บ้านนำทัพ
ฉันรู้สึกดีอีกครั้งเมื่อกลับมานอนกลิ้งเล่นบนที่นอน วันนี้เสียเงินไปเยอะเลยถ้าป๊าม๊ารู้เขาคงบ่นฉันหูชาแน่ แต่ก็นะมันคงเป็นครั้งสุดท้ายแล้วแหละที่ฉันจะเสียเงินให้กับผู้ชาย….
กุ๊กกุก…กุ๊กกุก
เสียงแชทที่ดังขึ้นขัดเวลานอนยืดตัวจริง ๆ ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูอย่างลวก ๆ ซึ่งมันเป็นข้อความจากม่านหมอก
SKY_MORK: กลับถึงบ้านแล้วใช่มั้ย?
!! นี่เขาแอบเอากล้องจิ๋วมาติดตัวฉันไว้รึเปล่า ทำไมรู้ดีจังว่าทำอะไรอยู่ที่ไหน?! ฉันได้แต่อ่านข้อความแต่ไม่ได้ตอบกลับหรอกนะ ยังหมั่นไส้ไม่หาย!!
SKY_MORK: อ่านไม่ตอบคือ?
PRIBPROW: อืม ถึงแล้วจะนอนแล้วด้วย!
ทำไมฉันถึงนึกหงุดหงิดรำคาญม่านหมอกอย่างบอกไม่ถูกเหมือนกัน ทั้งที่เขาก็ไม่ได้ทำอะไรผิด แต่ฉันดันโมโหแบบไม่มีสาเหตุ คือบางครั้งคนเราก็ทำอะไรโดยไม่เหตุผล…มันไม่แปลกใช่มั้ยอาการที่ฉันเป็น….
SKY_MORK: เธอดูหงุดหงิดนะ เป็นอะไรรึเปล่า?!
เออเป็น…เป็นมากด้
