บทที่ 7 ตรงข้ามความรู้สึก

1471 Words
พนักงานเดินนำหญิงสาวไปที่เคาท์เตอร์แล้วจัดการคิดเงิน เธอรีบหยิบบัตรเครดิตออกมาเพื่อชำระแต่กลับถูกใครบางคนตัดหน้าไปเสียก่อน ใบหน้าเรียวสวยเงยขึ้นมองดูเจ้าของบัตรเครดิตที่ยื่นตัดหน้าเธอ ดวงตาเรียวสวยเบิกกว้างด้วยความตกใจแข้งขาพาลอ่อนแรงจนแทบยืนไม่อยู่เมื่อเห็นเขากำลังจ้องมองพร้อมด้วยรอยยิ้มทรงเสน่ห์ “ผมบอกแล้วไงครับว่าผมจะจ่ายให้คุณเอง” “คะ...คุณมาได้ยังไงกัน!” เธอถามสีหน้าตระหนก “ผมก็เดินตามคุณมายังไงล่ะครับ” พนักงานจัดการคิดเงินให้เสร็จสรรพก่อนหันมาสอบถามหญิงสาวอีกครั้ง “ไม่ทราบว่าคุณผู้ชายต้องการให้เราส่งสินค้าไปที่บ้านหรือเปล่าคะ?” “ไม่ต้องครับ ผมจะถือกลับไปเอง” พนักงานนำเสื้อชั้นในที่เธอซื้อไว้มายื่นให้ หญิงสาวรีบรับมา เมินหน้าหนีเขาที่กำลังจ้องมองด้วยความแปลกใจปนขบขัน ไซน์เดินตามมาเงียบๆ เขาเห็นเอสเดินมาที่นี่จึงตามเข้ามา ตอนแรกรู้สึกแปลกใจว่าทำไมผู้ชายคนนี้ถึงกล้าเข้าร้านเช่นนี้ แต่พอมานึกดูแล้วบางทีเอสอาจต้องการซื้อของไปฝากน้องสาวตนเองก็เป็นได้ เขาถึงเสนอตัวจ่ายเงินให้ ตลอดทางที่รถเคลื่อนออกมามีเพียงความเงียบงัน แม้ชายหนุ่มอยากเอ่ยปากสอบถามบางเรื่องที่อยากรู้มานานแต่ก็ไม่กล้าพอ แต่พอคิดว่าโอกาสกำลังมาถึงอย่าได้ทิ้งไปจึงทำให้ตัดสินใจบางอย่าง “ผมขอถามอะไรหน่อยได้ไหม?” เขาเอ่ยขึ้นทำลายความเงียบ “ระ...เรื่องอะไรล่ะ” หญิงสาวย้อนถามเสียงสั่น เพราะกลัวความลับจะแตก “คือ... ผมอยากถามว่าคุณซื้อพวกชุดชั้นในไปทำอะไร อย่าบอกนะว่า... คุณจะเอาไป...” “จะบ้าหรือไง! ผมไม่ได้เอาไปใส่เอง ผมเป็นผู้ชายทั้งแท่งนะครับ!” หญิงสาวรีบปฏิเสธเสียงแข็งโดยที่เขายังไม่ทันพูดอะไร “เปล่านะครับ ผมไม่เคยสงสัยคุณเลย ผมแค่... สันนิษฐานว่าคุณอาจจะซื้อไปให้น้องสาวก็เท่านั้นเอง” คนตัวใหญ่บอกแก้เก้อ คนตอบตวัดสายตามองหน้าตึง ไม่ได้สงสัยเธอเช่นนั้นหรือ? คิดว่าซื้อของพวกนี้ไปให้น้อง ก็ใช่ เขาเดาไม่ผิดหรอก “ใช่ครับ... ผมตั้งใจซื้อไปให้น้องสาว” เอลี่ตอบกลับเสียงเข้ม “ดีแล้วล่ะครับ อย่างน้อย... ผมก็เป็นคนจ่าย” เขาพึมพำออกมาเบาๆ “อะไรนะครับ” “อ๋อ เปล่าไม่มีอะไรหรอกครับ” สีหน้าคนฟังงุนงง ไม่รู้คิดอะไรกันแน่ถึงได้ถาม แววตายิ่งชวนขนลุก อย่าบอกนะว่าเขาคิด... กับเธอเหมือนคู่ควงคนอื่น ฝันไปเถอะผู้หญิงอย่างเธอไม่มีวันยอมกินน้ำใต้ศอกใครเด็ดขาด “เอาแบบนี้ดีกว่า วันนี้เราไปเที่ยวกันดีกว่าครับ ถือว่าไปกระชับมิตรก็แล้วกัน ไหนๆ เราก็ต้องอาศัยอยู่ด้วยกันอีกนาน ผมจะพาคุณไปเที่ยวที่เด็ดๆ เลยทีเดียว” เขาบอกน้ำเสียงตื่นเต้น ตอนนี้ต้องรีบคว้าโอกาสเอาใจเอสไปก่อน แล้วเขาจะหาทางล้วงความลับของเอลี่ให้ได้ วิธีมัดใจนางฟ้าอยากรู้นักต้องทำยังไงกัน “ไม่ดีกว่ามั้งครับ” หญิงสาวพยายามปฏิเสธเขา “อย่าปฏิเสธผมเลย คุณต้องลองไปก่อน บางทีคุณอาจจะติดใจก็ได้ สาวๆ สวยๆ ทั้งนั้นเลย เดี๋ยวผมจะแนะนำเด็ดๆ ให้!” “มะ...ไม่ดีกว่านะครับ” “โอ้ย! ไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ ผมรับรองว่าคุณจะต้องมีความสุขที่สุด” เขายังคงยืนยันความคิดตนเอง “คือ... มันไม่ใช่” เอลี่อ้าปากจะค้าน “ไม่ต้องปฏิเสธผมแล้วล่ะครับ ยังไงวันนี้ผมจะพาคุณไปเปิดหูเปิดตา โอเคนะครับ” ไซน์บอกยกท่อนแขนคล้องคอ หญิงสาวชะงักจ้องมองท่อนแขนที่กำลังโอบกอดลำคอเธอราวกับเพื่อนสนิท ด้วยใจเต้นไม่เป็นส่ำ ยิ่งมองเลยไปที่มือของเขาที่กำลังห้อยอยู่ตรงหน้าอก ยิ่งทำให้รู้สึกแทบอยากมุดหนีไปเสียให้ได้ เอี๊ยด! รถเบรกกะทันหันส่งผลให้ร่างบางตัวโยนไปด้านหน้า ทรวงอกอวบเลยถูกมือเขาโดยไม่ตั้งใจ หญิงสาวตกใจสติแทบหลุด รีบนั่งตัวตรงแข็งทื่อใจกลัวว่าจะถูกเขาจับได้จึงเหลือบมองสีหน้าของเขาเล็กน้อยเพื่อหยั่งเชิง ไซน์ขบกรามแน่นใจฉุกคิดเมื่อตัวเองดันรู้สึกประหลาด เมื่อครู่ที่มือเหมือนโดนบางอย่าง ทำไมถึงได้ให้ความรู้สึกราวกับผู้หญิงก็ไม่ป่าน คิดไปเอง หรือกำลังบ้า รีบสะบัดไล่ความคิด เหลือบมองเอสซึ่งกำลังยิ้มเจือนมาทางเขา “รออีกสักพักใกล้ถึงแล้วล่ะครับ แล้วคุณจะติดใจ” ไซน์บอกแล้วเอาท่อนแขนออกจากรอบคออีกฝ่าย รถเลี้ยวเข้ามาในย่านคลับหรู ชายหนุ่มรีบเปิดประตูรถพร้อมฉุดรั้งหนุ่มน้อยให้เดินตาม เอลี่ไม่อยากก้าวขาเข้าไปด้านใน เมื่อเห็นสาวร่างสูงโปร่งตามแบบฉบับยุโรปยืนรับลูกค้าด้านหน้าคลับ แต่ละคนแต่งชุดวาบหวิวอวดเนื้อหนังหน้าอกหน้าใจ ยิ่งเห็นยิ่งอายตัวเองไม่รู้ว่าพวกเธอไปได้มาจากไหนกัน ชายหนุ่มหยุดยืนด้านหน้าคลับประจำ สาวๆ ต่างมารุมล้อมกันยกใหญ่ และตบท้ายด้วยเจ้าของร้านเดินมาต้อนรับด้วยตัวเอง “วันนี้คุณชายไซน์ต้องการนั่งที่เดิมหรือเปล่าครับ?” เจ้าของร้านเอ่ยถาม “ผมต้องการที่เดิม แล้วก็... ขอสาวๆ ให้ผมด้วย พอดีวันนี้มีเพื่อนมาด้วย” “ได้ครับ ผมจะจัดให้คุณชายได้ตามที่ต้องการเลยล่ะครับ” ไซน์ลากให้เดินตามเข้าไปด้านใน นั่งลงที่โต๊ะวีไอพี