เพื่อจะรักษาเด็กเหล่านั้นให้หายจากอาการใบ้ ขบวนขนส่งสัมภาระจำต้องหยุดพักที่จุดพักม้าห้าวัน
เซียวชงอวี้ทราบเรื่องไม่ว่าอะไร เขาอยู่แต่ในห้องเพราะได้รับบาดเจ็บ จึงไม่สะดวกออกมาต้อนรับคณะจากราชสำนัก ทั้งไม่ได้มาร่วมกินอาหารเย็นกับทุกคน
รองแม่ทัพเจียงเมื่อทราบข่าวเรื่องที่เขาได้รับบาดเจ็บ จึงขอเข้าพบเพื่อเยี่ยมดูอาการ และรายงานการเดินทางมาถึงในครั้งนี้
บนโต๊ะอาหารเย็นแบ่งแยกชายหญิง พวกเด็ก ๆ นั่งกินอาหารอยู่โต๊ะข้างเคียง มาฮันขอไปกินกับพวกเขา
ส่วนคุณหนูไป๋ซิงเยียนไม่ได้ลงมาร่วมโต๊ะอาหารด้วย บอกว่าลงมือทำครัวเองแล้วและกินอาหารบนห้อง
ปกติตั้งแต่เดินทางร่วมกันมาน้อยครั้งมากจะได้ร่วมโต๊ะอาหารด้วยกัน หลิวซีไม่คิดอะไรมาก ต่างจากหลันฮวากลับไม่พอใจ กินไปบ่นไปพลาง
“เจ้าดูสิ! นางช่างถือตนเป็นบุตรสาวขุนนางตระกูลใหญ่แล้วเป็นอย่างไร ข้าเป็นถึงผู้ช่วยต้นห้องในวังหลวงไม่เห็นจะวางท่าแบ่งชั้นวรรณะเลย ฮึ!
