"น้องผัดไทยคะ"
"ครับ"
ผัดไทยไม่ได้มองตามเสียงแต่กลับมองลงไปยังเป้าของตัวเอง ตอนนี้แม้ประธานสาวจะผ่อนมือลงไปแล้วแต่ก็ไม่ได้หยุดเสียทีเดียว มือนั้นยังคงรูดอย่างแผ่วเบาและช้าลงแต่ความรัญจวนนั้นกลับไม่ได้น้อยลงเลย
"ทีหลังอย่าเล่นตัวอีกนะคะ" ประธานสาวยังคงรูดมือไปด้วยตามเดิม
"คะ ค ครับ" รปภ หนุ่มทำได้แค่นั้นไม่กล้ากระดิกตัวด้วยซ้ำ
"จำไว้นะคะพี่ถือคติอยู่อย่าง"
"มาแล้วก็อย่าให้เสียเที่ยว"
จบคำนี้รินรดาก็เอามือออกจากางเกงของหนุ่มคนซื่อ ท่ามกลางความโล่งใจของผู้ถูกกระทำถ้าประธานสาวยังไม่หยุดเค้าคงทำปืนลั่นอีกเป็นแน่
ประธานสาวส่งสายตาเชิงถามว่าจะจัดกันตรงไหนพร้อมกับหยิบถุงยางจากในกระเป๋าถือของนางส่งมาให้
" 60 ใช่ไหมคะ"
เหมือนจะถามเพื่อความสบายใจของตัวเองมากกว่าพร้อมกับกัดปากตัวเองอย่างมันเขี้ยว
"ใช่ครับ"
รปภหนุ่มรับสิ่งนั้นมาแล้วก็เก็บเข้ากระเป๋ากางเกง พร้อมกับเปิดลิ้นชักแล้วหยิบของบางสิ่งออกมาพร้อมยื่นให้กับประธานสาว
รินรดามองอย่างสงสัย
"กย. ครับพี่ ทาไว้ครับเดี๋ยวยุงกัดตูดพี่อีก"
คนซื่อนั้นตอบมาอย่างหน้าตาย รินรดายังจำได้ที่ก้นงอนขาวเนียนของนางตอนนั้นโดนยุงกัดถึงสามตัวแล้วก็เป็นผัดไทยนี่แหละที่วิสามัญให้ จะว่าอายก็ไม่ใช่แต่จะบอกว่าไม่อายเลยก็ไม่ใช่อีก มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก
"ตรงไหนคะ"
"ที่เดิมแหละครับลับตาคนดีครับ"
ตอนนี้เสียงในวิทยุเริ่มประกาศแล้วว่าในเวลาอีกไม่นานก็จะเริ่มเค้าท์ดาวแล้ว รินรดาเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าคู่ขาสุดไก่อ่อนของนางจะไม่ลั่นก่อนตอนนับถอยหลังหรือไม่
"เธอเดินไปก่อนเลยพี่ขอทา กย ก่อนเดี๋ยวตามไป" ประธานสาวพูดพร้อมกับถกกระโปรงขึ้นมาเตรียมจะทาจริงๆ
"ให้ผมช่วยทาไหมครับ"
"ไม่ต้อง เรานะไปใส่ถุงรอพี่ตรงโน้นเลยเดี๋ยวไม่ทันเค้าท์ดาว"
ครั้งที่สองของที่ดินแปลงนี้ที่จริงก็เป็นเพียงแค่ที่ดินเปล่าที่ถูกถมให้ยกสูงขึ้นกว่าถนนของโครงการและเป็นเพียงไม่กี่แปลงที่มีการล้อมรั้วปูนที่ก่อด้วยอิฐบล็อกอย่างดี โดยด้านบนสุดของกำแพงจะเป็นอิฐที่มีลวดลายเจาะเป็นรูด้วยเหตุนี้เอง มือของประธานสาวจึงใช้เป็นที่สำหรับยึดจับได้อย่างเหมาะมือ
สองมือของรินรดายึดจับกับกำแพง กระโปรงเดรสถูกถกขึ้นมาเหนือบั้นท้ายที่เปลือยเปล่า สองขากางออกจากกันเท่าที่จะสามารถ ครานี้นางมีบทเรียนจากคราวที่แล้วที่เอากางเกงในไว้คาเข่าจึงแยกขาไม่ได้กว้างนัก หนนี้จึงถอดทิ้งไว้ในป้อมยามให้สิ้นเรื่องไปเลย
"จะเล็งไปถึงเมื่อไหร่คะ" นางพูดพร้อมกับกระดกก้นให้แอ่นกว่าเดิม พร้อมกับเหลียวหลังไปมองคู่ขาสุดไก่อ่อนของนางอย่างเหนื่อยใจ
"พี่...ก้นพี่อยู่นิ่งๆได้ไหมครับ"
"เดียวแทงผิดครับ"
แทนที่จะอยู่นิ่งๆประธานสาวกลับแอ่นบั้นท้ายสุดอวบมากกว่าเดิมจนมันจ่อกับแท่งอย่างว่าของ รปภ คนซื่อ
"ตรงนี้และ ทำเลย แต่....!!"
