“จะลงไปทำไมวะ แล้วป้าทำไมไม่ห้าม” แววตาดุจ้องหน้าแม่บ้าน คิ้วหนาขมวดเข้าหากันเป็นปม ดวงตาเข้มแดงก่ำเหมือนคนกำลังจะร้องไห้ ท่าทางฟึดฟัดเตะโน้นฟาดนี่ จนข้าวของตกกระจัดกระจาย
ด้วยสีหน้าเข้มขรึมประกอบกับอารมณ์ฉุนเฉียว ทำให้หญิงวัยกลางคนเอาแต่ก้มหน้าตัวสั่น หล่อนไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมามองคนเป็นนาย
“ป้าขอโทษ ป้าผิดเองที่ไม่รั้งคุณหนูไว้ เพราะเธออยากลงไปซื้อเครื่องดื่มมาให้พวกคุณ ป้ากับลุงจะลงไปแต่คุณหนูกลัวว่าจะซื้อมาไม่ถูกใจ เลยขออาสาลงไปเลือกเอง” ก้มหน้าพูดเสียงสั่น
“โธ่โว้ย! ไหนบอกฉลาด โง่ชัดๆ เรียนหมอผ่านมาได้ยังไงตั้งหลายปี กลับมาจะจับฟาดแรงๆสักที งั้นผมขับรถตามลงไปรับเธอเอง”
“ไม่ได้นะคะ ป้าให้คุณขับลงเขาไปไม่ได้ ฝนตกแบบนี้มันอันตราย” หญิงมีอายุพูดแทรก มองหน้าเด็กหนุ่มด้วยความเป็นห่วง เพราะถ้าเกิดอะไรขึ้น คนที่จะลำบากรับกรรมก็คงไม่พ้นหล่อนกับสามีเป็นแน่
“จะให้ผมรออยู่แบบนี้เหรอ
