Chapter 13 ฝนตกกับพี่แสน

1024 Words

“มืดเร็วจังวันนี้” วาวยกมือขึ้นดูเวลาพบว่าเพิ่งจะสี่โมงเย็นเท่านั้น แต่บรรยากาศเหมือนหนึ่งทุ่ม “เมื่อวานเห็นข่าวว่าจะมีฝนนะ” แสนเดินมานั่งลงใกล้ ๆ ตาเขายังดูแบบในมือ “นั่นสิ พี่หนุ่มบอกว่าจะมารับ ถึงไหนแล้วไม่รู้” เธอออกมาดูหน้างานกับแสนตั้งแต่เช้า เป็นบ้านเดี่ยวหลังใหญ่สองชั้น ช่างเข้ามาติดตั้งเฟอร์นิเจอร์และของตกแต่งต่าง ๆ เรียบร้อย เธอกับแสนจึงมาตรวจงานเพื่อเตรียมจะส่งมอบบ้านให้ลูกค้า แต่ไม่ได้มากันลำพัง มีน้องในออฟฟิศมาด้วยอีกสองคน นับแต่เกิดเรื่องกับทรีในห้องเอกสาร เธอเกร็ง ๆ ที่จะอยู่กับเพื่อนสามีตามลำพัง วันนั้นพอตกกลางคืน ไม่รู้ด้วยอารมณ์ที่ค้างหรือเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นทำให้เธอมีอารมณ์มาก สามียังออกปากว่าเธอร้อนแรงเป็นพิเศษ แต่จากเรื่องนั้น เธอคอยหลบหน้าพี่ทรี หากไม่ค่อยพ้น โดนเขาแอบกอดแอบหอมอยู่บ่อย ๆ จนชักอ่อนอกอ่อนใจไปหมด คนหน้านิ่งพูดน้อย บทจะรุกก็ไม่ให้เธอหายใจหายคอเลย วาวปัดเรื่องทรีออกจากหัว ล้วงมือถือขึ้นมาโทร.หาสามี รอสายแค่สองครั้งหนุ่มกดรับ เขาอยู่บนรถ “ถึงไหนแล้วคะ” “งานเสร็จแล้วเหรอ รอพี่หน่อยนะ ฝนตกหนัก รถติดเป็นแพเลย ไอ้แสนกลับยัง” “ยังค่ะ” “บอกมันว่าพี่ให้อยู่เป็นเพื่อนหนูก่อน” “ได้ยินแล้ว” แสนส่งเสียงเข้าไป เพราะวาวคอลล์วิดีโอ เขาเลยได้ยินด้วย “ขับรถดี ๆ นะคะ” เธอบอกก่อนวางสาย “งั้นพี่ให้สองคนนั้นกลับเลยแล้วกันนะ ฝนตกเดี๋ยวจะลำบากขับรถกัน” แสนลุกจากโซฟาตัวใหญ่ เดินออกไปเรียกลูกน้องให้ลงมาจากชั้นสองและบอกให้กลับบ้านเลย เมื่อรถของพวกนั้นขับออกไปไม่นาน ฝนเทลงมา “ลงจริงด้วย” ไม่เท่านั้น เสียงฟ้าลั่นเปรี้ยง ก่อนที่ไฟในห้องนั่งเล่นจะดับพรึ่บ แถวนั้นดับออกไปเป็นบริเวณกว้าง วาวสะดุ้งโหยง ปกติเธอไม่กลัวฟ้ากลัวฝนหรอก แต่มาอยู่ต่างที่เลยอดกลัวไม่ได้ ต้องรีบหยิบโทรศัพท์ออกมากดเปิดโหมดไฟฉาย แสนเดินไปปิดประตูกระจก เปิดแง้มไว้เล็กน้อยให้อากาศเข้า ก่อนจะเดินมานั่งข้าง ๆ หญิงสาว “กลัวไหม” ถามเธอยิ้ม ๆ “วาวไม่กลัวฟ้าหรอกค่ะ แต่กลัวความมืดมากกว่า” เธออ้อมแอ้มตอบ ทำหน้าแหย แสงไฟจากโทรศัพท์สว่างพอสมควร แสนเลยได้เห็นสีหน้าใส มองแล้วก็คิดว่าน่ารักดี พานให้คิดไปถึงค่ำคืนนั้น คิดถึงสีหน้าเซ็กซี่ของผู้หญิงตรงหน้า ตลอดสองสัปดาห์มานี้ เขาเอาแต่คิดถึงเธอ เห็นเธอยิ้ม นึกถึงตอนที่เอาส่วนแข็งใหญ่สอดเข้าไปในนั้น ได้กลิ่นหอม ๆ จากตัวเธอ พานคิดถึงเนื้อตัวขาวผ่องที่ได้กอดได้หอม ได้เลียจนทั่วตัว “กลัวกุ๊กกู๋เหยอ...” แสนยื่นหน้าไปใกล้ ๆ ส่งเสียงใหญ่ ๆ ยาน ๆ ยกมือขึ้นทำท่าจะตะครุบหรือขย้ำตัวเธอเลียนแบบตัวการ์ตูนผีจากเรื่องอะไรสักเรื่องที่เคยดู วาวสะดุ้งโหยง เพราะกำลังคิดอะไรเพลิน ไม่คิดว่าอีกคนจะแกล้งเอาดื้อ ๆ เธอร้องวี้ด ผลักเขาออก ฟาดมือตีตาม “โอ๊ย ๆ” “แกล้งวาวเหรอ นี่แน่ะ ๆ” แสนเอนตัวหลบหลีกฝ่ามือเล็ก ๆ พลางหัวเราะร่า ท่าทางไม่สำนึกยิ่งทำให้สาวเจ้าไล่ฟาดจนหลงลืมว่าตัวเธอกำลังเอนมาหาตัวเขามากขึ้นทุกที ที่สุดเมื่อแสนหงายหลังลงบนโซฟา ร่างนุ่มก็ทาบทับลงบนตัวเขา “อุ๊ย!” วาวชะงัก ทำอะไรไม่ถูกไปชั่วขณะ พอตั้งสติได้ก็ทำท่าจะยันตัวลุกขึ้น มือใหญ่กลับจับเธอเอาไว้ บรรยากาศรอบกายเปลี่ยนไปทันที วาวมองสบตาคมแล้วใจสะท้านขึ้นมา แสนเลิกคิ้วยิ้ม ๆ “กลัวพี่เหรอ” “ปละ เปล่าสักหน่อย ปล่อยค่ะ” เขายอมปล่อย ให้เธอดึงตัวลุกนั่งก็เพื่อนจะตามขึ้นมาเบียดชิด วาวขยับถอยหลัง ใจเต้นไม่เป็นส่ำทันที เธอถอยเขาตามจนหลังเธอติดที่วางแขนโซฟา พี่แสนก็เท้ามือข้างหนึ่งกับที่วางแขนกักตัวเธอเอาไว้ นัยน์ตาเขาวาวระยับ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้นมาทันที “ไม่แกล้งวาวแล้วนะ” “ใครว่าพี่จะแกล้งล่ะ” เขาทำเสียงพร่า ยื่นหน้ามาจนปลายจมูกโด่งแทบชิดแก้มขาว วาวห่อตัวเองให้เล็กลง สายตากับท่าทางของอีกฝ่ายไม่ต้องพูดเธอก็รู้ความหมาย แสนยื่นอีกมือมาจับกลีบปากจิ้มลิ้ม ไล้นิ้วโป้งคลึงเบา ๆ อีกฝ่ายกลั้นหายใจ เขาจึงยิ้มมากขึ้น สานสบตาตื่น ๆ “เมื่อวานพี่เห็นวาวกับไอ้ทรีในห้องเอกสาร” เธอตาโต พูดไม่ออก สับสนไปหมด ไม่ใช่ว่าเขาออกไปดูไซต์งานกับพี่หนุ่มเหรอ “พี่กลับมาเอาเอกสารบางตัว เลยบังเอิญ...” แสนเขี่ยแก้มนุ่ม น้ำเสียงพูดสบาย ๆ “ไอ้ทรีมันเลียเก่ง เสียงวาวตอนนั้นโคตรเซ็กซี่รู้ไหม เซ็กซี่มากกว่าคืนนั้นตอนที่...” วาวอึกอัก เขาไม่พูดจนจบเธอก็พอรู้ว่าคืนไหน หน้าเธอร้อนผ่าว ๆ ทำตัวไม่ถูก “พี่อยากได้ยินตอนวาวครางชื่อพี่ ตอนที่ถูกพี่เลียวาวทั้งตัวบ้างจัง...” “พี่แสน...” เธอดันอกกว้างไว้เมื่อเขาโน้มตัวเข้าใกล้มากขึ้น แต่ไม่อาจต้านทานได้ แสนประกบปากลงมาขยี้จูบเธอหนัก ๆ ทำเอาเธอหัวหมุนภายในไม่กี่นาที รู้ตัวอีกที เสื้อเชิ้ตก็ถูกปลดประดุมไปหลายเม็ด “ไม่เอา...” เธอเบี่ยงหน้าหลบ “นมวาวสวยมาก ทั้งใหญ่ทั้งขาว พี่ชอบมากรู้ไหม”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more