ยามซื่อของวันต่อมา
เมื่อซ่งเสวียนชิงผู้ถูกกล่าวถึงเมื่อวานเดินทางเข้ามาพบกับหลิวไท่หยางที่โถงรับรองตามนัดหมาย จิ้นสิงผู้ภักดีและหวังดีจึงพาซิงเยว่มายืนที่เรือนหน้าด้วยกันเสียเลย
ถึงอย่างไร ซิงเยว่ก็เป็นสาวใช้คนสนิทของผู้เป็นนาย การที่นางมายืนที่เรือนหน้ามิใช่เรื่องเสียหายหรือผิดกฎอะไร
จิ้นสิงกระซิบกับซิงเยว่ด้วยสีหน้าจริงจัง “เจ้าลองดู ชายที่ยืนสนทนากับนายน้อยหลิว เจ้าคุ้นหน้าเขาหรือไม่?”
ซิงเยว่มองตามสายตาของจิ้นสิง จึงเห็นบุรุษสง่างามท่าทางน่าเกรงขามผู้หนึ่ง เขาผู้นี้อายุราวสามสิบกว่าปี รูปร่างสูงใหญ่ ผิวพรรณคร้ามคม ใบหน้าหล่อเหลาคมคาย รูปลักษณ์โดดเด่น ไม่บอกก็รู้ว่ายามหนุ่มแน่นงดงามปานใด เป็นที่พึงใจของบรรดาสตรีแค่ไหน
จิ้นสิงกระซิบอีก “ข้ามองอย่างละเอียดแล้ว พบว่าเขามีใบหน้าคล้ายคลึงเจ้าไม่น้อย เจ้าคิดเช่นนั้นหรือไม่? จำสิ่งใดได้หรือยัง?”
ท่าทางของจิ้นสิงยามนี้ไม่ต่างจากบัณฑ
