Tamer öfkeli halde arabanın camını yumruklayıp, ‘’Aden dışarı çık!’’ diye bağırıyordu. O öfkeliydi de onu görmek beni de öfkelendirmişti. Dışarı çıkacakken Saygın kolumu tuttu.
‘’Arabada kal.’’ dedikten sonra kapıyı açıp dışarıya bir adım attı.
‘’Gece gece ölesin mi geldi?’’ diyerek Tamer’in üzerine doğru yürüdü. ‘’Sana bu kızdan uzak duracaksın demedim mi?’’
Tamer de aynı onun gibi diklendi. ‘’Asıl sen Aden’den uzak duracaksın! Benim olana dokunmayacaksın. Git kızınla ilgilen, ölmüş karının ardından gelmiş burada Aden’den faydalanmaya çalışıyorsun.’’
Sözlerin ardından Saygın öyle bir yumruk atmıştı ki Tamer kesin öldü demiştim ama yine de yaşıyordu. Yere düşen Tamer’i yakasından tutup kendine çekti. ‘’Ne ölen karımı, ne kızımı ne de Aden’i o pis ağzına dolamayacaksın.’’ İkinci yumruğu
