“เฮ้ย!” ฉันสะดุ้งแล้วดีดตัวออกจากอกล่ำ ๆ ขาว ๆ หอม ๆ ตรงหน้าด้วยความตกใจทันทีที่ลืมตาตื่นขึ้นมา
นี่เขามานอนให้ฉันกอดอยู่บนเตียงได้ยังไง!
“อืม~ โวยวายอะไร” เสียงงัวเงียดังขึ้นมา เขาขมวดคิ้วท่าทางงัวเงียแต่ไม่ได้ลืมตาแล้วก็ปะป่ายมือสะเปะสะปะคว้าผ้าห่มมาห่มจนถึงคอปิดอกล่ำ ๆ ขาว ๆ ไปหมดเลย
...เสียดาย
บ้า! ไม่ใช่เวลามาคิดอะไรแบบนี้นะมีนา!
-///-
“คุณเกรย์มานอนได้ยังไงออกไปเลยนะ ตื่นเดี๋ยวนี้เลยคุณเกรย์” ฉันกระตุกผ้าห่มเพื่อให้เขารู้สึกตัวแต่กระตุกเบา ๆ ก็แล้ว เรียกก็แล้วเขาก็ยังไม่หือไม่อือก็เลยดึงผ้าห่มออกจากเขาซะ โดนแอร์เย็น ๆ ปะทะผิวจะได้ตื่นสักที
“อื้อ~ อะไรวะ” เขาก็ยังงัวเงียไม่ยอมตื่นแล้วคว้าผ้าห่มจะห่มอีกครั้งแต่ฉันแย่งไว้ซะก่อน
“คุณเกรย์ตื่นเลยมานอนบนเตียงได้ยังไงไหนบอกจะนอนข้างนอกไง”
“อืม~” เสียงครางที่ไม่รู้งัวเงียหรือรำคาญดังขึ้นแล้วเขาก็เอามือลูบหน้าช้า ๆ จากนั้นถึงได้ยอมลืม
