พอฉันได้ออกไปซื้อชุดที่ต้องใส่ทำงานมา ก็ลองใส่ดู คิดถึงตัวเองตอนที่ชีวิตอิสระ คิดถึงเพื่อนๆที่ได้ไปเที่ยว ดีใจที่จะหลุดพ้นจากบ้านหลังนี้เพราะจะได้เปิดหูเปิดตาบ้าง
ชุดที่ฉันซื้อคือชุดสีแดงเกาะอก รัดรูป ดีที่ตัวเองมีหน้าอก และตัวขาว ร่างอวบ พอใส่ชุดก็เลยเห็นสัดส่วนชัด พร้อมแต่งหน้าโทนแดง ปล่อยมยาวถึงกลางหลัง พร้อมจะไปทำงาน รอคนขับรถของคุณท๊อปพาไปส่ง
คนขับรถ : แต่งตัวเสร็จแล้วก็ไปรอในรถได้เลย รอคุณท๊อปมาก็ออกไปเลย
เกด : คุณท๊อปไปด้วยหรอ ไปทำไม
คนขับรถ : คุณเค้าก็ไปร้านเค้าซิถามแปลก
เกด : ไปด้วยทำไมวะ !!
ท๊อป : ทำไมฉันจะด้วย มันร้านฉัน ออกรถ!
ระหว่างที่นั่งรถไป ตื่นตาตื่นใจมากไม่ได้เห็นบรรยากาศข้างนอกมานานสองอาทิตย์ที่ไม่ได้ออกไปไหน เห้ออ คิดถึงชีวิตเมื่อก่อนจัง !
ท๊อป : ถึงละ ลง
คนขับรถ: คุณท๊อปจะให้ผมจอดรถไว้หรือให้ผมรอครับ
ท๊อป : จอดไว้เดี๋ยวกรูขับกลับเอง
คนขับรถ : ครับคุณท๊อป
พอเดินเข้าไปในร้าน คือผับชื่อดังที่ฉันเคยคิดที่อยากจะมาแต่ด้วยเป็นร้านไฮโซและมีแต่คนรวยๆมากัน เราก็ไม่มีปัญญา แต่วันนี้เราได้ทำงานที่นี่ต้องตื่นเต้นแน่ ๆ ถึงเข้าถึงตัวร้าน ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามากอดคุณท๊อป
ผู้หญิง : อุ้ย คุณท๊อปขา คิดถึงจังเลยทำไมช่วงนี้ไม่เข้าร้านเลยละคะ
ท๊อป : ฉันไม่ว่าง มีเด็กมาทำงานคนนึงนะ แนะนำการทำงานด้วย
ผู้หญิง : ได้ค่ะ เดี๋ยวจะเทรนด์ให้อย่างดี อีหนูมานี่สิ เช็คของก่อน
เกด : ค่ะ หนูต้องทำยังไงบ้างคะ
ผู้หญิง : เอ่อ เดี่ยวเจ๊แนะนำตัวก่อนนะ เจ๊ชื่อนัตตี้ เจ๊เป็นคนคุมสาวๆในร้าน อย่างแรกที่ทำคือนั่งสวยๆ รอลูกค้าเรียก พอเรียกแล้วก็ไปนั่งเอนเตอร์เทนเค้าแบบน่ารักๆ ง่ายๆ พอทำได้ป่าว ละหนูชื่ออะไร
เกด : เอ่ออ.เกดค่ะ น่าจะได้ค่ะ ?
เจ๊นัตตี้ : เอาความมั่นใจออกมา เชื่อเจ๊ เราสวยคือทุกอย่างจบ ถ้าเจ๊ว่าสวยก็สวยโอเคนะ ไปนั่งรวมกับสาวๆตรงนั้นเลย
เกด : ได้ค่ะเจ๊
เราก็เข้าไปน้่งรวมกับสาวๆที่ทำงานเหมือนกัน แต่ละคนดูหน้าไม่มีความสุขเหมือนไม่อยากทำงานแต่ก็ไม่ได้ถามอะไรเพราะยังไม่สนิท นั่งไปสักพักก็มีกลุ่มมาเฟียเดินเข้ามา 4 คน นั่งที่โต๊ะVIP แล้วหันมาทางสาวๆนั่ง แล้วเรียกเจ๊นัตตี้ไปแล้วกระซิบ สักพักเจ๊ก็เดินตรงมาที่สาวๆ
เจ๊นัตตี้ : เดี๋ยวเกดไปนั่งที่โต๊ะนั้นนะ ที่มาใหม่ แล้วอีกสามคน ฟาง นุ่น พลอย ไปด้วย
เกด : ได้ค่ะ หนูได้โต๊ะเลยหรอคะ
เจ๊นัตตี้ : คุณทิม เค้าเลือกเธอไปนั่งด้วย
เกด : อ่อค่ะ
เราก็เดินเข้าไปที่โต๊ะแล้วยกมือไหว้ แล้วมีผู้ชายคนนึงในกลุ่มโต๊ะนั้นกวักมือให้ฉันไปนั่งข้างๆ เค้าคือคุณทิมที่เลือกฉัน
ทิม : เธอชื่ออะไร
เกด : ชื่อเกดค่ะ
ทิม : เพิ่งมาทำงานวันแรกหรอ
เกด : เอ่อ ใช่ค่ะ
ทิม : เป็นเด็กของไอท๊อปรึป่าวเราอ่ะ
เกด : ไม่ใช่นะคะ หนูเป็นแม่บ้านที่บ้านคุณท๊อปค่ะ แล้วหนูขอมาทำงานที่นี่
ทิม : ทำไมถึงเป็นแม่บ้านไอท๊อปบ้านมันมีแต่แม่บ้านแก่ๆนะ
เกด : เอ่อ พอดีหนูทำงานใช้หนี้ให้พ่อค่ะ
ทิม : ทำเอาฉันไม่กล้าทำไรเธอเลยนะ ทำไมถึงอยากมาทำร้านแบบนี้ รู้มั้ยที่นี่มันเป็นกึ่งผับกึ่ง เอ่ออ
เกด : รู้ค่ะ หนูไม่อยากอยู่ที่บ้านนั้น เลยขอว่าอยากออกมาทำงานข้างนอก
ทิม : เห้อ เอาเป็นว่านั่งเป็นเพื่อนฉันละกัน
เกด : ขอบคุณนะคะ ที่ไม่ได้ทำกับหนูเหมือนอย่างคนอื่น
*เพื่อนของคุณทิมเค้าก็มี นุ่น ฟาง พลอยนั่งด้วยแต่นั่งแบบกอดบ้าง หอมบ้าง แต่แปลกกับคุณทิมเค้าไม่แม้จะแตะต้องตัวฉัน แล้วพูดจาอ่อนโยนให้เกียรติฉันด้วย ต่างกับคุณท๊อปมากๆ อยู่ดีๆคุณท๊อปก็เดินเข้ามา แล้วหันมองที่ฉันแว้บนึง
ท๊อป : เอาว่าไงเพื่อน มานานยัง
ทิม : สักพัก ไหนทำไมวันนี้เข้าร้านได้วะ ไม่เห็นเข้ามาอาทิตย์ละ
ท๊อป : ยุ่งๆที่โกดังหว่ะ ไอทิมมึงชอบอวบๆหรอวะ 5555 ยัยนี่แข็งกระด่างนะไม่อร่อยหลอก
ทิม : กระด่างยังไงวะ ก็ปกติน้องมันน่ารักดีออก
ท๊อป : ดูแลแขกดีๆหล่ะ ถ้าไม่ดีก็รู้นะว่ายังไง
เกด : ดูแลดีอยู่แล้วค่ะ
ท๊อป : ก็ดี งั้นกูไปดูแขกก่อนเดี๋ยวมานั่งด้วยพวกนี้นั่งไปก่อนนะ
ทิม,เพื่อนอีกสามคน : เออๆ
ทิม : ฉันพอเดาออกนะ ว่าเป็นยังไงเธอกับไอท๊อป มันคงทำไปแล้วใช่มั้ย
เกด : เอ่ออ (น้ำตาคลอ) เปล่าค่ะ หนูขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ
เราเดินออกมาเข้าห้องน้ำแล้วร้องไห้ ได้แต่คิดว่าไม่อยากเล่าให้คุณทิมฟังเพราะกลัวว่าเค้าจะไปบอกกันหรือสมน้ำหน้าฉัน ยังไงเค้าก็เป็นเพื่อนที่สนิทกัน ได้แต่กลั้นน้ำตากับสิ่งที่ตัวเองเจอแล้วบอกตัวเองสู้ในใจตลอด ในขณะที่เราเดินกลับจากห้องน้ำตาดันไปเห็นว่าคุณท๊อปนั่งอยู่โต๊ะVIP อีกฝั่งแล้วนั่งนัวเนียกับสาวเหมือนกินเธอไปทั้งตัว สาวคนนั้นก็ดูสวยเซ็กซี่ คงเหมือนกับที่ชอบสินะ ไม่แปลกใจทำไมถึงทำร้านแบบนี้เพราะนิสัยแบบนี้นี่เอง หึ เราก็เดินกลับไปที่โต๊ะคุณทิมแบบเหมือนจะไม่สนใจคุณท๊อป แต่ในใจก็รู้สึกแปลกๆแบบหัวใจเต้นเร็วพอเห็นเค้าทำแบบนั้นกับผู้หญิงอื่น ได้แต่ปาดน้ำตาแล้วพูดในใจช่างมัน
ทิม : เธอไหวป่าว ดูเธอตาแดงๆ
เกด : เอ่อไหวค่ะ ไหว พอดีไม่ค่อยได้กินเหล้าเลยมึนๆ
ทิม : เอางี้มั้ยไปนั่งสวนสาธารณะกัน ให้มันเงียบๆคน เธอจะได้สบายใจ
เกด : หนูสามารถออกไปได้หรอคะ
ทิม : ได้สิ ถ้าเธอมีแขกแล้ว แขกจะไปพาเธอออกไปทำไรก็ได้ถ้าเธอโอเคไปด้วย
เกด : เอ่อ ไม่ได้ทำอะไรเกดใช่มั้ยคะ
ทิม : นั่งสวนสาธารณะทำอะไรได้ปะละ 5555
เกด : งั้นไปค่ะ ?
เรากำลังจะเดินออกจากร้านแต่มีคุณท๊อปยืนอยู่แล้วหันมาเห็นเรากับคุณทิม ด้วยหน้าตาไม่สบอารมณ์
ท๊อป : มึงกลับแล้วหรอไอทิม
ทิม : เออ พาเด็กร้านมึงไปต่อหว่ะ
ท๊อป : เห้ย สวยๆในร้านเยอะแยะมึงเลือกคนนี้หรอวะ
ทิม : กูเลือกแล้วกูก็ชอบดิวะ 55555
**คุณท๊อปบีบแขนฉันอย่างแรง
ท๊อป : เธอนี่มันยั่วกว่าที่ฉันคิดนะ ทำให้เพื่อนฉันเลือกเธอได้
เกด : ฉันทำสำเร็จ ทำตามที่พูดด้วยนะคะ ฉันไปก่อน
ทิม : เดี๋ยวกูพากลับมาส่ง ไปก่อนเว้ย
*ท่าทางคุณท๊อปเหมือนโดนแย่งของเล่น อาการเหมือนคนเจ็บใจ แต่พูดไม่ได้
พอมาถึงสวนสาธารณะ ก็ลงไปนั่งคุยกับคนทิมเวลามองหน้าคุณทิมทำให้ฉันยิ้มได้และหัวเราะออกมาดังๆได้ เค้าช่างอบอุ่นและสุภาพสุดๆ
ทิม : เธอพร้อมจะเล่าสิ่งที่เธอทุกข์ใจให้ฉันฟังยัง
เกด : เอ่อ (ร้องไห้) เกดไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง เกดเหนื่อยมากๆ คิดถึงตัวเองคนเก่ามากๆ
ทิม : ใจเย็นๆ ค่อยๆนะ เธอคิดซะว่าฉันเป็นเพื่อนเธอคนนึงละกัน
เกด : แต่คุณเป็นเพื่อนสนิทคุณท๊อป
ทิม : แต่ฉันไม่ใช่ไอท๊อป
เกด : พ่อเลี้ยงของฉันเป็นหนี้พนันคุณท๊อป 5 ล้านแล้วไม่มีเงินไปให้เค้า พ่อเลี้ยงเกดเลยเอาตัวเกดให้คุณท๊อปขัดดอก คุณก็น่าจะรู้นิสัยคุณท๊อปดีว่ายังไง ฉันทรมานมากที่อยู่บ้านนั้นเลยต้องขอมาลองทำงานที่ร้านนี้ดู
ทิม : เธออยากให้ฉันช่วยเธอมั้ย
เกด : ช่วยยังไงคะ คุณจะมีปัญหากับคุณท๊อปนะคะ
ทิม : ไม่หลอก ก็เธอบอกว่าพ่อเลี้ยงเธอเป็นหนี้เค้าเอาตัวเธอไปขัดดอก ถ้าเธอใช้หนี้เธอก็หลุดพ้นไม่ใช่หรอ ฉันก็จะช่วยเธอไง จ่ายหนี้ไห้
เกด : มันมากเกินไปค่ะ เกดไม่มีปัญญาหาคืนคุณทิมหลอกค่ะ
ทิม : ฉันช่วยเธอ เธอก็ช่วยฉัน มาทำงานที่ร้านฉันก็ได้หนิแต่เธอไม่ต้องมาอยู่กับฉันไง ไปกลับบ้านปกติได้เลย
เกด : (ร้องไห้) ขอบคุณนะคะ ขอบคุณจริงๆ
ฉันดันเผลอลืมตัวไปกอดคุณทิมเพราะความดีใจและขอบคุณเค้า คุณทิมกอดตอบ
ทิม : ฉันชอบเธอนะ ชอบตั้งแต่เห็นที่ร้านเลย ไม่ได้ชอบเพราะเสน่ห์หา แต่ชอบเพราะถูกชะตาตั้งแต่เห็น
เกด : ขอบคุณนะคะที่ชอบเกด แต่เกดคงไม่เหมาะสมกับคุณทิมหลอกค่ะ
ทิม : ฉันแย่งเด็กของไอท๊อป ไอท๊อปต้องอาระวาดบ้านแตกแน่ๆ 55555
เกด : 555555 ไม่หลอกค่ะเค้าก็เห็นฉันเป็นของเล่น ไม่เล่นก็แค่ทิ้งไป
หลังจากคุยกันพักใหญ่คุณทิมที่กลับมาส่งฉันที่ร้าน แต่เห็นคุณท๊อปยืนรอหน้าร้านด้วยหน้าตาเอาเรื่อง
ทิม : พอเด็กมึงมาส่งละ กูกลับก่อน
ท๊อป : ยิ้มสบายใจทั้งสองคน คงมีความสุขมากสินะมึง
ทิม : 55555555 เออๆ
คุณทิมก็ขับรถออกไป พร้อมกับให้เบอร์ดทรและไลน์ไว้ คุยกับเค้า
ท๊อป : กลับมายิ้มหน้าบาน ไปขึ้นสวรรค์กับมันมาเป็นไง ชอบสินะ แล้วมาทำเป็นใส
เกด : ใช่ค่ะ มีความสุขมากๆ เพราะเค้าช่างนุ่มนวลและอ่อนโยนสุดๆ
ท๊อป : ขึ้นรถ (กระชากแขนเราอย่างแรงขึ้นรถ)
เกด : โอ้ย เจ็บนะคะ
นั่งบนรถต่างคนต่างเงียบ แล้วคุณท๊อปก็ขับรถไวมากจนเรากลัว
เกด : คุณท๊อปขับรถช้าๆหน่อยก็ได้ค่ะ เกดกลัว
ท๊อป : ทำเป็นกลัว ตอแหล
เกด : (เอามือไปตบหน้าคุณท๊อป) อย่ามาพูดกับเกดแบบนี้นะคะ ไม่เคยมีใครมาด่าเกดแบบนี้
คุณท๊อปหยุดรถแล้ว แล้วหันมาทำหน้าตาที่โหดมากๆ
ท๊อป : ทำไมจะด่าไม่ได้ มึงก็แค่ของกูที่เลี้ยง กูจะพูดหรือจะทำอะไรก็ได้
เกด : หรอ อีกไม่นานก็ไม่ใช่ละ อยากทำไรก็รีบทำสะนะ เพราะจะไม่ได้ทำอีกแล้ว หึ
ท๊อป : ทำไม มึงจะเอาเงิน5ล้่นมาให้กูได้งั้นหรอ 55555555 มึงฝันไปเถอะมึงจะเอามาจากไหน
เกด : (โกรธแล้วร้องไห้ออกมากำลังจะเปิดรถออกไป)
ท๊อป : มึงจะไปไหน มึงไปไหนไม่ได้หลอกมึงต้องอยู่กับกู
หลังจากนั้นคุณท๊อปก็จูบฉันแรงมาก บดขยี้จนเจ็บปากและมือก็ล่วงเข้าไปในกระโปร่ง แต่ฉันไม่ขัดขืนอะไรได้แต่ร้องไห้อย่างเดียว จนคุณชะงัก
ท๊อป : ทีอย่างนี้ไม่ปากดีหล่ะ
เกด : คุณจะทำอะไรก็ทำเลย ทำสิ ยังไงเกดก็เป็นแค่ของเล่นของคุณอยู่แล้ว
ท๊อป : มึงอย่าท้าทายกูให้มาก ให้ถึงบ้านก่อน
พอถึงบ้านคุณท๊อปก็กระชากแขนเราลงจากรถแล้วพาขึ้นไปที่ห้องของคุณท๊อปทันที