บทที่8: สุภาพบุรุษเกินเบอร์
1077 Words
“มีโปรโมชั่นพิเศษด้วยอ่ะ ตัวนี้ใช้ดีมากเลยหน้านุ๊มนุ่ม” เหมือนพี่เขาบ่นพึมพำกับตัวเอง ท่าทางดูจะปลื้มมากกับครีมตัวนี้ ”เอ่อ พี่หมายความว่า พี่สาวบอกให้ฟังบ่อย ๆ น่ะครับว่ามันดี” พี่เขาหันมายิ้มให้ฉันอย่างเขิน ๆ ดูท่าทางคงสนิทกับพี่มาก
“งั้นหรอคะ…” ฉันหยิบกระปุกเล็ก ๆ ตรงหน้าขึ้นมาพิจารณาดู มันคงจะโคตรวิเศษเลยใช้แล้วแบบหน้าเนียนกริบ ฟรุ้งฟริ้งเหมือนดาราแน่ ๆ ราคาแพงขนาดซะขนาดนี้
“พี่บอกเลยนะว่าน่าซื้อมาก คุ้มสุด ๆ ดูสิครับมีโปรโมชั่นแถม 1 เซ็ตด้วยนะ” พี่วายุชี้ไปที่ป้ายโปรโมชั่น “พี่ว่าถ้าน้องพริบพราวใช้ หน้าจะดูเรียบเนียน…สวย”
“….” เขาจะสื่อว่าหนังหน้าฉันแย่มากว่างั้น?!
“เอ่อพี่หมายถึง แฟนพี่จะดูสวยน่ารักมากขึ้นไงครับ” เพียงแค่ได้ยินคำว่า ‘แฟนพี่’ ฉันก็เขินจนแทบจะลอยได้ จนเผลอหยิบเซ็ตแสนแพงขึ้นมาเพื่อจะนำไปจ่ายตัง
เฮือก!!!
สายตาฉันเหลือบไปเห็นใครบางคนเข้าซะก่อน แล้วประเด็นคือกำลังตรงมาทางนี้ด้วย! ผู้ชายหน้าตาหล่อสไตล์เถื่อน ๆ เดินตามผู้หญิงคนหนึ่งด้วยท่าทางหงุดหงิด
เขาคือ ‘เฮียเดย์’ ลูกของอาไซเรนกับอาเอวิลเพื่อนสนิทของป๊าม๊า และที่สำคัญคือเฮียเดย์สนิทกับเฮียพันมาก ถ้าเกิดเฮียมาเห็นว่าฉันมาเที่ยวกับผู้ชายล่ะก็ รับรองว่าเรื่องถึงหูพี่ชายฉันแน่! เวรเอ๊ย มาเดททั้งทียังอุส่าห์มีอุปสรรค์ ฮือออ พริบพราวอยากร้องไห้เป็นสายฝน แต่จะมาเวิ้นเว้อตอนนี้คงไม่ได้ประโยชน์อะไร
ฉันมองหาที่หลบเพราะเฮียเดย์เข้ามาใกล้มากขึ้นทุกที่ แต่บริเวณนี้มันโล่งมากที่กำบังหายากเหลือเกิน คงต้องใช้ทางเลือกสุดท้าย…
“เอ่อ พี่วายุ! ฉะ ฉันนึกได้ว่าป๊าให้รีบกลับ งั้นฉันกลับก่อนเลยนะ ขอโทษนะคะพี่”
“ดะ เดี๋ยวน้องพริบพราว…” เขาเรียกตามหลังอย่างงงๆ แต่ฉันไม่มีเวลามากพอจะหันไปมอง ต้องรีบชิ่งก่อนที่เฮียจะเห็น ระหว่างที่กำลังวิ่งฉันก็หันหลังไปมองแว็บนึง เห็นเฮียเดย์มองมาพอดี โอ้ย! หวังว่าคงไม่ทันสังเกตนะว่าเป็นฉัน!
อิสเบลล่า TALK
“สวัสดีเพื่อน ๆ ชาว ‘เฟสตุ๊ด’ อิสเบลล่าเองนะคะ”
เอ้างงสิงง! อะไรคือเฟสตุ๊ด…?! ชะนีแบบพวกหล่อนไม่รู้หรอกย่ะ เพราะมันเป็นแอพพลิเคชั่นใหม่ล่าสุดของประชากรชาวสีม่วง
“วันนี้เราอยู่กันที่ XL ฟิตเนสนะคะ บรรยากาศแซ่บแค่ไหน ดูเอาเองค่ะไม่อยากเม้าท์” แพลนสมาร์ทโฟนไปทางซ้ายเก๋ ๆ มุมผู้ชายกำลังยกเวท โอ้ย! เห็นแล้วอีเบลล่าน้ำเดินค่ะบอกเลย! ”ยกค่ะ ๆ ขึ้นอีก ๆ อ๊า เป็นไงคะพวกเทอว์แซ่บเวอร์น่ากินใช่มั้ยล่ะ” ตุ๊ดสวยอย่างฉันพูดพร้อมเลียปากใส่กล้องอย่างยั่วยวน ก่อนจะแพลนกล้องให้เห็นเรือนร่างสุดสวย แต่มือสั้นค่ะเธอ! โอ้ยขัดใจเห็นไม่หมด…
“อีน้อย ยืนเฉยเลยนะมึง ถ่ายให้กูทีสิ” อีเพื่อนสาวไร้นมนี่ก็ไม่รู้งานเลยค่ะ ยืนโง่อยู่ได้แทนที่จะทำตัวให้เป็นประโยชน์ มันฉกกาแลคซ่า S6 จากฉันไปไม่ค่อยเต็มใจนัก แหม….เพื่อนวานนิดวานหน่อยทำหน้าบึ้งนะคะอีดอก!
