บทที่ 1 คริสต์มาสรัญจวน

2471 Words

"โหย....แดงหมดเลยแล้วฉันนี่ยิ่งแพ้ๆ อยู่ด้วย" สาวผมหยักโศกรำพึงกับตัวเองขณะหันตะแคงซ้ายให้กับกระจกบานใหญ่ ก้นงอนขาวเนียนที่งามอย่างเย้ายวนสายตานั้นบิดซ้ายทีขวาที เจ้าของบั้นท้ายงามมองภาพที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าพร้อมขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจที่ของรักสุดหวงของนางมีรอยจุดแดงเป็นจ้ำทำให้บั้นท้ายที่ควรงามกลับมีมลทิน "ไอ้เด็กบ้า ทำไรก็ไม่ได้เรื่องลีลาก็ไม่ดี" รำพึงถึงเด็กหนุ่มหน้าซื่อคนหนึ่งพร้อมกับใช้มือดึงกางเกงในลายลูกไม้สีดำที่ถูกถกลงไปสุดแก้มก้นกลับขึ้นมาปกปิดตามเดิม จากนั้นก็เดินนวยนาดอ้อยอิ่งไปยังตู้บานใหญ่พลางคิดวันนี้จะแต่งตัวอย่างไรดีให้เหมาะสม ซึ่งภายในห้องแต่งตัวขนาดใหญ่มีเพียงนางคนเดียว ผมหยักโศกออกทอง ใบหน้ากลมนิด ตาเฉี่ยวชั้นเดียวฉายแววซุกซน ปากทรงกระจับ ยืนอวดสัดส่วนอวบอั๋นของสาววัยใกล้สามสิบ อกใหญ่ เอวขอดกิ่ว บั้นท้ายบัลลัยกัลย์ นิ้วชี้แตะที่ริมฝีปากอย่างใช้ความคิด จนท้ายสุดแล้วก็ได้ชุดเดรสสีเทาคอลึกอวดเนินออกมาหนึ่งตัว สวมสูทสีดำเข้ารูปทับอีกที่ "วันนี้หนูไม่ทานข้าวนะ อาอี้ อ่าม่า อากง หนูมีประชุมเช้า" พูดจบเดินฉับๆ โดยไม่รอฟังคำตอบจากผู้อาวุโสประจำบ้านที่นั่งรออยูที่โต๊ะทานอาหารขนาดใหญ่โดยมีหญิงสาวสองคนรอที่จะเสริฟอาหาร "อี เป็นสาวมั่นน่ะ" อาอี๋บอกกับผู้สูงอายุคนอื่น "ปล่อยไป ปล่อยไป" เสียงจากเหล่าผู้อาวุโสที่พูดไปพลางส่ายหัวไปด้วย . . ภายในรถหรูสีดำขนาดใหญ่ "ท่านประทานคะ" หญิงสาวที่ทำหน้าที่ขับรถกล่าวออกมาระหว่างที่รถจอดติดไฟแดง เหมือนจะมีเรื่องแจ้งให้ทราบ "มีไรพิมสุดา" ประธานสาวที่อยู่เบาะหลังตอบโดยที่สายตาจับจ้องยังไอแพดพลางเลื่อนจอเหมือนกำลังอ่านอะไรอยู่ "เอ่อ....เมื่อคืนแซ่บไหมคะ" ถ้ามองทางกระจกจะเห็นทันทีว่าพิมสุดามีสีหน้าทะลึ่งเช่นใด ประธานสาววางไอแพดลงกับเบาะทันที จากอาการเจนสุดาน่าจะคิดได้ว่าซวยแล้ว "หึ!! " ตอบกลับมาสั้นๆพร้อมกลับเอามือกอดอก สีหน้าแสดงถึงความหงุดหงิดชัดเจน แต่พิมสุดายังไม่ลดละ "ระบายกับหนูได้นะคะ แต่...