Azra
Yüzüme vuran güneş ışığıyla memnuniyetsizce yüzümü buruşturdum ve elimi güneşin yüzüme gelmesini engelleyecek açıda -gözlerim kapalı olduğu için ışığın nereden geldiğini bilmiyorum- yüzümün üzerine kalkan yaptım. Bunu yaparken hala olduğum yerde uzanıyordum, henüz kalkmamıştım.
Elimi gözümün önüne getirmem de bir fayda vermemişti. Güneş, ışığını aralık parmaklarımdan bana doğru iletmeye devam ediyordu. Fısıltılı bir şekilde bulunduğum duruma küfürler savurdum ve gözlerimi açarak perdesi açık cama baktım. Ben asla perdeleri açık bırakarak uyumazdım. Gündüz de uyandıktan sonra etrafı daha iyi görebilmek için açardım perdeleri.
Güneşe sövmeye bırakıp bulunduğum yeri inceledim sahi ben neredeydim? Üzerinde uyuduğum yatağın nevresimleri kendi yatağımın nevresimlerine neredeyse hiç benze
