หลังจากผ่านมื้อค่ำอันสุดแสนสะท้านจากว่าที่แม่ผัว
แต่ก็ดูเหมือนว่าความกระอักกระอ่วนจะไม่จบลงแค่นั้น ด้วยความที่เป็นเรือนไม้ทั้งหลังถึงแม้จะดูหรูหราแต่ก็ยังคงมีความเป็นเรือนไม้สมัยก่อนอยู่ดี และที่สำคัญห้องนอนของทั้งสองคู่ติดกันและไม่เก็บเสียง
"อ๊ะ อ๊ะ ๆๆๆๆๆๆๆ พี่พิมมมมม คะ............
หนู จะ ข า ด จ ายยยยยยยยยยย ค่ะ
อ่า.................
ทั้งประธานสาวและรปภคนซื่อต่างมองหน้ากัน
เตียงนอนของห้องผัดไทยอยู่อีกฝั่งไม่ได้ติดกับผนังของห้องเลขาพิมแต่อยู่ทางด้านที่ติดสวนถึงจะใช้ผนังร่วมกันแต่เตียงของแต่ละห้องก็ไม่ได้ติดกับผนังดังกล่าวและการที่เสียงสวาทของสองเลขาดังมาถึงห้องนี้ได้ก็คงเพราะ
"นางพิมนางกิ่งลงมาเอากันที่พื้น" รินรดาชี้มือไปทางผนังไม้ร่วมบริเวณต้องสงสัย
ผัดไทยคนซื่อที่ไม่เคยชินต่อเหตุการณ์สวาทแบบนี้ทำได้แค่นอนตัวเกร็งเก็บอาการ จนคนงามที่อยู่ข้างกายเห็นแบบนั้นก็เลยพาลนึกสนุก
"ว่าไง
