ยัยเด็กดื้อของนายวิศวะ

น้องรหัส

"โอ๊ย! ตาย หนูจะเป็นลม!" นี่ใครมันพิเรนทร์จัดพี่รหัสเธอให้เป็นพี่เขาว่ะ นี่เธอจะบ้าตาย เห้อ! ไม่รู้พี่ๆคิดอะไรกันอยู่

"หึหึ!! ทำใจซะยัยเด็กดื้อ พี่กับเธอคงได้เจอกันอีกยาว" ยาวที่ชนิดว่าอีกหลายวันหลายเดือนและหลายปี

"ไม่จริงหน่า พี่ดิวโกหกหนูใช่ไหมคะ" เธอไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ ว่าทำไมโลกมันจะกลมได้ขนาดนี้ รุ่นพี่คนอื่นๆก็มีอีกตั้งเยอะแยะ แต่ทำไมต้องจัดพี่รหัสที่เป็นพี่ดิวมาให้เธอด้วย

"พี่จะโกหกเธอไปเพื่ออะไร มันไม่มีประโยชน์" เพราะนี่คือความจริงล้วนๆ ซึ่งผมก็เป็นคนกำหนดเอง หึหึ!!​

"เห้อ! งื้อออ หนูอยากจะร้องไห้" น้ำตาแทบจะทะลักออกมาจากลูกกะตาแล้วนะเอาจริง

"ทำไม เป็นพี่แล้วมันไม่ดีตรงไหน" เขาออกจะหล่อและดูดีขนาดนี้ เขาก็ไม่ได้ดูแย่อะไรขนาดนั้นสักหน่อย

"ตรงที่เป็นพี่นี่แหละ พี่ชอบทำตัวโหดทำตัวดุอ่ะ" ซึ่งเธอไม่ค่อยชอบเลย ชอบทำตัวโหดไปวันๆ จนบางทีมันดูโครตจะน่ากลัว

"เธอก็ทำตัวดีๆสิ แค่อย่าดื้อกับพี่ก็พอ แค่นี้ทำได้ป่ะล่ะ ถ้าทำได้พี่สัญญาว่าจะไม่โหดไม่ดุกับเธอ" แต่ถ้าเธอทำไม่ได้มันก็ไม่แน่ ถึงแม้เธอจะเป็นน้องรหัสพี่ แต่ก็ไม่มีข้อยกเว้น

"พี่พูดจริงหรอ อย่าโกหกหนูนะ ไม่งั้นหนูโป้งพี่จริงๆด้วย" พี่เขาจะยอมสัญญากับเธอจริงๆใช่ไหม จะไม่โหดกับเธอจริงๆอ่ะหรอ

"อืม ยัยเด็กดื้อ" ทำตัวงอแงเป็นเด็กไปได้ หึ! แต่ก็คงเป็นเด็กจริงๆนั่นแหละ​ ขนาดตัวโตขนาดนี้แต่ก็แค่ไหล่พี่ก็แค่นั้นเอง

"งั้นก็ได้ค่ะ หนูจะไม่ดื้อกับพี่ จะยอมทำตัวดีๆด้วยก็แล้วกัน" แต่อย่าให้เผลอล่ะ หึหึ!!​

"ดีมากครับน้องรหัสพี่ หึ!" แต่จะทำตัวดีได้สักกี่น้ำ

"ยังไงครับ สองคนนั้นอ่ะ ตกลงกันได้รึยัง ทางนี้เรียบร้อย​ดีแล้วนะครับ" ไบรท์ที่เห็นเพื่อนคุยกับสาวน้อยอยู่นาน จึงเอ่ยถามเพื่อนสนิทขึ้นยิ้มๆอย่างกวนประสาท​

"เออ ดีแล้ว แต่รอยยิ้มมึงนี่นะ น่าจะอยากโดนอะไรเตะลงมาข้างล่างสักหน่อยนะ มันดูน่าหมั่นไส้​ว่ะ" ซึ่งเขาเกียจรอยยิ้ม​เจ้าเล่ห์​แบบนี้ของมันชิปหาย

"โถ่! เพื่อนครับ ถ้าขาดรอยยิ้มกระผมไป มันจะขาดสีสันในชีวิตไปทันทีเลยนะครับ หึหึ!!" ไบรท์ที่เห็นเพื่อนว่ามาอย่างนั้น ก็เริ่มกวนประสาท​เพื่อนต่อไม่หยุด