ถ้าท่านประธานไม่สะดวกใจก็ไม่เป็นไร ค่ะ" "เธอนี่ทะลึ่งจริงๆ ทุกเทศกาลเลยนะเธอจะต้องมาถามเรื่องอย่างว่าทุกครั้งไป " ประธานสาวขมวดคิ้วมองคนขับรถของเธอผ่านทางกระจกหน้า จากสีหน้านั้นพิมสุดาถึงกับกลืนน้ำลายลงคอพลางคิดในใจว่าไม่น่าหาเรื่องเลย "ขอโทษ ค่ะท่านประธาน" "หึ ถ้ายอมเรียกเราพี่เราจะเล่าให้ฟัง" ใบหน้านั้นมีรอยยิ้มจากการแกล้งอำกันสำเร็จ "โหย...พี่อ่ะพิมใจหายหมดนึกว่าโดนระเบิดลงแต่เช้าแล้ว" คนขับรถสาวถึงยิ้มออกมาได้พลางมองไปยังถนนเบื้องหน้าอย่างประเมิน "เล่ามาได้เลยค่ะพี่รถคงจะติดอีกนาน แต่ดูจากท่าทางน่าจะแย่มากๆใช่ไหมคะ" "ยิ่งกว่าแย่อีก พี่ถือว่าเป็นคืนคริสต์มาสที่แย่ที่สุดตั้งแต่พี่เกิดมาเลย" "อย่างนั้นเลยเหรอพี่" พิมสุดาถามด้วยสีหน้าของคนที่อยากรู้ที่สุดในใจอยากจะจอดรถลงข้างทางด้วยซ้ำ คือมันเป็นคืนวันคริสต์มาสที่พี่ไม่มีที่ไป ไอ้ครั้นจะอยู่บ้านเฉยๆก็ใช่เรื่อง มันผิดธรรมเนียมพี่อ่ะอีกอย่างช่วงนี้ทำแต่งานไม่ได้ฟาดกลับใครมานานละ เหนื่อยมาหลายวันละคืนนี้ขอสักดอกละกัน ฮะ ฮะ ฮะ ประโยคนี้เจนสุดาที่ฟังอยู่ยังอดที่จะยิ้มไม่ได้ พี่ก็เลยเลื่อนหาเอาในแอพแบบนั้นแหละแต่เลื่อนอยู่นานก็ไม่เจอถูกใจ ไอ้คนที่ถูกใจก็ดันอยู่ไกลอีก คือมันเหนื่อยไงพรุ่งนี้ต้องทำงานอีกถ้าเกิดโดนจัดหนักขึ้นมามันจะเสียงานเอา เลื่อนหาอยู่พักใหญ่ก็มาเจอเข้าคนหนึ่ง ชื่อคุณผัดไทย จากรูปนี่ถือว่าหล่อเลยหน้าคมเข้มแถมเด็กด้วย ที่สำคัญห่างจากบ้านพี่แค่หกกิโลเลย พี่ล้างตัวเสร็จก็คว้ากุญแจรถออกไปนานๆจะเจอของดีไกล้บ้าน . . "แล้วยังไงต่อละพี่ กำลังเลย" พิมสุดามองทางกระจกหลังเห็นท่านประทานของเธอกำลังกลั้นขำ แต่เป็นเหมือนขำกับตัวเองมากกว่า "ว่าไงพี่....ไม่ตรงปกเหรอ" "ตรงซิ ตรงปกเลยเหล่อเอาเรื่องแถมยังเด็กด้วย" "โหยพี่อ่ะโชคดีจัง" "เพียงแต่น้องเค้ายังทำงานอยู่" "อ้าวทำงานแล้วนัดพี่ได้ไง แล้วงานอะไร" "ร.ป.ภ" . . . อ๊ายยยยยยย....... "ใช่..อย่างกับในนิยายหรือพล็อตหนังเอวีเลยพี่" พิมสุดามีสีหน้าที่เริ่งร่ายกมือขึ้นปิดปากอย่างเขินอายทั้งที่ไม่ใช่เจ้าตัว "ใช่...จริงๆ ตอนนั้นพี่ตื่นเต้นเลยนะแบบใจพี่นี่นึกถึงหนังเอวีที่เคยดูเลยไม่เคยคิดเลยว่าคราวนี้จะได้เป็นนางเอก ใจนี่เต้นโครมๆ" ประทานสาวตอบพร้อมกับเม้มปากใบหน้านี่แดงก่ำ "แล้วมันไม่ดียังไงอ่ะพี่ หรอว่าเป็นพวกซาดิสม์" "ไม่ใช่...เดี๋ยวพี่จะเล่าให้ฟังตั้งใจขับรถด้วยล่ะ" พอพี่ไปถึงใช่ปะ ก็จอดรถไว้ห่างจากจุดนัดพี่ดูตามพิกัดแล้วมันเป็นป้อมยาม ตอนแรกก็แปลกใจแต่คิดว่าไม่ผิดเลยตัดสินใจเดินไปดู มันเป็นป้อมยามเหมือนกับหมู่บ้านทั่วไปน่าจะพอเข้าไปนั่งได้สองคน เพียงแต่ตรงนี้มันไม่ใช่หมู่บ้านมันเป็นเหมือนที่ดิดจัดสรรมากกว่าจึงไม่ค่อยมีคนผ่าน พี่รวบรวมความกล้าเข้าไปทักเลย ใบหน้าคมหน้าเรียว คิ้วเข้ม แววตาออกซื่อ สูงแถมล่ำบึก พี่อ่ะนะยิ้มอยู่ในใจ "ใช่ผัดไทยไหมคะ" "เอ่อ...เอ่อใช่ครับ มา มาติดต่ออะไรเหรอครับ" "ติดต่อ? ก็ที่ดิวกันไว้ไงคะ ในนี้คะ" พี่พูดพร้อมส่งหน้าแอพให้ดู "ในรูปก็น้องนี่ น้องมีปัญหาอะไรหรือเปล่าคะ" "เอ่อ ไม่ครับ ผมแค่ไม่คิดว่าจะมาจริงๆ น่ะครับ" คนหน้าคมนั้นมีสีหน้าประหม่าอย่างชัดเจน "อ้าวยังไงคะเนี่ยเสียเวลานะคะนี่ก็ดึกแล้ว สรุปจะเอาไงคะ" พี่ขู่ใส่ก่อนเลยยิ่งประหม่าอย่างนี้ไม่รอดพี่หรอก "เอ่อผมขอโทษครับ " "แล้วจะเอาไง" "แล้วแต่พี่เลยครับแต่ผมไม่ค่อยมีตังนะครับ" น้ำเสียงนั้นประหม่าสองมือยืนกุมเป้าอย่างผู้น้อยที่ทำความผิด ฮะ ฮะ ๆ พิมพ์สุดาถถึงกับหัวเราะลั่น "พี่ทำอีถ้าไหนเนี่ยน้องเขาถึงคิดว่าไปขายตัว" "เออจริงพี่โมโหมาก แต่พอคิดแล้วน่าเป็นชุดที่พี่ใส่ไป เสื้อเกาะอกแบบปิดนมไม่มิด กระโปรงบานสั้นสีน้ำตาลเข้มแบบพร้อมถก" "เอาต่อพี่" "พี่ไม่ได้มาขายตัว...นี่ไม่เข้าใจเหรอ เราแค่นัดมาเอากันเฉยๆ" ความโมโหก็เลยพูดตรงๆจะได้เข้าใจตรงกันซะทีเจ้าเด็กนั่นอ้าปากหว๋อสีหน้าประมาณว่าโอ้โห "อ๋อ หมายถึงฟรีใช่ไหมครับ" พี่นี่นะเกิดมาพึ่งเคยเจอคนซื่อบื้อขนาดนี้นี่ขนาดมาประเคนถึงที่แล้วนะ "เออใช่ให้เอาฟรีๆนี่แหละจะเอาไหม" ความจริงตอนนี้มันเสียอารมณ์ไปหมดแล้วแต่พี่ถือคติไงมาแล้วก็อย่าให้เสียเที่ยว "เอาไงจะเอาไหมไม่เอากลับแล้วนะ" "เอาก็ได้ครับ" พึ่งเคยเจอนี่แหละอย่างที่เธอรู้มีแต่ผู้ชายมาต่อแถวแย่งกันเอาพี่ พึ่งมีเจ้านี่แหละ เอาก็ได้ครับ ทำอย่างกับโดนพี่บังคับแน่ะ "แล้วจะทำตรงไหนล่ะในป้อมเหรอ" "ในป้อมไม่ได้ครับ แต่ตรงโน้นน่าจะได้" รปภ หน้าคมชี้มือไปที่ดินแปลงข้างๆที่มีรั้วปูนกั้นถ้ามองจากด้านนอกจะไม่เห็นแน่ๆ ว่าทำไรกันอยู่ เพียงแต่ว่ามันต้องยืนทำกันเท่านั้น บรรยากาศตอนนี้มันเหมือนกับในหนังเอวีชัด ๆ ประธานบริษัทสาวกำลังโดน รปภ หมุ่นจัดนัก แค่พี่คิดนะก็เสียวแปล็บแล้ว พอเข้าไปด้านใน "เดี๋ยวพี่หันหลังให้ผมแล้วเอามือจับกำแพงนะครับ" หึทำมาเป็นสั่งมันก็ต้องท่านี้อยู่แล้ว "แล้วนี่มีถุงแล้วใช่ไหม" รปภ หน้ามลส่ายหน้า "พี่ไม่สดนะ เดี๋ยวรอแปป" พี่เดินไปหยิบกระเป๋าถือที่แขวนตรงประตูทางเข้าหยิบถุงยางมาเสริฟ พรางคิดในใจ นี่ฉันแทบประเคนทุกอย่างให้เธอเลยนะคนอะไรจะซื่อบื้อได้ขนาดนี้ "เอ้า เลือกเอาให้ตรงไซร้ด้วยละ" พี่ลุ้นเลยชอตนี้จะขนาดไหนนร้า... . "สรุปเท่าไหร่พี่" "60" "โอ้แม่เจ้า พี่อ่ะแค่นึกก็เสียวแทนแล้ว" พิมสุดายกมือปิดปากอย่างตกใจแต่ก็ไม่ลืมจะมองทางไปด้วย พอเห็นน้องเค้าเลือกเสร็จพี่ก็ยืนหันหลังให้ ถกกางเกงในมารอที่หัวเข่า ม้วนชายกระโปรงด้านหลังมาเหน็บกับเอวเรียบร้อย โก่งบั้นท้ายถ่างขารอแล้ว เชื่อไหมยังไม่ทันไรเลยแต่น้องสาวพี่แฉะไปหมด ทั้งเอ้าท์ดอร์ ทั้งพล็อตเรื่องที่มีเซ็กส์กับยาม คือมันตื่นเต้นจริงๆ พี่เขย่งขาข้างนึงกระดกก้นทันทีที่หนุมน้อย จับเอาหัวของสิ่งนั้นมาถูกับน้องพี่ไปมา พรวด ! โอย.......... น้องเค้าแทงผิดมันถากร่องพี่มาทางด้านหน้าพี่นะฉุนเลย พิมก็รู้ใช่ไหมว่าเนินพี่มันใหญ่ขนาดไหนไทยจีนฝรั่งมุดเข้ามากันหมดและ อันเบ้อเร่อเบ้อร่าขนาดนี้แทงผิดได้ไง พี่หันหลังไปดูเข่าแทบอ่อน หนุ่มผัดไทยใช้สองมือจับท่อนของตัวเองกำลังเล็งจ่อกับก้นพี่ "ไม่ใช่อย่างนั้นน้อง ถามจริงเคยยังเนี่ย" "ยะ...ยัง ไม่เคยครับ" คนหน้าซื่อตอบพร้อมกับทำท่าเล็งต่อ "จับมือเดียวพอมือขวานั่นแหละ มือซ้ายจับก้นพี่ไว้ ไม่ใช่แบบนั้นจับทางสะโพกน่ะ เออ...แล้วเอาท่อนนั้นจ่อไว้เดี๋ยวพี่ช่วย" พี่นะต้องเอามือขวาลอดหว่างขาตัวเองมาจับท่อนนั่นจ่อกับร่องพี่เอง คิดเอาเรียกว่าประเคนเลย "ฮะ ฮะ ฮะ เอาน่าพี่ถือว่าพี่เป็นครูให้น้องเค้า ฮ่า ๆๆ" พิมสุดาขำจนตาหยีท่าสองยาง "มองทางดีๆนางพิม" ประธานสาวเตือน "ต่อนะ" "ตรงนี้แหละตรงรูแล้ว ค่อยๆดันนะ" จะเรียกว่าตรงก็ไม่ถูกนักคือพี่เอาหัวมันแหวกกลับให้แล้ว คือแทบไม่ต้องทำไรเลยแค่ดันเอวเบาๆก็สวบเลยมือซ้ายน้องเขาบีบก้นพี่แน่นเหมือนเกรงแล้วก็ โอ๊ยยยยยย !!! แหก.....!! เด็กนั่นดันเข้ามาพรวดเดียวครึ่งนึงคือมันใหญ่ไง ขนาด 60 น่ะ มันคับตื้อไปหมด บวกกับพี่ที่เสียอารมณ์ตอนเมื่อกี้ไปด้วยน้ำมันก็เลยแห้ง โดนฝืดแบบเต็มๆ "นี่ ! เราค่อยๆหน่อยซิ มันจุก ทำตามพี่นะ" "คะ..ค ครับ" "จับก้นพี่สองมือ แล้วค่อยๆโยกทีละนิด ทีละนิดนะ ดึงออกแล้วดันเข้านิดเดียว" "ช่ายยยย อย่างนั้นแหละ อ่า........ อา...... ซี้ด....... อ่าห์........ อ่า...... ดี..." เหมือนจะมีสมองขึ้นมาบ้างเด็กนั่นเริ่มซอยแบบสั้นๆเป็นจังหวะ ส่วนพี่ก็โก่งบั้นท้ายมากกว่าเดิมเรียกว่าแอ่นให้อย่างที่สุด ก้นกลมๆ ใหญ่ๆ ของพี่ส่ายไปส่ายมา พอสักพักก็เริ่มเข้าที่แต่ก็ยังคงความแน่นอยู่พี่เลยหันไปบอกเจ้าหนุ่มซื่อบื้อนั่น "เอาล่ะเข้าที่แล้ว ทำได้.......อ ย่ า โอ๊ย ! ! อ่า...........ออย จ จะ จุก โอ้ยยยยย เจ้าเด็กนั่นกระแทกมาเต็มแรงแบบสุดโคนเข่าพี่นี่ทรุด ทั้งเสียว ทั้งจุก มันแน่นจริงๆ แล้วท่ายืนด้วยนะจะถ่างขามากกว่าเดิมก็ไม่ได้เพราะแค่นี้กางเกงในที่คาเข่าอยู่ก็แทบขาดแล้ว ที่สำคัญมันกระทุ้งถึงส่วนนั้นเลย "ลองคิดดูนะพิมพี่เจออะไรมา" "โหย พี่หนูจุกแทนเลย" พิมสุดาเอามือลูบท้องน้อยตัวเองอย่างหวาดเสียว พี่นะทำได้แค่กระดกก้นมากกว่าเดิมสองมือจับ รูของอิฐบล็อกแน่น พี่คิดว่าเดี๋ยวตอนเด็กนั้นดึงแท่งอย่างว่าออกของพี่มันต้องปลิ้นตามแน่นอน คราวนี้พี่รอรับแรงกระแทกอย่างใจจดใจจ่อ มา !จะแรงแค่ไหนก็มา . . แต่แล้วมันกระตุกงึกๆในส่วนลึกสุดของร่องพี่มือน้องเค้าบีบเอวพี่แน่น ใช่ ! ! เจ้ารปภหนุ่มนั่นแม่งเสร็จ "เฮ้ย.......จริงเหรอพี่" พิมสุดาถึงต้องร้องเสียงหลงเลยเอามือปิดปากอย่างสยอง แต่สายตาก็ยังไม่ละเลยต่อการขับรถ "จริง พี่โคตรโมโหเลยไม่เคยเจอใครไก่อ่อนขนาดนี้มาก่อน" "ผมขอโทษครับพี่คือมันตื่นเต้นนะครับ อีกอย่างนี่ก็ครั้งแรกของผม" เสียงพูดออกมาอย่างซื่อๆดูจริงใจ พี่นี่นับถึงร้อยอยู่ในใจแล้วกัดฟันบอกออกไป "ไม่เป็นไร พอแค่นี้ละกันนะ" จังหวะที่พี่จะกระดกก้นเอาแท่งของน้องออก มือไอ้หนุ่มไก่อ่อนก็ เพี้ยะ ! ......ฟาดลงมาจนก้นพี่กระเพื่อม พี่หันไปมองเอียงคอตั้งท่าจะด่าแล้ว "ยุงครับพี่มันกัดตูดพี่อยู่ ดูดิพี่เลือดแดงเลย" ฮะ ฮะ ฮะๆๆๆ "เอาน่ะพี่อย่างน้อยพี่ก็ได้เปิดซิง แถมมีคนตบยุงให้ด้วย ฮ่า ฮ่า" พิมสุดาขำจนตัวงอ ส่วนท่านประธานสาวก็เช่นกัน "นี่วันนี้พอประชุมเสร็จแล้วมาหาฉันที่ห้องทำงานด้วย" "ทำไมเหรอคะพี่" "ก็มาทำหน้าที่เลขาพิเศษไง ยังต้องให้พูดอีกเหรอ" ใบหน้านั้นยิ้มหวานอย่างมีนัยย์ "เฮ้อ...พี่ อีกหน่อยถ้าหนูแต่งานไปแล้วพี่จะทำไง" "ไว้ให้ถึงวันนั้นค่อยว่ากันแต่วันนี้มาช่วยพี่ก่อน"

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more