YER: Arya’nın malikanesi – sabah
ZAMAN: Rafael’le geçirilen geceden sonra
---
Sabah olmuştu.
Ama Neva’nın içindeki gece hâlâ yatıyordu.
Teninden Rafael’in kokusu gitmemişti.
Ve o koku... ya aşkın laneti, ya da tanrının unuttuğu bir sığınak gibiydi.
Neva aynanın karşısında çıplaktı.
Sırtında Rafael’in tırnak izleri vardı.
Ama dudaklarında ateşin izi.
> “Artık o kadınım ben…
Bir erkekle günaha battıktan sonra doğan kadın.
Ve her doğum gibi, bu da kanlıydı.”
---
🩸 ARYA – KONTROLÜNÜ YİTİREN KRALİÇE
Arya, gecelik içinde balkondaydı.
Kadehinde kan rengi şarap.
Ama içi zehirle dolu.
Helena onun arkasından yaklaştı.
> “Neva’nın artık kim olduğunu biliyorsun, değil mi?”
Arya iç çekti:
“Biliyorum.
Ve o kız artık benim tahtıma oturmak istiyor.
Ben ona ‘anne’ dedim…
O ban
