Forbidden Love

Chapter 20

Napatitig naman si Julz sa mga mata ni Andrew at hindi pa rin niya mapaniwalaan ang halik na iyon. Simpleng pagdampi lang iyon pero nawalan na kaagad siya ng sasabihin. Akmang itutulak niya si Andrew ng hapitin nitong lalo ang beywang niya palapit dito.

"Don't try to push me sweetie, dahil sa gagawin ko sayo, baka hindi ka na talaga makapush." Nakangising wika ni Andrew. Habang nagpipilit pa rin makawala si Julz sa pagkakayakap niya.

"Ano ba Andrew!? Bitawan mo ako! Hindi ka ba nakakaintindi!"

"Ikaw naiintindihan mo ba ang nararamdaman ko? Ang ibig kung sabihin? Ang nais kong iparating sayo? Gets mo? O hindi?" Tanong ni Andrew ng titigan siya ng masama ni Julz.

"I guess hindi talaga. Ang talino mo sa academics, pati na rin sa pagiging doktor mo. Pero ngayon ko lang narealize ang bobo mo din minsan. Pero ang cute mo." Nakangising wika ni Andrew na hindi na niya hinayaang magsalita pa si Julz, ng lamukusin niya ito ng halik.

Hindi inaasahan ni Julz ang halik na iyon ni Andrew. Halik na nakakapanlambot ng tuhod. Halik na matagal na niyang nais maramdaman. Hindi niya maipaliwanag pero napakasarap sa pakiramdam. Nag-aalinlangan siyang tumugon. Nais na sana niyang putulin ang makapugtong hininga na halik na iyon ng hawakan ni Andrew ang batok niya para hindi siya makalayo.

"Kiss me sweetie." Malambing na wika ni Andrew. Hindi na nagpatumpik-tumpik pa si Julz at tumugon sa halik na ngayon ay kanila nang pinagsasaluhan.

Inalis ni Julz ang lahat ng takot sa kanyang puso at isipan at nagpaubaya sa kung saan sila makakarating sa tagpong iyon. Bumaba ang halik ni Andrew sa kanyang leeg patungong balikat.

"A-Andrew." Halos pabulong na wika ni Julz.

"Relax, sweetie." Wika ni Andrew habang patuloy sa paglalakbay sa katawan ni Julz ang mga kamay niya.

"P-pero?"

"Ayaw ko na ring magpanggap. Hindi ko na kaya. Kung natatakot ka. Papayag akong ilihim muna ang lahat ng ito. Pero hindi habang panahon. I love you Julz. Hindi ko alam kung kailan nangsimula. Pero mahal kita. Nauna ka lang umamin." Paliwanag ni Andrew. Habang inilalagay ang magkabilang binti ni Julz paikot sa kanyang beywang, at hinawakan ang pag-upo nito para mabuhat.

Isang daing naman ang kumawala kay Julz ng maramdaman ang kamay ni Andrew na humahagod sa kanyang pang-upo, patungo sa kanyang likuran.

Patuloy pa rin ang kanilang paghahalikan, ng maramdaman na lang ni Julz ang pagdampi ng kanyang likuran sa kama. Napatingin naman si Julz sa mga mata ni Andrew ng tumigil ito sa ginawa. Nakaramdam tuloy siya ng pagkapahiya ng mga oras na iyon. Kaya naisip niyang bumangon, para makaalis sa ilalim ni Andrew. Habang nasa ibabaw niya ito.

"Don't try to escape sweetie. Hindi naman ako papayag na umalis ka dyan pwesto mo. I want you to feel my love." Masuyong wika ni Andrew ng simulang hubadin ni Andrew ang pantalon nito at damit. Itinira lang nito ang boxer nito na ikinalaki naman ng mata ni Julz.

Hindi na muling nakapagprotesta si Julz ng muli siyang halikan ni Andrew. Bawat paghagod ng kamay ni Andrew sa kanyang katawan ay nakapagbibigay ng kakaibang saya at sarap na hindi niya maipaliwanag. Hindi na rin namalayan ni Julz na naalis na ni Andrew ang suot niyang damit. Kahit ang mga maliliit na saplot niya ay naalis na rin nito.

"A-Andrew." Nauutal na wika ni Julz ng maramdaman ang paglalaro ng dila ni Andrew sa isa niyang dibdib, habang pinagsasawa ang isang kamay nito sa isa pa. Hindi malaman ni Julz kung saan ibabaling ang ulo niya sa sarap na kanyang nadarama.

Dahan-dahang umangat ang halik ni Andrew hanggang sa maabot ang kanyang labi. Habang ang isang kamay nito ay naglalakbay pababa sa kanyang puson habang tinutunton ang tunay nitong pakay. Hindi na malaman ni Julz kung saan ibabaling ang sarili, napakapit na lang siya ng mahigpit sa kama, ng maramdaman niya ang bawat paghagod ng daliri ni Andrew sa kanyang kaselanan.

"Aahhh.. A-Andrew. M-masakit." Daing ni Julz habang dahan-dahang ipinapasok ni Andrew ang isa nitong daliri sa kanyang lagusan.

"Your so tight sweetie. Daliri pa lang yan. Paano pa kung yong kaibigan ko na?" Tanong ni Andrew na hindi namagawang ikasagot ni Julz, ng simulan nito ang paglalabas masok ng daliri nito sa kanyang kaselanan.

"Aahhh.. An... Andrew..." Mga daing ni Julz na lalong nagpapainit kay Andrew. Napakasarap marinig ng boses ni Julz habang silang dalawa ay nasa tagpong iyon.

"Yes sweetie. Moan my name sweetie."

Hanggang sa bumabang muli ang mga halik ni Andrew at halos bawat parte ng kanyang katawan ay hindi nito, pinapalampas at binibigyan ng halik. Naramdaman na lang niya ang mainit na paghinga ni Andrew malapit sa kaselanan niya. Nais sana niyang takpan ang parteng iyon, pero hinuli lang ni Andrew ang kamay niya.

Naramdaman niya ang paglapat ng mainit na dila ni Andrew sa kanyang kaselanan na lalong nagbigay init sa kanyang katawan. Ramdam na ramdam niya ang bawat paghagod nito na lalong nagpawala sa kanyang katinuan. Kasabay ng paglabas masok ng isang daliri ni Andrew sa kanyang lagusan.

"A-Andrew. Ang.. Ang s-sarap."

"May mas masarap pa dyan sweetie. Pero sa ngayon hanggang ganito na lang muna." Malambing na wika ni Andrew sa pagitan ng paglapat ng dila nito sa kanyang lagusan. Hindi mapigilan ni Julz ang pamumuo ng kung ano sa kanyang puson.

"A-Andrew. I think. No. Andrew I'm c*ming." Halos paos ang boses ni Julz na hindi maipaliwanag sobrang sarap na kanyang nararamdaman.

"Let me, sweetie. It's my pleasure when you c*m. C*m to my finger and tongue sweetie. I love you." Wika ni Andrew at lalo pa nitong pinagbutihan ang ginagawa nito sa kanyang kaselanan hanggang sa marating na nga niya ang rurok ng tagumpay. Lupaypay man at napagod si Julz sa pangyayaring iyon. Masasabi niyang napakasarap ng ipinaranas sa kanya ni Andrew. Hindi niya akalaing mararanasan niya ang bagay na iyon sa piling ni Andrew na akala niya noon ay napakaimposibleng mangyari.

"I love you Julz. No matter what happened. Ipaglalaban ko ang pagmamahal ko sayo. Maging mali man sa paningin ng mga magulang natin. Hindi ko na kayang pigilin pa ang sarili ko na hindi ka mahalin. Ipaglalaban ko ang alam kung tama. Dahil para sa akin. Ang mahalin at ipaglaban ka ang pinaka tamang gawin." Wika ni Andrew na ngayon ay kapantay na niya at hinalikan siya sa noo.

Akala ni Julz ay gagawin na nila ang pag-iisa ng takpan ni Andrew ng kumot ang kanyang katawan. Nahiga din ito sa kanyang tabi at ipinaunan sa kanya ang isang braso nito, habang yakap-yakap siya ng mahigpit.

"I love you sweetie." Bulong sa kanyang muli ni Andrew.

"Andrew."

"Love me as I love you Julz. Hindi masama ang magmahal."

"Alam ko at ipaglalaban kita. Pero?"

"Anong pero?"

"Okey ka lang? Bakit hindi mo itinuloy? Paano ka?" Tanong ni Julz na hindi naman niya ipinahalata ang pagtataka kung bakit hindi itinuloy ni Andrew ang dapat nilang gawin. Bagkus ay binigyan siya nito ng isang mabilis na halik sa labi.

"I'm okey sweetie. Hindi pa ito ang oras para angkinin ka. Minarkahan lang kita. Hindi ko na kasi kaya. Kung aangkinin kita ngayon. Sisiguraduhin kong magbubunga kaagad ang sandaling ito. Higit sa lahat hindi ka na makakabalik sa ospital. Kailangan ko pang balikan si Anna sa condo. Alam mo namang nag-iisa lang iyon. Galit ako kay Lucas kahit kaibigan ko iyon. Pero hindi ko kayang pabayaan ang babaeng minamahal ng kaibigan ko. Kaya wag ka ng magselos ha. Sayong sayo lang ako." Mahabang paliwanag ni Andrew at isiniksik na lang ni Julz ang sarili sa katawan nito.

"Sorry. Hindi ko sinasadya na magselos kay Anna. Sorry talaga. Pero paano pag nalaman nina mommy at daddy. Wait lang ano nga pala ang status nating dalawa. Baka mamaya assuming lang ako?" Nahihiyang tanong ni Julz, na mas lalong hinigpitan ni Andrew ang pagkakayakap sa hubad na katawan niyang katawan.

"Girlfriend na kita at boyfriend mo na ako. Mas okey sana kung fiancee na kita. Kaso hindi pa ako nakakapagpropose sayo kaya first level muna. Kaya wag ka ng makikipagblind date sa iba, ha."

"Pero? Paano natin malilihim sa ngayon kung sasabihin kong boyfriend na kita?"

"Tumingin ka sa mga mata ko sweetie. Hindi mo kailangan na sabihing boyfriend mo ako. Just focus to your profession. Iyon lang at wag mong pansinin ang mga magpapalipad hangin sayo. Baka sila ang lumipad gamit ang kamao ko." Saad ni Andrew na masayang ikinatango ni Julz.

"Alam mo bang iyong nasa ospital kanina ay si Marco Benitez at Mira Lazaro. Naiinggit ako sa relasyon nila. Although may anak na sila. Premature si baby pero ligtas na naman. Magpinsan sila. Same situation sa ating dalawa pero mas pinili nilang maghirap. Makasama lang ang isa't isa. Sana ganoon din tayo." Pag-iibang topic ni Julz, ng maalala ang mag-asawang naiwan sa ospital.

"Mas higit pa tayo doon sweetie. Kaya kong iwan ang lahat para lang sayo. Sabi mo si Marco Benitez at Mira Lazaro yon. Magkapatid ang magulang nila at kanila ang Benitez Hospital di ba? Ay paano ang hanap buhay nila kung nandito sila? Bakit dito sila napadpad? Paano mo sila natagpuan?" Takang tanong ni Andrew.

Ikinuwento naman ni Julz kung paano niya nakita ang mag-asawa. Mula sa simula. Kaya naman naramdaman din ni Julz ang awa ni Andrew sa mga ito. Hindi lang niya ikinuwento ang nangyari sa ospital. Nang mawalan ng malay si Mira.

"Sweetie, don't move. Hagya ko ng napahupa ang galit. Baka mamaya hindi ko na mapigilan angkinin kita ng wala sa oras. Hindi mo pa mabalikan ang mag-asawa na, nasa ospital." Nahihirapang wika ni Andrew kaya naman tinigil ni Julz ang ginagawang paglalakbay ng kanyang kamay sa katawan ni Andrew.

"Sorry. Ngayon ko lang kasi ulit nakita ang katawan mo ng hubad. Pero hindi pa lahat."

"Wag kang pilya sweetie, madami pa tayong dapat gawin."

"Sige na po. Sorry na. Pero natutuwa lang ako sa mag-asawang Benitez na ipinaglaban nila ang pagmamahalan nila. Mas pinili nila ang mahirap na pamumuhay na walang kahit na anong yaman. Walang trabaho si Marco kasi nakaban daw ang pangalan niya sa mga kompanya. Wala ding pera kasi nakahold daw ang lahat. Same sila ni Mira na walang trabaho. Higit sa lahat. Halos walang pumansin sa mag-asawa sa ospital dahil walang pera. Naaawa ako sa kanila." Malungkot na turan ni Julz.

"Gusto mo bang tulungan ko sila?" Isang tango naman ang naging sagot ni Julz sa tanong na iyon, na ikinahalik naman ni Andrew sa kanyang noo.

"Hindi naman siya nakaban sa company ko. Madami naman siguro siyang alam. Kaya madaming trabaho ang pwede sa kanya. Sure sasapat iyon sa kanila na nagsisimula pa lang. Gusto mo bang doon sila tumira sa isang unit sa tabi ng condo ko. Para naman malapit lang. Binili ko na iyon para sayo. Pero dahil gusto mo silang tulungan. Doon mo na lang sila patirahin. Sa akin ka na lang ulit." Wika pa ni Andrew na ikinagulat ni Julz. Kaya naman napabangon itong bigla, at hindi sinasadyang, bumagsak ang kumot na tumatakip sa kanyang katawan. Kaya ngayon ay kitang kita na naman ni Andrew ang malulusog niyang dibdib.

