Ishi walked to the park with Delvert on her side. Tuloy pa rin ang kuwentuhan nila hanggang sa makarating sila sa parke. Parehas nilang hindi namamalayan na lumalalim na ang gabi. Masyado silang nalulong sa kanilang pag-uusap. Umupo si Ishi sa swing. Malakas na itinulak iyon ni Delvert kaya lumipad sa ere ang kinauupuan niya.
She laughingly turned to him and screamed. “Don’t! Nahihilo ako Delvert.”
Itinigil naman ni Delvert ang ginagawa niya. Maagap na sinalo niya ang duyan nang bumalik iyon. Pagkuwan ay umupo siya sa kabilang swing na katabi lamang ng kay Ishi. “Ang daming bituwin ‘no?” aniyang nakatingala sa langit.
Kusang tumaas din ang tingin ni Ishi. Tulad ng sabi ng kasama, puno nga ng maliliit na butil ng diyamante ang kalangitan. Napatulala siya ng saglit sa itaas. The sky was
