บทที่2คืนเค้าท์ดาว3

1532 Words
"น้องผัดไทยคะ" "ครับ" ผัดไทยไม่ได้มองตามเสียงแต่กลับมองลงไปยังเป้าของตัวเอง ตอนนี้แม้ประธานสาวจะผ่อนมือลงไปแล้วแต่ก็ไม่ได้หยุดเสียทีเดียว มือนั้นยังคงรูดอย่างแผ่วเบาและช้าลงแต่ความรัญจวนนั้นกลับไม่ได้น้อยลงเลย "ทีหลังอย่าเล่นตัวอีกนะคะ" ประธานสาวยังคงรูดมือไปด้วยตามเดิม "คะ ค ครับ" รปภ หนุ่มทำได้แค่นั้นไม่กล้ากระดิกตัวด้วยซ้ำ "จำไว้นะคะพี่ถือคติอยู่อย่าง" "มาแล้วก็อย่าให้เสียเที่ยว" จบคำนี้รินรดาก็เอามือออกจากางเกงของหนุ่มคนซื่อ ท่ามกลางความโล่งใจของผู้ถูกกระทำถ้าประธานสาวยังไม่หยุดเค้าคงทำปืนลั่นอีกเป็นแน่ ประธานสาวส่งสายตาเชิงถามว่าจะจัดกันตรงไหนพร้อมกับหยิบถุงยางจากในกระเป๋าถือของนางส่งมาให้ " 60 ใช่ไหมคะ" เหมือนจะถามเพื่อความสบายใจของตัวเองมากกว่าพร้อมกับกัดปากตัวเองอย่างมันเขี้ยว "ใช่ครับ" รปภหนุ่มรับสิ่งนั้นมาแล้วก็เก็บเข้ากระเป๋ากางเกง พร้อมกับเปิดลิ้นชักแล้วหยิบของบางสิ่งออกมาพร้อมยื่นให้กับประธานสาว รินรดามองอย่างสงสัย "กย. ครับพี่ ทาไว้ครับเดี๋ยวยุงกัดตูดพี่อีก" คนซื่อนั้นตอบมาอย่างหน้าตาย รินรดายังจำได้ที่ก้นงอนขาวเนียนของนางตอนนั้นโดนยุงกัดถึงสามตัวแล้วก็เป็นผัดไทยนี่แหละที่วิสามัญให้ จะว่าอายก็ไม่ใช่แต่จะบอกว่าไม่อายเลยก็ไม่ใช่อีก มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก "ตรงไหนคะ" "ที่เดิมแหละครับลับตาคนดีครับ" ตอนนี้เสียงในวิทยุเริ่มประกาศแล้วว่าในเวลาอีกไม่นานก็จะเริ่มเค้าท์ดาวแล้ว รินรดาเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าคู่ขาสุดไก่อ่อนของนางจะไม่ลั่นก่อนตอนนับถอยหลังหรือไม่ "เธอเดินไปก่อนเลยพี่ขอทา กย ก่อนเดี๋ยวตามไป" ประธานสาวพูดพร้อมกับถกกระโปรงขึ้นมาเตรียมจะทาจริงๆ "ให้ผมช่วยทาไหมครับ" "ไม่ต้อง เรานะไปใส่ถุงรอพี่ตรงโน้นเลยเดี๋ยวไม่ทันเค้าท์ดาว" ครั้งที่สองของที่ดินแปลงนี้ที่จริงก็เป็นเพียงแค่ที่ดินเปล่าที่ถูกถมให้ยกสูงขึ้นกว่าถนนของโครงการและเป็นเพียงไม่กี่แปลงที่มีการล้อมรั้วปูนที่ก่อด้วยอิฐบล็อกอย่างดี โดยด้านบนสุดของกำแพงจะเป็นอิฐที่มีลวดลายเจาะเป็นรูด้วยเหตุนี้เอง มือของประธานสาวจึงใช้เป็นที่สำหรับยึดจับได้อย่างเหมาะมือ สองมือของรินรดายึดจับกับกำแพง กระโปรงเดรสถูกถกขึ้นมาเหนือบั้นท้ายที่เปลือยเปล่า สองขากางออกจากกันเท่าที่จะสามารถ ครานี้นางมีบทเรียนจากคราวที่แล้วที่เอากางเกงในไว้คาเข่าจึงแยกขาไม่ได้กว้างนัก หนนี้จึงถอดทิ้งไว้ในป้อมยามให้สิ้นเรื่องไปเลย "จะเล็งไปถึงเมื่อไหร่คะ" นางพูดพร้อมกับกระดกก้นให้แอ่นกว่าเดิม พร้อมกับเหลียวหลังไปมองคู่ขาสุดไก่อ่อนของนางอย่างเหนื่อยใจ "พี่...ก้นพี่อยู่นิ่งๆได้ไหมครับ" "เดียวแทงผิดครับ" แทนที่จะอยู่นิ่งๆประธานสาวกลับแอ่นบั้นท้ายสุดอวบมากกว่าเดิมจนมันจ่อกับแท่งอย่างว่าของ รปภ คนซื่อ "ตรงนี้และ ทำเลย แต่....!!" "โอ๊ยยยย....." รินรดาพูดไม่ทันจบ คนซื่อก็แทงสวนขึ้นมาจนเกือบสุดแล้วขยับอีกหน่อยก็ดัน พรึด..... "ออย........... ประธานสาวอ้าปากกว้างอย่างตกใจที่สิ่งนั้นเข้ามาทีเดียวจนมิดด้าม "อ่า...บะ เบา พี่ จุก " พ่อหนุ่มผัดไทยเป่าปากออกมาอย่างโล่งอกตอนแรกกังวลจนแทงผิดแทงถูก แต่พอส่งน้องชายเข้าไปได้แล้วก็เหมือนภารกิจเสร็จไปครึ่งทางแถมครั้งนี้ยังไม่ลั่นด้วย ค่อยๆคลายลมหายใจ "ผัดไทย อ่า....ท ทำ เบาๆ นะ" ประธานสาวพูดแบบหายใจไม่ทั่วท้องนักแต่ก็ยังแอ่นบั้นท้ายจนกระดกมากกว่าเดิม แขนที่จับกำแพงเยียดตึง สองขาถ่างเท่าที่จะทำได้ เป็นการแสดงออกเชิงสัญลักษณ์ว่า สู้ตาย จะเป็นเพราะเป็นคนซื่อหรือกวนตรีนประธานสาวก็ไม่อาจแน่ใจ แต่ว่าพ่อหนุ่มรปภทำเบาลงจริงด้วยการค่อยๆถอนน้อง 60 ออกอย่างช้าๆที่ชนิดเทียบได้กับการเดินของหอยทากก็พอได้ กลายเป็นว่ามันช้าแต่แน่นทุกส่วนค่อยๆครูดภายในของรินรดาอย่างเชื่องช้า ซึ่งมันให้ความรู้สึกแปลกใหม่ที่นางไม่เคยลิ้มลองมาก่อน "อ่า............. น้อง แกล้ง พี่เหรอ" พอถอนออกมาจนสุดปลายก็ค่อยๆดันเข้าไปใหม่อย่างเชื่องช้าอีก สำหรับรินรดาเธอได้แต่คิดว่ามันเป็นความเสียวที่ยาวนานจริงๆ พ่อหนุ่มผัดไทยทำแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนกระทั่ง....! มีแสงพุ่งจากพื้นดินขึ้นสู่ท้องฟ้า ทั้งประธานสาวและรปภหนุ่มต่างมองแสงจากพลุนั้น แต่ไม่ใช่เป็นการมองเปล่า รปภหนุ่มถอนน้องชายออกจนสุดปลายแล้วตั้งลำรอพอจังหวะพลุระเบิด ตู้มมมมม !! ก็แทงเข้าสุดลำ "โอ๊ยย..............พี่จุก" รินรดาร้องออกมาลั่น แต่ช้าไปแล้วพลุอีกลูกพุ่งทะยานขึ้นท้องฟ้าอีกครา รปภหนุ่มตั้งลำรอ สายตาประธานสาวมองพลุดอกนั้นพร้อมกับกัดปากกระดกเอวรออย่างรู้ชะตา โอ๊ย !!........ น้องอ่า........ ตอนนี้เสียงจากวิทยุบ่งบอกว่าใกล้เวลาเค้าท์ดาวเต็มทน ทุกครั้งที่เสียงพลุดังตู้ม รปภหนุ่มก็จะกระแทกเข้ามาสุดโคน จนหัวประธานสาวทั้งโยกทั้งคลอนตามแรงกระแทก 5 4 3 2 1 แล้ววินาทีนรกแตกสำหรับรินรดาก็มาถึง พลุเป็นร้อยๆหรือมากกว่านั้นพร้อมทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า พ่อหนุ่มผัดไทยซอยเอวกระแทกไม่ยั้งอย่างบ้าคลั่ง อ๊ะ อ่า อ๊ โอ๊ย ............ พ พะ พี่ จะ จุ ก อ่า.......... อ๊ะ อ่ะ อ๊ะ ๆ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ่าห์.................. ตอนนี้ไม่มีใครได้ยิงเสียงนางแล้วแม้แต่ตัวนางเอง ในหัวนางมีแต่เสียง ตู้ม ตู้ม และก็ ตู้ม ๆ ๆ ๆ ซึ่งจะตามมาด้วยการกระแทกแบบถึงกึ๋น รินรดาทำได้เพียงแต่โก่งก้นรับการกระแทกแบบสุดเหวี่ยง ถอนจนสุดปลายยัดกลับใหม่จนสุดโคน บั้นท้ายที่ใหญ่งอนกระเพื่อมๆตามแรงกระแทกอย่างบ้าคลั่งพร้อมกับหัวที่ทั้งโยกและสั่นคลอนตามจังหวะนรกของรปภหนุ่ม ถ้าไม่มีเสียงพลุกลบก็คงจะมีแต่เสียงครางกับเสียง ตับ ตับ ๆๆๆๆ มันเป็น 5-6นาทีที่ยาวนานสำหรับรินรดาอย่างแท้จริงกว่าพลุจะเริ่มซาลงรวมทั้งจังหวะซอยเอวของคู่ขาหน้าซื่อของเธอด้วย 'คุณพระช่วย!! ' แต่แล้วรินรดาก็ต้องอุทานออกมาในใจเมื่อเห็นดวงไฟขนาดใหญ่กำลังทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า มันคือพลุขนาดใหญ่ที่สุดอลังการที่สุดและระเบิดหนักที่สุด ตอนนี้มือนึงของรปภหนุ่มจับหัวไหล่ส่วนอีกมือบีบเอวประธานสาวแน่น คนมากประสบอย่างรินรดารู้ทันทีว่าสิ่งนั้นกำลังจะมา และน่าจะเป็นชุดใหญ่ที่สุดในค่ำคืนนี้ ประธานสาวได้แต่อุทานสั้นๆ "กุตาย" ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โอ๊ยยยยย อ่า อ่ะ อ่ะ อ๊ะ อ๊ะ อ่ะ ๆ อ๊ะ อ๊ะ ๆ ๆ อ่าห์......... รปภหนุ่มกระทุ้งเข้ามาสุดลำด้วยแรงทั้งหมดที่มีประมาณหลายสิบครั้งจากนั้นก็เกร็งตัวแช่กับน้องสาวที่บอบช้ำของรินรดา ช่วงเวลาเศษหนึ่งส่วนสิบของวินาทีเหมือนประธานสาวจะวูบไป มือหลุดจากกำแพง เข่าทั้งสองข้างทรุดลงอย่างยืนไม่ไหว แต่ก็เป็นผัดไทยที่ช้อนไหล่ไม่ให้เธอถึงกับล่วงลงกับพื้น "พี่ พี่ครับ พี่ไหวไหม" คนซื่อถามด้วยความเป็นห่วง "อีก....อ่า.... วะ ไ หว คะ " เหมือนจะได้สติกลับมา สองมือคว้ายันกำแพงตามเดิมพร้อมกับเอวที่บิดเกร็งอย่างรัญจวนส่ายไปส่ายมาจนได้ที่ก็ตามมาด้วยเสียงหายใจอย่างเหนื่อบหอบแล้วกล่าวออกมาอย่างแก้เขิน "จะแช่ถึงวันพรุ่งนี้เลยปะคะ" รปภหนุ่มก็เหมือนจะได้สติตามจึงค่อยๆดึงน้อง60ออกจากร่องรักอย่างว่าง่ายพร้อมกับ แปะ ! แปะ ! แปะ ! กระบองยามขนาดใหญ่ถูกฟาดลงบนก้นงอนของประธานสาว จนน้ำนั้นของเจ้าตัวเองเปรอะเต็มก้นงามงอน รินรดาหันมาค้อนขวับอย่างไม่พอใจ ขยับปากจะต่อว่าแต่กลับด่าไม่ลง คนซื่อที่ใบหน้าหล่อเหลาคมคายนั้นยิ้มแฉ่งพร้อมกับพูดว่า "สวัสดีปีใหม่ครับพี่ ลมหวน"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD