ตื่นขึ้นในร่างท่านหญิงตัวร้าย

ตอนพิเศษที่ 5 ปริศนาที่ซ่อนในดวงดาว

แม้ชีวิตในพอร์ตเวลล์จะดำเนินไปอย่างสงบสุขและเต็มไปด้วยความสำเร็จ แต่ในบางค่ำคืนที่เงียบสงัดอลิซก็ยังคงรู้สึกถึงความลึกลับบางอย่างในตัวของคล้าวผู้เป็นที่รักของเธอ แม้เขาจะเปิดเผยตัวตนในฐานะเซอร์ไครอนแล้ว แต่เธอก็สัมผัสได้ว่ายังมีบางสิ่งที่เขายังไม่ได้บอกเธอ

ในคืนวันหนึ่ง อลิซตื่นขึ้นมากลางดึก เมื่อหันไปข้างกายก็พบว่าคล้าวไม่อยู่บนเตียง เธอได้ยินเสียงแผ่วเบาจากสวนหลังบ้าน เมื่อเดินออกไปดูก็เห็นคล้าวกำลังนั่งอยู่บนม้านั่งไม้ ดวงตาของเขากำลังจ้องมองไปยังท้องฟ้ายามค่ำคืนที่เต็มไปด้วยดวงดาวนับล้านอย่างเงียบงัน

"คุณคล้าวคะ... ทำไมยังไม่นอนคะ" อลิซเอ่ยถามเบาๆ พลางเดินเข้าไปนั่งข้างๆ

คล้าวหันมามองเธอพร้อมรอยยิ้มจางๆ "ผมนอนไม่หลับน่ะครับคุณเซเรน่า ผมชอบมองดูดวงดาว มันทำให้ผมรู้สึกสงบ"

อลิซนั่งลงข้างเขา เธอมองตามสายตาของคล้าวไปยังหมู่ดาวที่ส่องประกายระยิบระยับ

"คุณคล้าวดูเหมือนมีความลับอะไรกับดวงดาวพวกนี้นะคะ" อลิซลองหยั่งเชิง

คล้าวถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนแต่แฝงไว้ด้วยความหนักอึ้ง "คุณเซเรน่า... ผมมีเรื่องหนึ่งที่ยังไม่ได้บอกคุณ"

อลิซรอฟังอย่างเงียบๆ เธอรู้สึกว่านี่คือช่วงเวลาที่คล้าวจะเปิดเผยความลับที่ลึกซึ้งที่สุดของเขา

"ผมไม่ใช่แค่เซอร์ไครอน อดีตองครักษ์หลวงที่หายสาบสูญไปเท่านั้น" คล้าวเริ่มเล่า "ผมเป็น... ผู้พิทักษ์แห่งดวงดาว"

อลิซเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ คำว่าผู้พิทักษ์แห่งดวงดาวไม่เคยมีปรากฏในนิยายที่เธออ่านเลยแม้แต่น้อย

"ในตระกูลของผม มีหน้าที่สืบทอดกันมาหลายชั่วอายุคน คือการเฝ้าระวังความสมดุลของเวทมนตร์ในอาณาจักร และคอยปกป้องโลกจากพลังงานที่ผิดปกติที่มาจากฟากฟ้า" คล้าวอธิบาย "พลังเวทมนตร์ธาตุพฤกษาที่ผมใช้ คือส่วนหนึ่งของพลังที่ผมได้รับจากการเชื่อมโยงกับธรรมชาติและดวงดาว"

อลิซนึกย้อนไปถึงเหตุการณ์ในถ้ำที่คล้าวใช้พลังเวทมนตร์โจมตีวิญญาณร้าย หรือตอนที่เขาใช้พลังนั้นควบคุมรากไม้ มันไม่ใช่แค่เวทมนตร์ทั่วไป แต่มันคือพลังที่บริสุทธิ์และลึกซึ้ง

