“One more step and I will consider what you just said earlier that we need to call off the wedding…”
Mula sa mabibilis na hakbang na ginagawa ko palayo sa unit ni Sven ay unti-unting bumagal ang mga hakbang ko nang matanaw ang sasakyan ko sa parking lot.
Parang tuksong paulit-ulit na naririnig ko sa isip ang huling mga salitang binitawan n’ya. Umiling ako at tuluyang napatigil sa paglalakad at habol ang hininga na tinukod ang kamay sa gilid ng sasakyan ko.
I can’t believe this! I can’t believe that he just let me go without even considering everything I said!
Inis na binuksan ko ang pinto ng kotse at saka mabilis na sumakay doon. Hanggang sa pag-upo ko ay ramdam na ramdam ko pa rin ang bahagyang panginginig ng mga kamay ko dahil sa mga sinabi ko sa kanya.
Kahit ako ay hindi ko akalain
