สรุปว่าวันนี้ทั้งวันฉันเรียนไม่รู้เรื่องเลย สมองมันเบลอไปหมดแบบว่าง่วงนอนน่ะ เผลอหลับในห้องไปตั้งหลายครั้ง เลิกเรียนเสร็จก็อยากจะกลับบ้านนอนแต่ติดตรงที่ต้องไปคณะนิเทศฯ นี่แหละ
ฉัน น้อยหน่า กับอิเบลล่ามาก่อนเวลานิดหน่อยเพราะเลิกคลาสไว ที่ใต้ตึกมีพวกปีหนึ่งกับปีสองนั่งทำงานกันอยู่ พวกรุ่นพี่ยังไม่โผล่มาเลยสักคน ว่าละก็ของีบหลับสักหน่อย…แต่ยังไม่ทันที่หัวจะถึงโต๊ะ เสียงไอ้คนที่ทำให้ฉันไม่ได้หลับไม่ได้นอนก็ดังขึ้นข้างหู
“ให้มาทำงานนะ ไม่ใช่ให้มานอน” ก็เพราะใครล่ะตาบ้า!
ฉันได้ยินแต่ยังทำเป็นมุดหน้าอยู่ เพราะไม่รู้จะทำหน้ายังไงดี….ภาพที่เราเอ่อ….จูบกันมันแว็บขึ้นมาในสมอง ไม่ใช่แค่ภาพนะ รสสัมผัสมันก็มาด้วยแล้วฉันจะกล้ามองหน้าม่านหมอกได้ยังไงเนี่ย
เขาเหมือนจะรู้เพราะอยู่ดี ๆ ก็นั่งลงแล้วกระแซะให้ฉันเขยิบไป มืออุ่นร้อนของเขาดันอยู่ฉันให้เงยขึ้น ฉันเลยพยายามเกร็งเท่าที่จะทำได้ แต่ก็นะแรงควายแบบ
