Staying there made his whole being freshen lalo pa't stress siya sa trabaho niya bilang CEO ng kumpanya ng Daddy niya. Hindi naman niya talaga gustong pamahalaan iyon pero sadyang makulit ang Mommy niya. Siya raw muna ang mamahala habang nasa Batangas sila kung nasaan nakatira ang Lolo Arturo niya. His Lolo is the owner of a famous Hacienda in Batangas, the Valle Hacienda. He's a Del Valle and he is proud of it. But the funny is, magkapareho ang apelyido ng Mommy at Daddy niya. Ang Mommy niya ay anak ng Lolo Arturo niya and her surname is Del Valle. Habang ang Daddy naman niya ay Del Valle rin. He thought it was i****t way back pero na-realize niyang nagkataon lang iyon. Hindi raw magkamag-anak ang mga magulang niya kaya hindi iyon i****t. At kung oo, baka abnormal siya ngayon.

Nang maubos ang smoothie na iniinom niya, tumayo siya mula sa upuan. Umunat siya saka bumalik na sa loob ng kaniyang bahay. He needs to get ready for work. He can't be late dahil marami pa siyang tatapusing mga paper works. His damn father, hindi niya dapat pinamahalaan ang kumpanya nito. Na kung sana'y pokus na lang siya sa totoong trabaho niya. He's a chef— a former chef, he thinks.

Nang matapos mag-ayos ng sarili, lumabas na siya sa bahay. He walked towards to his Bugatti and hop in when he reached it. Minaneho na niya iyon patungo sa kumpanya ng Daddy niya. He strictly focused his attention on the road dahil ayaw niyang mapahamak, ayaw niyang mamatay kaagad kaya ganoon siya kastrikto sa daan. Halos kalahating-oras ang byinahe niya nang makarating siya. He parked his car in the parking lot and went outside. Ilang minuto lang niyang nilakad ang entrance ng building.

"Good morning, Sir. Nate," the guard greeted him.

He just ignored him and continue walking. Wala siya sa mood makipag-usap. And yes, ganito siya araw-araw. He proudly present himself as a seener. Kung may katunggali man siya, baka talo na iyon. Kahit nga mga magulang o relatives niya ay hindi niya pinapansin. Ganoon siya kagagong tao... proud din siya dahil gago siya.

"Sir. Nate, may I remind you that you have an upcoming meeting on Saturday," ani ng sekretarya niya nang makasalubong niya ito sa hallway.

"Cancel it, hindi ako papasok ng Sabado," walang kaemo-emosyon niyang sabi saka nagpatuloy.

But his importunate secretary followed him.

"Sir. Nate, Mr. Del Valle just messaged me earlier. Hindi niyo raw po puwedeng ikansela ang meeting na iyon. It is an important neeting," she said.

He stopped and faced at her. "Get out, pack your things, and leave!" he said emphatically.

"But, Si—"

"No!"

After that, he left her alone. Sabado pa talaga, kung kailan may schedule siya, saka pa talaga may meeting. His father is such a bastard and stupid! Kumpanya niya ito, and he prioritizes it. Bahala siya!

Nang marating na niya ang kaniyang opisina, pumasok na siya at bigla siyang natigilan nang makita ang isang dilag habang nakaupo sa kaniyang swivel chair. None other that, his girlfriend.

"What are you doing here?" iritado niyang tanong.

"Well." She stood up. "I just came here to visit you," she said seductively then walked towards to his posistion.

"Just to visit me, huh?" he asked sarcastically.

"Hindi lang iyon," nakakagat-labing sagot nito saka walang pagdadalawang isip na niyakap siya.

Dahil sa inis, bahagya niya itong itinulak. "Stop, Emily," aniya saka naglakad patungo sa kaniyang swivel chair at doon umupo. "Get out now, I don't wanna see your face," aniya pa saka binuksan ang sariling laptop at may tinipa roon.

"What the f**k, Nate? What's wrong with you? Are you in the beast mode again?"

Inangat niya ang kaniyang mukha rito. He nodded. "Yeah, so, better leave," he exclaimed.

"Then why would I do that?" tanong nito saka ipinatong ang isang hita sa harap niya.

Napatingin siya roon. Damn, Emily has a nice thigh and he can't help but swallow his saliva. He didn't love Emily, he really didn't. Pero kapag nangyayari ito, nababalisa siya. Laro lang para sa kaniya ang pag-iibigan nila at alam niyang ganoon din ang tingin ni Emily sa relasyon nila. s*x lang naman ang habol nila sa isa't-isa, e. They are just playing in each other... like playing with fire.

"What do you want, huh?" tanong niya.

"I want you, Nate. Let's have s*x in your office."

"Talaga lang, huh?"

Nakangisi siyang tumayo at inilang hakbang ang posisyon ni Emily. Without any words, she kissed Emily nonchantly. Naging agresibo na sila sa isa't-isa. He kissed her while massaging her big boobs. Damn, kaya gusto niya palaging makipag-s*x kay Emily dahil talaga namang masarap ito. Sometimes, Emily made him crazy.

Bumaba ang kaniyang mga labi sa leeg nito at marahas iyong sinipsip. Ang mabangong amoy ni Emily ay nanuot sa kaniyang ilog. f**k it!

"Ohhh, Nate... I-I want more..." she moaned.

He just continue sipping her neck. At nang ibaba na niya ang kaniyang mga labi— his phone rang. Tiim-panga siyang humiwalay kay Emily saka naiinis na kinuha ang cellphone sa bulsa. His mother is calling...

"What?" kaagad na bungad niya rito na may halong iritasyon.

"Come here, in Valle Hacienda. We need something important to tell you," sabi nito saka pinatay ang tawag.

What does it mean? Anong tinutukoy nitong importante?

———