อาหารกับข้าวถูกวางไว้เต็มโต๊ะ ส่วนกล่องอาหารที่ได้มาจากโรงครัวได้ถูกยกให้ทหารที่เฝ้าด้านหน้า
คนทั้งสี่ต่างนั่งล้อมวงโต๊ะเดียวกัน นี่มิใช่ครั้งแรกที่หลิวซีกับเซียวชงอวี้นั่งกินอาหารด้วยกัน แต่ไม่เคยร่วมโต๊ะตัวเดียวกัน
อาหารถูกวางเต็มพื้นที่เป็นฝีมือของไป๋ซิงเยียนและหลันฮวา
กับข้าวที่ไป๋ซิงเยียนทำมามี หมูสามชั้นน้ำแดง ปลานึ่งเห็ดหอม ผัดผัก น้ำแกงไก่ ดูน่ารับประทานยิ่ง กิ่นหอมฟุ้งกำจาย จินเช่อยกมือโบกลมดมกลิ่นเอ่ยชมไม่ขาดปาก กิริยาชวนหมั่นไส้ หลันฮวารู้สึกหงุดหงิดขวางหูขวางตา
อาหารของหลันฮวามี น่องไก่ตุ๋นยาจีน ซี่โครงหมูผัดเปรี้ยวหวาน เกี๊ยวหมู น้ำแกงปลา หลิวซีรู้ถึงรสฝีมือสหายดี ทุกอย่างล้วนมีรสชาติอร่อยเหมือนยกครัวออกจากวังหลวง
“เรื่องอาหารข้ารับเฉพาะของโรงครัว และที่ต้องปฏิเสธเพราะกลัวพวกเจ้าจะถูกคำครหาเอาได้ ”
น้ำเสียงเขานิ่งเรียบอธิบายอย่างใจเย็น หลิวซีย่อมเข้าใจ เพียงแต่เมื่อผู
