Sabah güne garip bir şekilde çok mutlu uyandım. Gece aldığım hediyeyle ilgisi yok yahu ne alakası var?. Yine de baktıkça mutlu olduğum gerçeği değişmiyor elbette. O motivasyonla da kalkıp hemen hızlıca bir kahvaltı yaptım giyinip çıktım evden binanın dışına kendimi atmamla savcı beyi görmem bir oldu.. Hayır heyecanlanmıyorum. Beni görünce hemen dikleşti arabasının kaputuna yaslanmış haldeydi.
"Günaydın, güzelim."
"Günaydın Timuçin Bey."
"Hadi bin."
"Zahmet olmasın ben otobüsle giderim."
"Hadi güzelim yorma beni hadi."
Binme diye bağıran yanıma inat bindim. Ben binince yüzünde kocaman gülümsemeyle o da bindi.
"Dicle bugün ders bitiminde beni bekler misin seninle konuşmak istediğim bir konu var."
"Beklerim ama konu nedir?"
"Biraz sabret güzelim çıktığımızda konuşacağız."
"Peki" ded