"โอ๊ยยยย....." รินรดาพูดไม่ทันจบ คนซื่อก็แทงสวนขึ้นมาจนเกือบสุดแล้วขยับอีกหน่อยก็ดัน
พรึด.....
"ออย........... ประธานสาวอ้าปากกว้างอย่างตกใจที่สิ่งนั้นเข้ามาทีเดียวจนมิดด้าม
"อ่า...บะ เบา พี่ จุก "
พ่อหนุ่มผัดไทยเป่าปากออกมาอย่างโล่งอกตอนแรกกังวลจนแทงผิดแทงถูก แต่พอส่งน้องชายเข้าไปได้แล้วก็เหมือนภารกิจเสร็จไปครึ่งทางแถมครั้งนี้ยังไม่ลั่นด้วย ค่อยๆคลายลมหายใจ
"ผัดไทย อ่า....ท ทำ เบาๆ นะ"
ประธานสาวพูดแบบหายใจไม่ทั่วท้องนักแต่ก็ยังแอ่นบั้นท้ายจนกระดกมากกว่าเดิม แขนที่จับกำแพงเยียดตึง สองขาถ่างเท่าที่จะทำได้ เป็นการแสดงออกเชิงสัญลักษณ์ว่า สู้ตาย
จะเป็นเพราะเป็นคนซื่อหรือกวนตรีนประธานสาวก็ไม่อาจแน่ใจ แต่ว่าพ่อหนุ่มรปภทำเบาลงจริงด้วยการค่อยๆถอนน้อง 60 ออกอย่างช้าๆที่ชนิดเทียบได้กับการเดินของหอยทากก็พอได้ กลายเป็นว่ามันช้าแต่แน่นทุกส่วนค่อยๆครูดภายในของรินรดาอย่างเชื่องช้า ซึ่งมันให้ความรู้สึกแปลกใหม่ที่นางไม่เคยลิ้มลองมาก่อน
"อ่า............. น้อง แกล้ง พี่เหรอ"
พอถอนออกมาจนสุดปลายก็ค่อยๆดันเข้าไปใหม่อย่างเชื่องช้าอีก สำหรับรินรดาเธอได้แต่คิดว่ามันเป็นความเสียวที่ยาวนานจริงๆ พ่อหนุ่มผัดไทยทำแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
จนกระทั่ง....!
มีแสงพุ่งจากพื้นดินขึ้นสู่ท้องฟ้า ทั้งประธานสาวและรปภหนุ่มต่างมองแสงจากพลุนั้น
แต่ไม่ใช่เป็นการมองเปล่า รปภหนุ่มถอนน้องชายออกจนสุดปลายแล้วตั้งลำรอพอจังหวะพลุระเบิด
ตู้มมมมม !! ก็แทงเข้าสุดลำ
"โอ๊ยย..............พี่จุก"
รินรดาร้องออกมาลั่น แต่ช้าไปแล้วพลุอีกลูกพุ่งทะยานขึ้นท้องฟ้าอีกครา
รปภหนุ่มตั้งลำรอ สายตาประธานสาวมองพลุดอกนั้นพร้อมกับกัดปากกระดกเอวรออย่างรู้ชะตา
โอ๊ย !!........ น้องอ่า........
ตอนนี้เสียงจากวิทยุบ่งบอกว่าใกล้เวลาเค้าท์ดาวเต็มทน ทุกครั้งที่เสียงพลุดังตู้ม
รปภหนุ่มก็จะกระแทกเข้ามาสุดโคน จนหัวประธานสาวทั้งโยกทั้งคลอนตามแรงกระแทก
5
4
3
2
1
แล้ววินาทีนรกแตกสำหรับรินรดาก็มาถึง พลุเป็นร้อยๆหรือมากกว่านั้นพร้อมทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า
พ่อหนุ่มผัดไทยซอยเอวกระแทกไม่ยั้งอย่างบ้าคลั่ง
อ๊ะ อ่า อ๊ โอ๊ย ............ พ พะ พี่ จะ จุ ก อ่า..........
อ๊ะ อ่ะ อ๊ะ ๆ
อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ่าห์..................
ตอนนี้ไม่มีใครได้ยิงเสียงนางแล้วแม้แต่ตัวนางเอง ในหัวนางมีแต่เสียง ตู้ม ตู้ม และก็ ตู้ม ๆ ๆ ๆ ซึ่งจะตามมาด้วยการกระแทกแบบถึงกึ๋น
รินรดาทำได้เพียงแต่โก่งก้นรับการกระแทกแบบสุดเหวี่ยง
ถอนจนสุดปลายยัดกลับใหม่จนสุดโคน
บั้นท้ายที่ใหญ่งอนกระเพื่อมๆตามแรงกระแทกอย่างบ้าคลั่งพร้อมกับหัวที่ทั้งโยกและสั่นคลอนตามจังหวะนรกของรปภหนุ่ม
ถ้าไม่มีเสียงพลุกลบก็คงจะมีแต่เสียงครางกับเสียง
ตับ ตับ ๆๆๆๆ
มันเป็น 5-6นาทีที่ยาวนานสำหรับรินรดาอย่างแท้จริงกว่าพลุจะเริ่มซาลงรวมทั้งจังหวะซอยเอวของคู่ขาหน้าซื่อของเธอด้วย
'คุณพระช่วย!! '
แต่แล้วรินรดาก็ต้องอุทานออกมาในใจเมื่อเห็นดวงไฟขนาดใหญ่กำลังทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า
มันคือพลุขนาดใหญ่ที่สุดอลังการที่สุดและระเบิดหนักที่สุด
ตอนนี้มือนึงของรปภหนุ่มจับหัวไหล่ส่วนอีกมือบีบเอวประธานสาวแน่น
คนมากประสบอย่างรินรดารู้ทันทีว่าสิ่งนั้นกำลังจะมา และน่าจะเป็นชุดใหญ่ที่สุดในค่ำคืนนี้
ประธานสาวได้แต่อุทานสั้นๆ
"กุตาย"
ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
โอ๊ยยยยย อ่า อ่ะ อ่ะ
อ๊ะ อ๊ะ อ่ะ ๆ
อ๊ะ อ๊ะ ๆ ๆ อ่าห์.........
รปภหนุ่มกระทุ้งเข้ามาสุดลำด้วยแรงทั้งหมดที่มีประมาณหลายสิบครั้งจากนั้นก็เกร็งตัวแช่กับน้องสาวที่บอบช้ำของรินรดา
ช่วงเวลาเศษหนึ่งส่วนสิบของวินาทีเหมือนประธานสาวจะวูบไป มือหลุดจากกำแพง เข่าทั้งสองข้างทรุดลงอย่างยืนไม่ไหว
แต่ก็เป็นผัดไทยที่ช้อนไหล่ไม่ให้เธอถึงกับล่วงลงกับพื้น
"พี่ พี่ครับ พี่ไหวไหม"
คนซื่อถามด้วยความเป็นห่วง
"อีก....อ่า.... วะ ไ หว คะ "
เหมือนจะได้สติกลับมา สองมือคว้ายันกำแพงตามเดิมพร้อมกับเอวที่บิดเกร็งอย่างรัญจวนส่ายไปส่ายมาจนได้ที่ก็ตามมาด้วยเสียงหายใจอย่างเหนื่อบหอบแล้วกล่าวออกมาอย่างแก้เขิน
"จะแช่ถึงวันพรุ่งนี้เลยปะคะ"
รปภหนุ่มก็เหมือนจะได้สติตามจึงค่อยๆดึงน้อง60ออกจากร่องรักอย่างว่าง่ายพร้อมกับ
แปะ !
แปะ !
แปะ !
กระบองยามขนาดใหญ่ถูกฟาดลงบนก้นงอนของประธานสาว จนน้ำนั้นของเจ้าตัวเองเปรอะเต็มก้นงามงอน
รินรดาหันมาค้อนขวับอย่างไม่พอใจ
ขยับปากจะต่อว่าแต่กลับด่าไม่ลง
คนซื่อที่ใบหน้าหล่อเหลาคมคายนั้นยิ้มแฉ่งพร้อมกับพูดว่า
"สวัสดีปีใหม่ครับพี่ ลมหวน"