พอได้ยินคำว่า"เทียนค่ะ" ประธานสาวก็นิ่งเงียบไปทันที
"พี่ อ่า..."เสียงเล็กแหลมของเลขาตัวแสบส่งมาอย่างออดอ้อนพร้อมกับจับมือของประธานสาวที่กำลังเลื่อนออกจากอกของเจ้าตัว
รินรดาสะบัดมือออกทันทีตาเฉี่ยวชั้นเดียวนั้นฉายแววผิดหวังหันหน้าออกไปทางอื่นพร้อมใช้มือประคองศีรษะของเลขาสาวแล้วขยับตัวออก ไม่ยอมให้หนุนเคียงนอนตักอีกต่อไป
"พี่ อ่า......พี่โกรธหนู"
ดวงตานั้นมองเหม่อไม่ยอมสบตาด้วยซ้ำ เป็นอีกครั้งที่รินรดาสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วพยายามพูดออกมาด้วยสำเนียงปกติไม่โกรธไม่ตื่นเต้นไม่เสียใจ....แต่ไร้ความรู้สึก
"พี่เคยบอกเราแล้วนี่"
"แต่พี่อ่า....ก็หนู หนูชอบแบบนี้อ่า" พิมสุดาพยายามส่งเสียงให้ออดอ้อนมากที่สุดพร้อมใช้มือจับแขนประธานสาวโดยตอนนี้นางเปลี่ยนมาอยู่ในท่านั่งเรียบร้อย
โซฟายาวที่เคยร้อนระอุไปด้วยไฟแห่งตัญหา ณ. เวลานี้ได้เปลี่ยนเป็นไฟอีกชนิดนึงขึ้นมาแทน
"พิม" เหมือนประธานสาวจะไม่สามารถสะกด
