ควับ!! ควับ!!
ผมยังไม่ทันได้เอ่ยพูดมือเรียวบางนั้นก็ตวัดแส้ลงมาบนสะโพกผมอีกสองรั้งติดๆกัน และไม่รู้ว่าตั้งแต่ตอนไหนกันที่ผมเผลอแอ่นสะโพกขึ้นให้เธอฟาดได้ถนัด
เมื่อฉุกคิดได้ว่าตนเองเผลอรู้สึกดีกับการลงโทษของหญิงสาว คนที่ไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองชอบการโดนฟาดได้แต่ซุกหน้าแนบกับหมอนด้วยความเขินอาย จะไม่ให้อายได้ยังไงครับก็ตอนนี้ส่วนที่มันอยู่ตรงกลางกายของผมมันเริ่มแข็งขึ้นมาอย่างที่ผมก็ห้ามตัวเองไม่ได้ ตอนโดนจับกดเมื่อกี้ว่ามีอารมณ์แล้ว ตอนนี้มันหนักขึ้นจนผมอึดอัดอยากจะปลดปล่อยแล้ว
“นายเจ็บมากเลยเหรอ”คนเมาที่ยังไม่แน่ใจว่าตัวเองสร่างเมาหรือยังทิ้งแส้ที่อยู่ในมือแล้วรีบขึ้นเตียงไปดูคนที่นอนนิ่งคว่ำหน้าซุกหมอนอยู่
“ลูกหมาหันหน้ามา ฉันลงโทษนายแรงไปเหรอ เจ็บมากไหม ฉันพานายไปหาหมอดีกว่า”น้ำเสียงร้อนรนบวกกับท่าทีลนลานของเธอทำให้ผมต้องหันพลิกตัวหันหน้าที่กำลังแดงจัดไปคุยกับเธอ
“ไม่ต้องไปครับ ผมไม่ได้เจ็บขนาดนั้น ผมแค่…เอ่อ”จะให้บอกเธอได้ยังไงกันละว่าผมมีอารมณ์เพราะโดนเธอฟาด มันน่าอายเกินไป
“ถ้านายไม่ไปหาหมอ งั้นเดี๋ยวฉันจะรักษาให้นายเอง”
“ระ…รักษา”ไม่อยากจะคิดเลยว่าเธอจะรักษาผมยังไง คงไม่ได้คิดจะรักษาเหมือนเมื่อกี้หรอกใช่มั้ยครับ
“ใช่ ฉันจะรักษานายเอง ไหนดูสิเจ็บตรงไหน อืออ…ตรงก้นสินะ ขอดูหน่อยเลือดออกหรือเปล่า”พูดจบคนที่ยังเมาไม่สร่างมุ่งมั่นจะรักษาคนเจ็บ พุ่งตรงไปยังกางเกงยีนของชายหนุ่มทันที ผมที่ไม่ทันตั้งตัวได้แต่นั่งเหวออ้าปากค้างกับการกระทำของเธออีกครั้ง
ไม่สิ ผมจะนั่งนิ่งให้เธอถอดกางเกงอย่างนี้ไม่ได้ มันไม่สมควรอย่างยิ่ง แผ่นดินนายต้องตั้งสติดีๆ อย่าเผลอไปตามคนเมา
ผมรีบเตือนตัวเองอย่างไวก่อนจะจับมือบางที่กำลังรูดซิปกางเกงผมอยู่ จะจับมือเธอออกก็ลำบากเพราะกุญแจมือขนปุยที่เธอพันธนาการเขาไว้มันทำให้เขาจับอะไรไม่สะดวกเอาสะเลย
“คุณหนู หยุดครับ”
“ลูกหมาน้อย นายดื้ออีกแล้วนะ อยากโดนลงโทษอีกหรือไง”
“พอแล้วครับ ผมไม่ให้คุณหนูลงโทษ หรือรักษาทั้งนั้นครับ”ผมทั้งเริ่มตั้งสติได้เอ่ยบอกเธอด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ไม่ได้!! ฉันทำนายเจ็บฉันก็ต้องรักษาให้นาย แต่ถ้านายยังดื้อไม่ยอมให้ฉันรักษา นายคงรู้นะลูกหมาน้อยว่าเด็กดื้อต้องโดนอะไร”
“แต่…อือออ”เมื่อคนเขาเอาแต่เอ่ยห้ามนลินญาจึงจัดการปิดปากช่างพูดนั้นอีกครั้งด้วยปากของเธอเอง โดยที่มือเรียวบางยังคงสาละวนอยู่กับการถอดกางเกงของเขา
