CHAPTER 7..3

1190 Words

“จะตามฉันมาทำไม ทำไมไม่ไปตามผู้หญิงของนายละ”นลินญาไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องพูดเชิงประชดชายหนุ่มด้วย “ผู้หญิงของผม? ก็ตามอยู่นี่ไงครับ”ผมรู้ว่าคนตรงหน้าประชด แต่ผมก็ทำใจดีสู้เสือหน่อยแล้วกัน “ใคร?”นลินญาถามกลับ หญิงสาวเลิกคิ้วเล็กน้อยแต่เธอไม่ได้คำตอบมีเพียงรอยยิ้มบางที่ถูกส่งกลับมา หลังจากนั้นเธอเดินดูความเรียบร้อยเล็กน้อย ก่อนจะไปดูการแสดงที่เริ่มขึ้นในเวลาถัดมา โดยมีบอดี้การ์ดหนุ่มคอยเดินตามไม่ห่างไม่ว่าเธอจะเดินไปทางไหน ถึงแม้มันจะดูแปลกๆหน่อยที่ชายหนุ่มยังอยู่ในชุดนักศึกษา บุคคลภายนอกมองคงคิดว่าเขาคือเด็กฝึกงานเป็นแน่ “งานออกมาดีมากเลยนะครับ เก่งมากเลยเจ้าสัว”ติณภพที่ชมการแสดงบนเวทีจบเดินออกมาหาหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างทันที “ขอบคุณค่ะ”นลินญาเอ่ยตอบ “เราไปทานข้าวกันเลยมั้ยครับ พี่จองโต๊ะที่ร้านอาหารไว้แล้ว” “ได้ค่ะ ไปกัน”นลินญาตอบกลับโดยเธอไม่รู้เลยว่ามีรังสีอำมหิตกำลังแ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD