الفصل العشرون
تغيرت حياتي يوم زفافي
هتف اياد بعصبية: بلاش تقولى زفت تانى
رانسى: قول شرطك وخلصنى
اياد: بم انا السبب فى تعبك يبق مش هطلق غير لو رجعتى رانسى زى الاول
رانسى: يعنى اية مش فاهمة
اياد: يعنى هنفصل عنك فى هدوء وانفذ طلبك بس تتعالجى وترجعى زى الاول رانسى بتاعت زمان كدة اكون مطمن عليكى ها قولتى اية
رانسى بحزن: تفتكر كدة خلصت
اياد بحزن: اعملك اية يارانسى عايزة تطلقى اوكية بس كدة هتكونى احسن ارجوكى بلاش تحسسينى بالذنب اكتر من كدة اقسم بالله بتقطع من جوايا عليكى واللى حصل غصب عنى انا اسف انا غلطت فى حقك ارجوكى سامحينى تحبى اركع قدامك واتزل عشان تسمحينى وتنسى إللى حصل انا موافق انا عمرى ماترجيت حد ولا اتاسفت واتزليت لحد لكن انتى غير أى حد انتى
رانسى بدموع: انا اية سكت لية
اياد بتنهيدة: مش هتفرق إللى انتى عوزاة هعملة بس تبدائى جلسات العلاج النفسى وهحضر معاكى واطمن ا