เอลี่ทรุดกายลงตาม ยิ้มฝืนๆ กวาดตามองรอบๆ หวาดหวั่นใจอย่างไรพิกล สาวนุ่งน้อยห่มน้องเดินเรียงรายกันออกมา เห็นทีคืนนี้คงเจอเรื่องไม่ดีแน่ เธอเหลือบมองเขากำลังกอดก่ายกับสาวงามสไตล์ยุโรปสองคน มีสองคนนั่งขนาบข้างอยู่ ไซน์หันมามองเอส “เชิญตามสบายเลยนะครับ ผมเลี้ยงเต็มที่อยู่แล้ว”เขาบอกพร้อมกับยิ้มออกมา “ขอบคุณครับ”เธอตอบรับอย่างช่วยไม่ได้ สักพักสาวอีกคนก้าวเข้ามานั่งข้างหญิงสาว เอลี่พยายามขืนตัวออกห่าง เนื่องจากสาวเจ้าเล่นทั้งดึงทั้งทึ้งราวกับจะฉีกเสื้อผ้าเธอออก แถมยังยื่นหน้าหมายจะจุมพิตริมฝีปากเธอเสียอีก ร่างบางรีบขยับหนีอาการขนลุกเกรียวเริ่มเข้าแทรก “คุณขยับหนีลิซซี่ทำไมล่ะคะ” สาวคลับถามเสียงพร่า “เอ่อ... คือ... ผมยังไม่ชินเท่าไหร่ครับ” เอลี่ตอบเลี่ยง นัยน์ตาเลิ่กลัก ไซน์เหลือบมองเอสอีกครั้ง ดูท่าทางเขาคงไม่ชอบสาวที่จัดให้สักเท่าไหร่ ถึงตั้งท่าหนีอย่างเดียว “ไม่โอเคเหรอครับ” ชายหนุ่มกระซิบถามที่ใบหูเธอเสียงแผ่ว หญิงสาวหันหน้าหนีด้วยความตกใจ ลมหายใจรินรดต้นคอมันทำให้เธอใจสั่นเสียยิ่งกว่าเมื่อครู่เสียอีก “คือ... ผมไม่ค่อยสันทัดเรื่องเที่ยวเท่าไหร่ครับ” “หรือว่าคุณ... ยังไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงเหรอครับ?”ไซน์ถามสีหน้าเต็มไปด้วยความอยากรู้ คนถูกถามเม้มริมฝีปาก ผู้ชายคนนี้กวนอารมณ์ชะมัดยาก วันนี้เธอโดนเขาปั่นหัวทั้งวันจนแทบจะหมดความอดทนแล้ว “ใช่ ผมยังไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิง ผมจะมีอะไรกับคนที่ผมรักเท่านั้น!” ไซน์หัวเราะลั่นยกมือกุมท้อง ในขณะที่สาวๆ ต่างปิดปากหัวเราะระรื่นกับคำพูดของหนุ่มน้อยน่ารัก คนถูกหัวเราะตวัดมองตาเขียวขุ่นด้วยความไม่พอใจ ผิดตรงไหนกัน เธอตั้งใจกับตนเองแล้วว่าจะไม่ยอมมีอะไรกับใครหากไม่รักเป็นอันขาด ทำไมผู้ชายถึงได้มักง่าย แม้กับคนไม่รักก็สามารถนอนกับเธอเหล่านั้นได้ ไซน์เห็นสีหน้าเอสไม่พอใจ เลยกลั้นหัวเราะเอาไว้ ใครจะคิดว่าหมอนี่อ่อนต่อโลกเหลือเกิน “ผมขอโทษนะครับ พอดีผมเพิ่งเคยเจอคนแบบคุณ ไม่เป็นไรเรื่องแบบนี้มันสอนกันได้ เดี๋ยววันนี้ผมจัดการให้ตกลงไหม” “ไม่ล่ะครับ เชิญคุณเถอะ” หญิงสาวรีบปฏิเสธ “ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ ผมยินดีจัดบริการพิเศษเพื่อคุณเลย” ไซน์ยกยิ้มสีหน้าเจ้าเล่ห์“มาเถอะ ผมจัดการให้!”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD