YER: Arya’nın gizli odası
ZAMAN: Neva’nın Rafael’le geçirdiği gecenin ardından
---
Arya aynanın önünde oturuyordu.
Boynundaki zinciri yavaşça parmaklarıyla oynarken gözleri Helena’ya kilitliydi.
> “Söyle bakalım, Helena...
Kraliçene gerçekten sadık mısın?”
Helena başını eğdi.
Ama bir celladın baş eğişi değildi bu...
Karanlık bir planın kabul edilişiydi.
> “Ben Neva’ya bağlıydım.
Ama artık onun içindeki kadın değil, yanan küller kaldı.
O tahtı koruyamaz.
Ve ben o tahtın yeni sahibi olmak istiyorum.”
Arya gözlerini kısıp sırıttı:
> “Küçük kuşlar bile bazen aslanları yırtar…
Ama kraliçeyi devirmek için bir fısıltı değil,
bir çığlık gerekir.”
Helena başını kaldırdı:
> “O çığlığı ben çıkaracağım.
Ama önce…
Neva’nın bedenine değil,
zaafına dokunmalıyım.”
---
💋
