ภายหลังครบห้าวัน ขบวนจากทางราชสำนักได้เริ่มออกเดินทางอีกครั้ง มุ่งสู่เมืองจินหลิ่งเมืองหน้าด่าน และค่ายทหารชายแดนเหนือตั้งอยู่ที่นั่นห่างจากตัวเมืองห้าสิบลี้
หลิวซีได้รักษาพวกเด็ก ๆ ให้หายดีแล้ว ทหารของเซียวชงอวี้พาไปส่งยังบ้านที่พวกเขาจากมา
การเดินทางกลับค่ายยังเพิ่มขบวนของเซียวชงอวี้ที่สะสางงานเสร็จ แล้วส่งมอบให้เจ้าเมืองเป่าติ้งรับหน้าที่ในช่วงต่อไป
ผ่านมาหลายวันแล้วอาการฟกช้ำของหลันฮวาลดลงไปมาก แต่ก็ยังนั่งอยู่ในรถม้าสลับกับเข้าห้องพักเท่านั้น ไม่ได้คิดจะทักทายและมองหน้าใคร ส่วนหนึ่งเกิดจากความอับอาย
เมื่อขบวนเดินทางมาถึงเมืองจินหลิ่ง พวกเซียวชงอวี้ขอตัวแยกกลับค่ายทหารก่อน ไม่แวะเข้าตัวเมืองจินหลิ่ง จึงมีเพียงคณะของทางราชสำนักซึ่งเข้าสู่เมือง
ยามมาถึงประตูเมืองเจ้าเมืองจินหลิ่งนำพาเหล่าขุนนางท้องถิ่นออกมาต้อนรับ ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เจ้าเมืองจินหลิ่งแซ่หาน ท่าทางใจดี รูปร่างเล็กผอม
