"พี่จะมากระทำชำเราผมอีกแล้วใช่ไหมครับ"
ประธานสาวอ้าปากค้างต่อมาก็ร้อนผ่าวที่ใบหน้า เอาหน้าซุกลงกับโต๊ะจากนั้นก็หัวเราะกลบเกลื่อนแล้วเงยหน้าขึ้นมาใหม่ ตีที่หัวไหล่พ่อหนุ่มคนซื่อ
"บ้า "
"ไม่ใช่ พี่แค่มาชวนคุยด้วยเฉยๆ" รินรดาตอบพร้อมกับใช้มือรวบผมที่ออกหยักโศกด้วยอาการแก้เขินมากกว่าที่จะตั้งใจรวบผมจริง ใบหน้าแดงก่ำไม่กล้ามองสบตากับคู่กรณี
"อ๋อแปลว่าวันนี้พี่ไม่ทำใช่ไหมครับ" หนุ่มผัดไทยได้ทีถามจี้ลงจุดเดิมพร้อมกับอมยิ้มที่ได้เห็นอาการประหม่าของประธานสาวที่หันรีหันขวางอย่างทำตัวไม่ถูก
" ทะ..ท ทำ พี่จะทำ" แม้จะอยู่ในช่วงประหม่าเขินอายยังไงรินรดาก็ยังคงยืนยันตามเจตจำนงเดิม
" มะ มาแล้วก็อย่าให้เสียเที่ยว" พูดตะกุกตะกักพร้อมกับไม่กล้าสบตาหนุ่มคนซื่อคู่กรณี
"ว่าแต่เรานะมีปัญหาอะไรหรือเปล่า"
"เอ่อ.."เหมือนกับผัดไทยกำลังจะนึกหาคำตอบประธานสาวก็ถามขึ้นต่อ
"เมียเธอยังไม่รู้ใช่ไหมว่าเราแอบมามีอะ
