บทที่40: คนน่ารังเกียจ

1171 Words

PROBPROW: เออ ๆ เดี๋ยวทักไปถามก่อน NOIIZ: นี่แกยังไม่ได้ถามหรอ ป่านนี้ไม่นอนไปแล้วไง? ฉันมองไปที่เวลาในห้องแชท…เพิ่งจะสามทุ่มกว่า ๆ เองพี่วายุไม่ใช่คนนอนไวอะไรขนาดนั้นแต่จะตอบหรือเปล่าก็อีกเรื่อง แต่ปกติถ้าทักไปเวลานี้เขาก็ตอบฉันทุกครั้งนะ RPOWPROW: ยังหรอก แปบนะไปทักก่อน ฉันสลับหน้าจอมาที่แชทของพี่วายุ เอาจริง ๆ นะตอนนี้ฉันเริ่มไม่สนแล้วว่าพี่เขาจะเป็นอะไรยังไง ฉันเพิ่งรู้สึกว่าตัวเองน่ารังเกียจมากที่ยอมทุ่มเงินให้ผู้ชายคนนั้นที่ไม่เคยเห็นค่าฉันเลย PROWPROW: พี่วายุ…นอนยัง? แต่ที่ต้องทำก็เพื่อความชัดเจน…ฉันอยากบอกเลิกจนใจแทบขาดแล้ว Thunder.W: ยังครับ ว่าไงเอ่ย? PROWPROW: อ่า พรุ่งนี้ฉันอยากให้พี่มาอยู่เป็นเพื่อนหน่อยน่ะ ที่คณะนิเทศฯ… ฉันรอคำตอบอย่างลุ้น ๆ ว่าพี่วายุจะยอมมามั้ย….ฉันเดาว่าคงไม่เพราะไม่มีข้อเสนออะไรที่เป็นประโยชน์ต่อตัวเขาเลย พี่วายุก็แค่ผู้ชายเห็นแก่ตัวคนนึง Thund

New users can unlock 2 chapters for free!
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD