บทที่11: อย่ามาจับผิด

1161 Words

ถ้าไม่อยู่รอก็น่าจะโทรมาบอกกันสักคำฉันจะได้ไม่ต้องเสียเวลามา ช่วงนี้ป๊ายิ่งจ้องจับผิดอยู่ด้วยที่ฉันเริ่มกลับบ้านดึก ระหว่างที่เดินออกจากซอกแคบ ๆ นี่ฉันก็ได้ยินเสียงน้ำดังแว่ว ๆ มาจากด้านขวามือ ที่ไม่ได้มีป้ายอะไรแปะเอาไว้เลย คือถ้าเป็นห้องน้ำจะต้องมีแปะไว้ใช่มั้ยล่ะ? ต่อมสงสัยเริ่มทำงาน ขาฉันก้าวเดินไปก่อนที่จะทันคิดเสียอีก นี่มันห้องน้ำ….แต่ทำไมไม่มีป้ายล่ะ? ฉันเดินผ่านกระจกด้านข้างที่เอาไว้สำหรับแต่งตัว เดินเข้าไปด้านในตามเสียงของน้ำ……มีใครบางคนกำลังอาบน้ำอยู่แน่ ๆ ฉันได้ยินเสียงน้ำในฝักบัวกระทบกับร่างกาย บางทีอาจจะเป็นม่านหมอกก็ได้ที่อยู่ในนั้น…. ซ่าาาาา….!! ภาพที่ฉันเห็นคือผู้ชายยืนเปลือยกายอยู่ในตู้กระจก สายน้ำจากฝักบัวไหลกระทบใบหน้าที่งดงาม หยดน้ำเกาะอยู่ทั่วกาย ยามที่เขาเงยหน้าใช้มือทั้งสองข้างเสยผมขึ้นรับสายน้ำ มันเหมือนภาพวาดที่งดงามและสมบูรณ์แบบ กล้ามแขนที่เป็นมัดดูน่าหลงใหล

New users can unlock 2 chapters for free!
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD