หลังจากที่ฉันขึ้นรถมากับพวกมาเค้าแล้ว ฉันก็ได้นั่งข้างๆกับหัวหน้าใหญ่ของคนพวกเค้าที่ชื่อท๊อปตอนที่พ่อเลี้ยงฉันพูดด้วย ฉันก็คิดอยู่ในหัวตลอดว่าชีวิตฉันต้องจบแล้ว ต้องเป็นทาสกับพวกคนใจโหด จะเอายังไงต่อจะทำงานใช้หนี้ให้พ่อเลี้ยงไปนานแค่ไหน ได้แต่นั่งร้องไห้มาตลอดทาง :(
ท๊อป : หยุดร้องไห้ซะ รำคาญ !!!!
เกด : ขอโทษค่ะ แล้วพวกคุณจะพาฉันไปที่ไหนหรอคะ?
ท๊อป : บอกไปคนบ้านๆอย่างเธอจะรู้จักหรอ เอาเป็นว่าฉันไม่ได้พาเธอไปทำอะไรหลอกนะ อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลย หุบปากแล้วเลิกถามได้ละ !!!!
คนขับรถ : คุณท๊อปครับ จะให้ผมพาผู้หญิงคนนี้ไปที่ร้านหรือที่ไหนครับ
ท๊อป : พามันไปบ้านกรู ให้มันเป็นแม่บ้านที่บ้านกรู พาไปร้านรูปร่างหน้าตาแบบนี้ลูกค้ากรูหนีหมด
คนขับรถ : ครับคุณท๊อป
**นั่งได้ไม่นานก็ถึงคฤหาสน์หลังใหญ่ มีคนใส่ชุดสูทดำยืนกันเต็มหน้าบ้านและในบ้าน
ท๊อป : ลงซิ จะให้เชิญลงไปรึไง
เกด : เอ่ออ ค่ะๆ
ท๊อป : พวกมรึงพามันไปแต่งตัวแล้วให้มันเข้ามาพบกูในห้องทำงาน
ผู้ชายชุดดำ : ครับคุณท๊อป เธอเดินตามมาจะพาไปเปลี่ยนชุด
เกด : ชุดอะไรหรอคะ ทำไมต้องเปลี่ยน
ผู้ชายชุดดำ : ชุดทำงานไงหล่ะ ตามมาสิเดี๋ยวคุณท๊อปรอนานเธอจะซวยเอา!!
*พอเข้ามาในห้องชุดก็มีแต่ชุด สูทสีดำ ชุดทำงานต่างๆ รวมไปถึงแม่บ้าน ชุดคนพ่อครัวแม่ครัว แน่นอนฉันได้ชุดแม่บ้าน เห้ออ ชีวิตของเกด
เกด : เสร็จแล้วค่ะ !!
ผู้ชายชุดดำ : เดินตามฉันมา
พอเดินตามพวกเค้ามา ก็มาถึงห้องโถงใหญ่ พอจะเดาออกว่าน่าจะเป็นห้องทำงานของคุณท๊อปใจมาร
ผู้ชายชุดดำ : คุณท๊อปครับ ผมพาเธอมาแล้วครับ ผมขอตัวครับ
ท๊อป : เธอต่อไปนี้จะต้องเป็นแม่บ้านที่บ้านหลังนี้จนกว่าจะใช้หนี้พ่อของเธอหมด แล้วฉันจะให้ออกจากบ้านหลังนี้ได้
เกด : แล้วหนี้ที่พ่อฉันติดคุณไว้เท่าไหร่ แล้วจะหักจากการทำงานฉันยังไง
ท๊อป : อ่อ ! ลืมบอกไปว่าหนี้พ่อเธอมันเท่าไหร่ ก็.... 5 ล้าน
เกด : ห๊ะะ!!!! 5 ล้าน
ท๊อป : ใช่ แล้วฉันก็จ้างเธอเดือนละ 2 หมื่นแต่เธอจะไม่ได้เงินสักบาทนะ จะหักไปในหนี้พ่อเธอละกัน
เกด : หักไปให้หมดอ่ะดีละ จะได้ออกไปไวๆ
ท๊อป : ปากเก่งดี อย่างนี้แหละฉันชอบ
เกด : จะให้ฉันงานตรงไหนบ้างคะ บอกมาเลยค่ะ จะได้รีบทำ
ท๊อป : อืมมม มาตรงนี้ก่อนสิ มาทำตรงนี้ก่อน
** คุณท๊อปทำท่าทีตบที่ตักของเค้า**
เกด : ทำอะไรคะตรงนั้น งง
ท๊อป บอกให้เดินก็เดินมาสิวะ ทำลีลาชักช้าอยู่ได้ !!!!!
เราก็เดินไป ด้วยความ งง จากนั้นเค้าก็ดึงเราไปนั่งบนโต๊ะ แล้วทำท่าเอาตัวคร่อมตัวเรายื่นหน้ามาใกล้แล้วยิ้มมุมปาก เราก็ตกใจและสั่นกลัวว่าเค้าจะทำอะไร แต่เอ๊ะ หัวใจเต้นแรงแบบบอกไม่ถูก มองดีๆก็หล่อเหมือนกันนะ แต่ไม่ไหวใจร้ายขนาดนี้
เกด : เอ่ออ ช่วยออกไปด้วยค่ะ หายใจไม่สะดวก
ท๊อป : ทำไมสั่นอย่างนี้หล่ะ หึ คิดว่าฉันจะทำอะไรเธอหรอ **แล้วหัวเราะเบาๆ
เกด : เปล่าค่ะ พอดีฉันไม่ค่อยใกล้กับผู้ชายขนาดนี้ เลยกลัว
ท๊อป : หึ ก็ไม่แปลกนะเพราะเธอมันอวบอ้วนขนาดนี้ใครจะอยากใกล้เธอหล่ะ หน้าสวยอย่างเดียวไม่พอหลอกหุ่นต้องได้ด้วยซิ
เกด : แล้วฉันอ้วนมันหนักส่วนตรงไหนของใครไม่ทราบหรอคะ อีกอย่างต่อให้หุ่นดีก็ไม่อยากเข้าใกล้ผู้ชายแบบคุณหลอกค่ะ
ท๊อป : เธอนี่มันปากดีจริงๆ
หลังจากนั้นเค้าก็จูบฉันอย่างแรงมาก มาพร้อมกันลิ้นสอดใส่เข้ามา แล้วมือไม้ของเค้าก็อยู่นิ่งมาเค้นที่หน้าอกของฉันอย่างแรงจนน้ำตาจะไหลเพราะมันเจ็บ แต่ฉันได้แต่พยายามปิดปากสนิท ไม่โต้ตอบกลับ แล้วผลักเค้าออกไป
เกด : โอ๊ย !!ฉันเจ็บ คุณจะทำอะไรอ่ะ!!!! ฉันไม่ได้อนุญาตให้คุณทำกับฉันอย่างนี้นะ
ท๊อป : ทำไม!! เธอเป็นคนรับใช้ฉัน ฉันจะทำอะไรก็ได้ อย่าทำเป็นไม่เคยหน่อยเลย หึ
**ฉันร้องไห้หนักมากที่ต้องมาเจออะไรอย่างนี้และคำพูดแรงๆคำดูถูกของเค้า
เกด : อย่าว่าคนอื่นจะเลวเหมือนคุณสิคะ ฉันไม่ใช่คนง่ายแบบคุณที่จะจับใครมาทำอะไรตามใจคุณก็ได้ ต่อให้ฉันจะมีก็ต้องไม่ใช่คุณ คุณมาน่ารังเกียจ
**หลังจากที่ฉันพูดเสร็จ เค้าก็โมโหจนหน้าแดง แล้วจับฉันกดลงนอนคว่ำแนบโต๊ะทำงาน อีกมือของเค้าจับแขนของฉันไขว้หลังไว้
ท๊อป : งั้นก็ลองกับคนเลวๆหน่อยละกัน จะได้รู้รสชาติ
เกด : ไม่นะ!!! ออกไป อย่าทำฉันเลย หื้อออๆๆ
ท๊อป : ทีอย่างนี้ร้องขอชีวิต เมื่อกี้ยังปากดีอยู่เลย
** เค้าถอดกางเกงออก แล้วถกกระโปรงขึ้นถอดกางเกงในฉันออกไป พร้อมกับเอาท๊อปน้อยใส่เข้าไปในของฉันอย่างแรง จนฉันเจ็บและร้องออกมาอย่างดัง มันเจ็บแบบมีดกรีด เพราะเรายังเวอจิ้น ไม่เคยผ่านมือผู้ชายมาก่อน เคยมีแฟนแต่ไม่เคยลึกซึ้ง เค้าคือคนแรกที่เปิดพรหมจรรย์ฉัน แต่มันต้องไม่ใช่แบบนี้สิ มันต้องคนที่ฉันรักและเค้าก็รักฉันสิ หื้อออ ๆ
ท๊อป : โอ๊ย ๆ เสียววว เธอยังเวอจิ้นหรอดีเลย หึๆๆ ฉันจะเสร็จแล้วนะ โอ้ยยยยยย !!!!!
**เค้าหลั่งนอกตรงก้นของฉัน แล้วก็ออกไปนั่งสูบบุหรี่ไม่สนใจว่าฉันจะเป็นยังไง ทรมานจริงๆเจ็บทั้งตัวเจ็บทั้งใจ แล้วมีเลือดออกมาด้วย
เกด : คุณจำไว้ว่าคนอย่างฉันจะไม่มีวันให้อภัยคุณ แล้วฉันนี่แหละจะให้คุณต้องทรมานยิ่งกว่าที่ฉันทรมาน คอยดู!!!!!
** เค้าดูเหมือนจะไม่สนใจที่ฉันพูด และหน้าที่เฉยชาทำฉันโกรธและโมโหอย่างมากที่เค้าทำกับผู้หญิงเหมือนผักเหมือนปลา ไม่ใยดีเลย