ริมฝีปากนุ่มที่ทาบทังลงมาเหมือนเชื้อเพลิงชั้นดีที่ทำลายความยับยั้งชั่งใจของผมให้หมดสิ้น ผมพยายามแล้วครับที่จะขัดขืนเธอ ถึงมันจะดูเหมือนผมไม่ได้ขัดขืนเธอเต็มที่แต่เชื่อเถอะครับว่าผมใช้ความพยายามนั้นเต็มที่แล้ว
จนเมื่อลิ้นเล็กๆของเธอเซาะซอนเข้ามาตวัดเกี่ยวกับลิ้นของผมอย่างซุกซน ความอดทนที่ผมพยายามจะมีนั้นได้ขาดผึงลงทันที ผมตอบรับสัมผัสกับริมฝีปากและลิ้นอันอ่อนนุ่มของเธอ ก่อนจะชักนำเธอให้ได้รู้จักกับจูบที่ร้อนแรงขึ้น จูบที่ผมเป็นฝ่ายนำพา ให้เธอได้รู้จักกับอารมณ์เร่าร้อนของผม
ตอนนี้ผมมาไกลเกินกว่าที่จะอดทนได้อีกแล้ว จึงยอมยกสะโพกขึ้นแล้วเป็นฝ่ายถอดกางเกงยีนพร้อมกับชั้นในออกจากสะโพกหนา ให้คนที่อยากรักษาได้รักษาอาการผมให้เต็มที่ โดยเฉพาะอาการกระสันอยากในตอนนี้ผมก็จะให้เธอเป็นคนรักษาด้วยเช่นกัน
“อือออ…หายใจไม่ทัน นายจะฆ่าฉันหรือไง”หญิงสาวที่โดนจูบแบบสูบวิณญาณมองคนใต้ร่างตาเขียวทันทีที่ปากเธอหลุดออกมาได้พร้อมกับสูดลมหายใจเข้าปอดยกใหญ่
“ผมเปล่านะครับ คุณหนูเป็นคนจูบปิดปากผมเองนะ จะมากล่าวหาผมแบบนี้ไม่ได้นะครับ”ผมเริ่มหาข้อแก้ต่างให้ตัวเองทันที ก็มันจริงหนิครับเธอเป็นคนจูบผมก่อนจริงๆ ผมก็แค่จูบตอบ เห็นไหมครับว่าผมเชื่องขนาดไหน
“แต่…”
“คุณหนูไม่อยากรักษาให้ผมแล้วเหรอครับ โอ๊ยยย ตอนนี้ผมเริ่มเจ็บขึ้นมาแล้วละครับ”ผมเริ่มสำออยขึ้นมาทันที่เมื่อเห็นว่าเธอหลงลืมที่จะรักษาผม
“เจ็บเหรอ นายเจ็บตรงไหน ก้นใช่ไหม หันหลังสิฉันจะดูให้”เมื่อเห็นใบหน้าที่ดูเหมือนจะเจ็บปวดของเขาจึงทำให้เธอกลับไปสนใจกับการรักษาเขาต่อ
“เอ่อ…ผมไม่ได้เจ็บตรงก้นครับคุณหนู”
ผมเริ่มหน้าแดงขึ้นมาทันที เมื่อตอนนี้ผมอยากจะบอกเธอเหลือเกินว่ากำลังเจ็บตรงไหน จะให้พูดไปก็เขินแต่ความอยากมันมีมากกว่า ผมจึงลุกขึ้นกึ่งนั่งกึ่งนอนพิงหัวเตียง แล้วใช้สายตาชักนำเธอให้มองตามไปยังส่วนที่ผมปวด
“ฉันฟาดก้น ทำไมนายถึงได้ปวดตรงนี้ละลูกหมาน้อย”คนเมาหันไปมองตามแล้วก็ได้แต่นึกสงสัย เธอตีก้นทำไมเขาถึงเจ็บด้านหน้าได้ละ ดูท่าแล้วเขาคงจะเจ็บไม่เบา เพราะตอนนี้ส่วนที่เขาบอกว่าเจ็บนั้นมันดูเหมือนจะแดงอยู่ หน่อยๆ จนเธออยากจะจับมันดูว่าอาการของเขาเป็นยังไง
“ก็มันสะเทือนมาถึงตรงนี้ คุณหนูจะรักษาให้ผมไหมครับ”ผมเริ่มทำน้ำเสียงออดอ้อนให้เธอสงสารเห็นใจ ไม่เข้าใจเลยว่าผมมาถึงจุดนี้ได้ยังไง จากที่พยายามขัดขืนห้ามปราม ตอนนี้ผมกลับกำลังหว่านล้อมให้เธอเห็นใจอยู่ สงสารผมเถอะครับตอนนี้ผมอยากให้เธอรักษาผมแล้วละครับ
“ในเมื่อฉันทำนายเจ็บฉันก็ต้องรักษาสิ”