เรานั่งคุยกันได้ไม่นานพนักงานก็ทยอยนำอาหารที่เราสั่งเข้ามาเสิร์ฟ ฉันยิ้มมองอาหารหน้าตาคุ้นเคยที่กินอยู่บ่อยๆ อย่างมีความสุข ที่มีความสุขไม่ใช่เพราะอาหารหน้าตาดีตรงหน้าหรอกนะ แต่ฉันมีความสุขเพราะได้นั่งกินกับผู้ชายที่นั่งฝั่งตรงข้ามของฉันต่างหากล่ะ
“ขออนุญาตเสิร์ฟอาหารค่ะ” พนักงานนำอาหารที่สั่งมาเสิร์ฟทีละรายการจนครบ
“นี่แดน น้องขอถามอะไรหน่อยสิ”
“ว่า” เขาเคี้ยวอาหารตรงหน้าอย่างเอร็ดอร่อย ฉันเห็นเขากินได้แบบนี้ฉันยิ่งมีความสุข
“แดนเคยพาผู้หญิงมาซื้อของแบบนี้ไหม” ฉันอยากกัดลิ้นตัวเองกับคำถามที่ฉันเพิ่งถามเขาไป เขาต้องเคยพาใครมาเดินห้างอยู่แล้วสิ เขาอายุตั้งเท่าไหร่แล้ว
“เคยสิ” เขานิ่งไปเล็กน้อยก่อนที่จะตอบคำถามฉัน นั่นสินะ เขาต้องเคยพาใครสักคนมาอยู่แล้ว ฉันไม่น่าถามคำถามโง่ๆ แบบนั้นออกไปเลย
“ผู้หญิงที่พามาส่วนใหญ่เค้าซื้ออะไรกันหรอ” ไหนๆก็ถามไปแล้ว ขอถามต่ออีกหน่อยก็แล้วกัน
“ส่วนใหญ่พ
