ตื่นขึ้นในร่างท่านหญิงตัวร้าย

ตอนพิเศษที่ 2 ดอกไม้บานกลางใจ

ท่ามกลางความวุ่นวายของการพัฒนาเมืองพอร์ตเวลล์ ความสัมพันธ์ระหว่างอลิซและคล้าวก็เบ่งบานงดงามราวกับดอกไม้รัตติกาลที่พวกเขาเพาะปลูก ชีวิตที่เคยโดดเดี่ยวของอลิซถูกเติมเต็มด้วยความเข้าใจและความผูกพันที่เธอไม่เคยคิดว่าจะได้พบเจอ

ในแต่ละวัน คล้าวจะคอยอยู่เคียงข้างอลิซเสมอ ไม่ว่าจะเป็นการร่วมคิดแผนการพัฒนาเมือง การลงพื้นที่เพื่อดูความเป็นอยู่ของชาวบ้าน หรือแม้แต่การนั่งทำงานอยู่ด้วยกันในร้านยาแสงจันทร์เล็กๆ ของพวกเขา คล้าวคอยเป็นทั้งกำลังใจ ผู้รับฟัง และผู้ที่คอยแบ่งเบาภาระของอลิซ

"คุณเซเรน่าครับ วันนี้คุณทานอาหารน้อยไปหน่อยนะ" คล้าวจะคอยเตือนเบาๆ เมื่อเห็นอลิซจดจ่ออยู่กับการทำงานมากเกินไป

อลิซมักจะยิ้มตอบ "ก็งานมันเยอะนี่คะคุณคล้าว"

"ไม่ว่าจะงานเยอะแค่ไหน สุขภาพของคุณก็สำคัญที่สุดครับ" คล้าวจะพูดพร้อมกับยื่นอาหารมาให้ หรือบางครั้งก็แอบนำขนมที่เธอชอบมาวางไว้ข้างๆ โต๊ะทำงาน

ความใส่ใจเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้ทำให้อลิซรู้สึกอบอุ่นในใจ เธอไม่เคยมีใครคอยดูแลเอาใจใส่มากขนาดนี้มาก่อนในชีวิตที่แล้วของเธอ

ในยามค่ำคืน หลังเลิกงาน อลิซและคล้าวจะใช้เวลาเดินเล่นริมแม่น้ำที่ไหลผ่านเมืองพอร์ตเวลล์ แสงจันทร์ทอประกายบนผิวน้ำที่พลิ้วไหว บรรยากาศเงียบสงบเหมาะแก่การแบ่งปันเรื่องราวและห้วงความคิด

"คุณคล้าวคะ... บางครั้งฉันก็คิดว่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นมันเหมือนฝันไปเลยนะคะ" อลิซเอ่ยขึ้นเบาๆ ในคืนหนึ่ง ขณะที่เอนศีรษะซบไหล่ของคล้าว

คล้าวโอบไหล่อลิซแน่นขึ้น "ฝันที่ไม่ใช่ฝันร้ายครับคุณเซเรน่า เป็นฝันที่เราสร้างมันขึ้นมาด้วยกัน"

อลิซเล่าเรื่องราวในโลกเดิมของเธอให้คล้าวฟังมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของเทคโนโลยีที่ไม่น่าเชื่อถือ อาหารแปลกๆ หรือแม้กระทั่งความเหงาที่เธอเคยรู้สึกก่อนที่จะมาที่นี่ คล้าวรับฟังทุกอย่างด้วยความเข้าใจและไม่ตัดสิน เขาเปิดใจเล่าเรื่องราวในอดีตของเขาในฐานะเซอร์ไครอนให้เธอฟังเช่นกัน ถึงความกดดัน ความผิดหวัง และความปรารถนาที่จะกอบกู้เกียรติยศ

"ผมไม่เคยคิดว่าจะมีใครเข้าใจผมได้เท่าคุณเลยครับคุณเซเรน่า" คล้าวกล่าว ดวงตาของเขาฉายแววอ่อนโยนในความมืดมิดยามค่ำคืน "คุณทำให้ชีวิตของผมมีความหมายอีกครั้ง"

อลิซเงยหน้าขึ้นมองคล้าว ดวงตาสีฟ้าครามของเธอสะท้อนแสงดาว เธอมองเห็นความจริงใจ ความเข้มแข็ง และความรักที่คล้าวมีให้เธอ

"ฉันก็เหมือนกันค่ะคุณคล้าว" อลิซตอบ "คุณทำให้ฉันรู้ว่าการมีชีวิตอยู่ไม่ใช่แค่การเอาตัวรอด แต่เป็นการได้สร้างสรรค์สิ่งดีๆ และมีความสุขกับคนที่รัก"

ความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่ได้มีแค่ความรักแบบคู่รัก แต่ยังรวมถึงความเคารพในศักยภาพของกันและกัน การเป็นเพื่อนคู่คิด และการเป็นทีมที่แข็งแกร่งที่สุด อลิซคือสมองที่เต็มไปด้วยแนวคิดใหม่ๆ คล้าวคือผู้ที่นำแนวคิดเหล่านั้นมาทำให้เป็นจริง ด้วยความสามารถและเส้นสายของเขา

ในคืนที่ลมหนาวพัดโชยมา คล้าวจะจุดเตาผิงในบ้านเล็กๆ ที่พวกเขาพักอยู่ด้วยกัน เขาจะนำผ้าห่มอุ่นๆ มาคลุมตัวอลิซ และอ่านหนังสือหรือเล่าเรื่องราวสนุกๆ ให้เธอฟัง เสียงหัวเราะและรอยยิ้มของอลิซคือสิ่งที่ทำให้คล้าวมีความสุขที่สุด

สำหรับอลิซแล้ว คล้าวคือบทสรุปที่สมบูรณ์แบบของชีวิตบทใหม่ เธอได้เรียนรู้ว่าความสุขที่แท้จริงไม่ใช่การได้กลับไปสู่ชีวิตเดิม หรือการเป็นเลดี้ผู้สูงศักดิ์ แต่คือการได้สร้างชีวิตที่เธอเลือกเอง กับคนที่เธอรักและไว้ใจที่สุด ดอกไม้แห่งความรักและความผูกพันที่เบ่งบานในใจของทั้งสองคนนั้นงดงามและยั่งยืนกว่าสิ่งใดๆ ในโลกนี้