“อะแฮ่ม วันนี้เบลล่าจะสาธิตท่าง่าย ๆ ให้ดูนะคะ รับรองทำตามได้ทุกคน” ท่าที่ฉันสาธิตมันง่ายมากค่ะ “แหกขาค่ะ แหกลงไปเยอะ ๆ แล้วก็ก้มลงแบบนี้” เบลล่าสุดสวยหันหลังให้กล้องแหกขาออก ก่อนจะล้มลงเอามือไปแตะที่พื้น ส่ายก้นเป็นวงกลมเล็กน้อย โอ้ยเริสค่ะ!
“อี๊ อีเบลล่าพอเถอะ อุบาทว์ว่ะจะอ้วก” อีน้อยไม่ได้พูดเฉย ๆ มันทำท่าจะอ้วกจริง ๆ เชอะ! พอก็ได้ อีเพื่อนเลว ฉันออกจะสวยและยั่วยวน นังนี่ตาไม่ถึงจริง ๆ
“วันนี้เบลล่าคนน่ารักขอลาเพื่อน ๆ ชาวเฟสตุ๊ดไปก่อน แล้วเจอกันใหม่ค่ะ ม๊วบ ๆ” ฉันจูบใส่หน้าจอสองสามทีก่อนจะกดหยุดบันทึก
“แกว่าอีพริบมันกำลังทำอะไรอยู่วะ” อีน้อยถามฉันในขณะที่พวกเรากำลังเดินมานั่งเก๋ ๆ ที่เลาจ์นของฟิตเนส
“จะไปรู้หรออีดอก ฉันก็อยู่กับแกตลอดเนี่ย” อีนี่ก็ถามแปลก กูแยกร่างไม่ได้นะคะ!
“แหมอีนี่ เข้าใจอารมณ์ป่ะแบบให้ลองเดาอ่ะ เมคเซนส์น่ะมีมั้ยอีบ้า”
“โอ้ย คงนั่งซั่มกันอยู่กลางห้างมั้งคะ” อย่างนังพริบจะกล้าทำอะไรได้ แค่บอกให้จับมือพี่วายุ มันยังมือสั่นไปหมดเบื่อที่จะสอนค่ะ เกิดเป็นชะนีทั้งทีเสียชาติเกิดจริง ๆ!!
“แกว่าพี่วายุจะสุภาพบุรุษเกินไปป่ะ”
“โอ้ยอีนี่ เจ้าปัญหาจริง ๆ พี่เขาสุภาพบุรุษก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ ดีกว่าอีพริบมันไปเจอพวกหลอกฟันนะยะ” ชะนีนี่ก็แปลกนะคะ ผู้ชายที่ให้เกียรติผู้หญิงหายากจะตาย หนึ่งในล้านเลยนะยะ หายากยิ่งกว่าเห็บหมา!
“ก็น่าสงสัยนี่หว่า”
“รู้ค่ะ แต่เรดาร์ของเดี๊ยนบอกว่า ‘พี่เขาแมน’ นี่คะ” ใช่ค่ะอีเบลล่าคนนี้ใช้เรดาร์สแกนแล้วว่า พี่วายุแมนชัวร์! แค่แบบว่าเป็นผู้ชายเจ้าสำอางอะไรแบบนี้เอง แหมสมัยนี้ผู้ชายดูแลตัวเองยิ่งกว่าชะนีอีกนะคะ
“บางทีเรดาร์แกอาจพังก็ได้นะ…”
“อีชะนีน้อย เอาเวลาไปหาผู้ชายดีกว่ามาสงสัยเรื่องสามีเพื่อนดีกว่ามั้ยคะ ดีออก!”
“ไหนล่ะผู้ชาย แม่งมีเกย์เต็มเมือง” ก็จริงค่ะ ฮ่าๆๆ ชายแท้หายากได้มานี่ยิ่งกว่าถูกหวยอีกบอกเลย! อีน้อยหันซ้ายหันขวาทำหน้าเซ็ง ๆ จนสุดท้ายมันก็เลือกหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นเกม
- Writer