"เหตุผลที่ผมต้องหายตัวไปหลังเหตุการณ์กบฏของซิลเวสเตอร์เมื่อหลายปีก่อน ไม่ใช่แค่เพราะผมบาดเจ็บหนัก" คล้าวกล่าวต่อ "แต่เป็นเพราะผมต้องไปฝึกฝนและค้นพบพลังที่แท้จริงของตัวเอง เพื่อเตรียมพร้อมรับมือกับภัยคุกคามที่ใหญ่กว่าที่ผมสัมผัสได้ นั่นคือพลังงานด้านมืดที่ซิลเวสเตอร์แอบบ่มเพาะ ซึ่งบางส่วนเชื่อมโยงกับพลังงานที่ผิดปกติจากดวงดาวที่ตกลงมาเมื่อนานมาแล้ว"

"แล้ว... พลังที่มาจากดวงดาวที่ตกลงมานั้นคืออะไรคะ" อลิซถามด้วยความสนใจ

คล้าวเงยหน้ามองดวงดาวอีกครั้ง "มันคือเศษเสี้ยวของพลังงานโบราณครับ บางครั้งมันก็นำมาซึ่งหายนะ และบางครั้งก็นำมาซึ่งปาฏิหาริย์... เช่นเดียวกับดอกไม้รัตติกาลที่เราพบ มันคือผลผลิตของพลังงานที่บริสุทธิ์จากดวงดาวที่เคยตกลงมาบนโลกนี้เมื่อหลายร้อยปีก่อน"

อลิซมองดอกไม้รัตติกาลที่เพาะปลูกในสวนของพวกเขาด้วยความเข้าใจที่ลึกซึ้งขึ้น มันไม่ใช่แค่สมุนไพรในตำนาน แต่เป็นสิ่งเชื่อมโยงกับพลังงานลึกลับที่อยู่เหนือความเข้าใจของมนุษย์ทั่วไป

"ผมตามหาสิ่งเหล่านี้มาตลอด เพราะมันจะช่วยรักษาสมดุลของโลกนี้" คล้าวกล่าว "และนั่นคือเหตุผลที่ผมรู้สึกผูกพันกับคุณตั้งแต่แรกเจอ ผมรู้สึกว่าคุณมีพลังงานบางอย่างที่แตกต่างออกไป คล้ายกับแสงจากดวงดาว... ซึ่งก็คือวิญญาณของคุณที่มาจากอีกโลกหนึ่งนั่นเอง"

อลิซรู้สึกทึ่งกับความจริงที่ได้ยิน เธอไม่เคยคิดว่าการมายังโลกนี้ของเธอ จะมีส่วนเกี่ยวข้องกับพลังงานลึกลับเหล่านี้ และคล้าวก็เป็นมากกว่าองครักษ์ผู้กล้าหาญที่เธอเคยคิด

"คุณคล้าว... ขอบคุณนะคะที่เล่าเรื่องทั้งหมดนี้ให้ฉันฟัง" อลิซจับมือคล้าวแน่น "ฉันดีใจที่ได้อยู่เคียงข้างคุณ และได้เป็นส่วนหนึ่งของการเดินทางนี้"

คล้าวหันมายิ้มให้กับเธอ ดวงตาของเขาสะท้อนแสงดาวนับล้าน มันเป็นดวงตาที่เคยเต็มไปด้วยความลับและภาระหน้าที่ บัดนี้มันเต็มไปด้วยความรักและความหวัง

"คุณคือแสงสว่างของผมครับคุณเซเรน่า" คล้าวกล่าว "แสงสว่างที่นำทางผมให้พบเจอความจริง และนำพาผมไปสู่ความสุขที่แท้จริง"

ในคืนนั้น อลิซและคล้าวได้ใช้เวลาร่วมกันภายใต้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวนับล้าน ดวงดาวที่เคยเป็นเพียงสัญลักษณ์ของโชคชะตา บัดนี้กลายเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราวของพวกเขา เรื่องราวของอลิซ ผู้มาจากอีกโลกหนึ่ง และคล้าว ผู้พิทักษ์แห่งดวงดาว ทั้งสองได้สร้างชีวิตใหม่ร่วมกัน ภายใต้การนำทางของแสงแห่งความรักและความผูกพันที่ไม่มีวันสิ้นสุด