Napalunok naman si Andrew sa magandang tanawin na kanyang nakikita. Pero pinilit niyang iiwas ang sarili. Gusto man niyang angkinin si Julz pero hindi pa talaga dapat. Masaya na siyang tinugon nito ang mga halik niya at masaya na siyang nagawa ang bagay na iyon sa babaeng mahal niya. Napahilamos na lang siya ng mukha dahil sa kapilyahang pinapairal ni Julz. Alam niyang dahil sa nangyari kanina ay sinusubukan talaga nito ang kanyang pasensya.

"Sorry na excite lang ako. Pero thank you ha." Nahihiyang turan pa niya.

"Ah! Sweetie. Bakit ba napakapasaway mo na ngayong nakaamin na ako, na mahal na kita. Wag mo ng dagdagan ang sakit ng puson ko. Ang hirap makahinga."

"Bakit mo kasi pinigilan?" Buong puso ko namang ipapaubaya sayo ang sarili ko, dahil mahal kita, kahit mali sa tingin ng iba. Dagdag pa ni Julz pero sa isipan na lang niya iyon.

"Dahil mahal kita. Ayaw kong bigyan ka ng problema. Dahil pag-inangkin kita. Sisiguraduhin ko sayong magkakaroon na talaga tayo ng anak, unang ulos pa lang, mabubuntis ka na." Nakangising wika ni Andrew nang makatanggap naman ng isang hampas mula kay Julz.

"Okey na tayo? Masayang masaya ako na ok na tayo. Salamat talaga Andrew. I love you."

"I love you more sweetie. Mag-ayos ka na. At balikan natin ang mag-asawa na iyon sa ospital. Wag kang magseselos babalikan ko si Anna. Alam mo namang wala naman iyong kasama sa condo. Pero pag nakatulog na ulit siya mamayang gabi. Babalik ako dito. Hmmm." Malambing na wika ni Andrew ng biglang maisip ni Julz kung paano nakapasok si Andrew sa hotel room niya.

"Sa nga pala? Paano mo nakuhang buksan ang kwarto ko? Paano ka pati nakapasok dito? Hindi ka naman nakacheck-in." Nagtatakang tanong niya.

"Sinabi ko sa front desk na may hindi tayo pagkakaunawaan na nag-away tayo. Kaya umalis ka ng bahay. Higit sa lahat, sinabi kong mag-asawa tayo." Nakangising wika ni Andrew na ikinatanggap na naman niya ng isang malakas na hampas sa braso.

"Baliw."

"Baliw sayo." Nailing na lang siya sa sinagot ni Andrew.

"I love you sweetie. I love you more Julz. Hindi ako magsasawang ulit-ulitin na sabihin sayo na mahal na mahal kita. Napakatagal kong pinigilan ang sarili ko na hindi ka mahalin. Pero sa tuwing pinipigilan ko. Mas lalong tumitindi ang pagmamal ko sayo."

"I love too Andrew." Wika ni Julz at binigyan siya ni Andrew ng isang magaan at mabilis na halik sa labi.

"Magbibihis lang din muna ako. Magpalit ka na ng damit alam kong nanlalagkit ka." Masuyong wika ni Andrew ng bigla naman siyang pamulahan ng mukha. Hindi naman nakaligtas sa kanya ang pagngisi ni Andrew kaya naman napasimangot siya na ikinatawa nito ng malakas. Alam niyang inaasar lang siya ni Andrew ng mga oras na iyon kaya hinayon na lang niya ang papasok sa loob ng banyo. Gusto na rin niyang maligo para mawala ang panlalagkit ng kanyang katawan, sa ginawa ni Andrew aa kanya.

Napailing na lang din si Julz nang maalala niya ang naganap sa kanila kanina.

"Sweetie." Bulong niya sa sarili habang inaalala kung gaano kasarap pakinggan ang pagtawag na iyon sa kanya ni Andrew, habang pinapaligaya siya.

"Ang lalaking iyon talaga. Hindi daw tinuloy at nagpigil pa ng lagay na iyon, dahil ako talaga inaalala niya." Saad ni Julz ng mapatingin bigla na halos buong katawan niya ay may pulang marka, pati ang p********e niya.

"Bwisit kang lalaki ka! Maginoong maninipsip ka!. Hay nakung! Lintik ka talaga Andrew De Vega! Anong ginawa mo sa katawan ko! Bakit daig ko pang pinapak ng putakting lintik ka!" Sigaw ni Julz na narinig lang niya ang malakas na pagtawa ni Andrew sa labas ng banyo.

"Oo na. Mahal na mahal naman kita." Balik nitong sagot sa kanya ni Andrew, na ikinailing na lang niya. Ipinagpatuloy na lang ni Julz ang pagligo dahil kahit saan mang tingnan, hindi naman agad mawawala ang mga markang iyon. Mabuti na lang at sa mga tagong parte lang siya nito nilagyan.