Ada evinin mimarisi, doğayla iç içe, her köşesi bir arzu sahnesi olmak üzere tasarlanmıştı. Cam duvarlar, sonsuzluk havuzları ve ipekli örtüler, onların gizli aşklarının fonuydu. Cristian ve Eda, bu izole cennete adım attıkları andan itibaren, haftalarca biriken gerilimi ve ayrılık korkusunu, kontrolsüz bir fiziksel yoğunlukla serbest bıraktılar. Doyumsuzluk, artık onların tek ritmiydi.
Villa, onlar için bir fantezi alanıydı. Her odanın, her yüzeyin, kendi tutku hikayesi vardı.
Sabahın ilk ışıkları, okyanusun kenarındaki sonsuzluk havuzuna vurduğunda, tenlerinin ıslak parlaklığı birbirine karışıyordu. Havuzun ılık suyu, Eda’nın sırtını desteklerken, Cristian’ın güçlü kolları onun etrafında bir kale gibi sarılıydı. Suyun üzerinde yankılanan nefesleri, dalgaların sesine karışıyor, şehve