"มึงขาดรอยยิ้มแบบนั้นไปมันคงไม่ทำให้มึงตายไวๆได้หรอกมั้ง" แต่ถ้าทำให้มันตายเร็วๆได้ เขาจะรีบทำให้มันหายไปทันทีเลย

"หุ้ยยย! แรง แต่ไม่เป็นไร​ครับ กระผมไม่ถือสากับเพื่อนอย่างคุณหรอกครับ ฮ่า ฮ่า ฮ่า" ก่อนที่ไบรท์จะสวนกลับเพื่อนไปอย่างไม่มีสะทกสะท้าน

"กวนตีนไอ้สัส!" ไอ้นี่แม่ง! กวนตีนไม่เลิก เดี๋ยวก็ได้โดนตีนกูจริงๆสักวันหรอก

"เอ่อ..​ แฮร่ แฮร่ พวกพี่คงไม่คิดที่จะทะเลาะกันจริงๆหรอกใช่ไหมคะ คนอื่นเริ่มจะมองกันหมดแล้วนะคะ" แอมที่อยู่ตรงกลางระหว่างศึกเพื่อนรัก เธอจึงเอ่ยถามขึ้นอย่างยิ้มแหย่ๆ

"ป่าวหรอกครับ พวกมันก็แค่คุยกันเล่นๆน่ะ แต่มันแค่กวนตีนกันไปกวนตีนกันมาก็แค่นั้น น้องๆก็อย่าไปถือสาพวกมันเลยนะครับ แต่ยังไงตอนนี้พวกพี่คงต้องขอตัวก่อนล่ะกัน ไปกันได้แล้วพวกมึง" ก่อนที่เรียวจะเป็นคนเดินนำเพื่อนๆเดินออกไป

"ค่ะ!!!" ก่อนที่สามสาวจะตอบกลับพร้อมกันอย่างพร้อมเพรียง โดยมีพี่ๆเริ่มทยอยเดินออกไป

"งั้นพี่ไปก่อนนะยัยเด็กดื้อ" ดิวที่กำลังจะเดินออกไปแล้ว แต่ก็ไม่ลืมเอ่ยบอกลากับน้องรหัสของตัวเอง

"ค่ะ" แอมจึงได้แต่ตอบรับจากพี่รหัสของตัวเองอย่างงงๆ เพราะไม่รู้วาพี่เขาจะหันกลับมาบอกเธออีกครั้งกันทำไม

"​อะไรยังไงจ๊ะ เดี๋ยวนี้มีคำเรียกแทนชื่อกันด้วย อิจฉาจัง" คำว่า ยัยเด็กดื้อ มันดูจะมุ้งมิ้งกันแปลกๆ

"ป่าวสักหน่อย​ พี่ดิวก็แค่เรียกไปเรื่อยอ่ะ ไม่มีอะไรหรอก ปล่อยให้พี่เขาเรียกไปเถอะ อยากจะเรียกอะไรก็เรียก ตามใจพี่เขาเลย ฉันไม่สนใจหรอก" อยากจะเรียกอะไรก็เรียกมาเลย ฉันไม่แคร์หรอกจ้ะ

"จ้าๆ แต่อย่าให้รู้นะว่าแกแอบมีอะไรในกอไผ่อ่ะ ไม่งั้นแกเจอดีแน่ยัยแอม" อย่าริที่จะมีความลับกับเพื่อนเป็นอันขาด เพราะพวกฉันดูออกจ่ะ

"โอ๊ย!! คนอย่างฉันจะมีอะไรได้ล่ะ พวกแกก็คิดกันไปเรื่อย คนอย่างฉันมันไม่มีอะไรปิดบังพวกแกหรอก พวกแกสบายใจได้เลย" เพราะตอนนี้พวกแกก็รู้เรื่องของฉันจนทะลุปรุโปร่งกันไปหมดแล้ว

"ดีจ้ะ แต่อย่าให้รู้ล่ะกัน" แล้วพวกฉันจะคอยดูก็แล้วกันยัยแอม

"เห้อ!! พวกแกหนิ พอๆ คนอื่นพากันนั่งเข้าที่ตัวเองกันหมดแล้ว จะเหลือแต่พวกเราแล้วเนี่ย" ไม่รู้พวกมันจะมาไร้สาระอะไรกันนักหนา เห้อ! ทั้งที่มันก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษกันแท้ๆ

"จ้าๆ พวกฉันพอก็ได้ งั้นเราไปนั่งที่กันเถอะ เดี๋ยวจะได้ทำกิจกรรม​ต่อ" เพราะตอนนี้คนอื่นก็เริ่มนั่งเข้าที่ตัวเองกันหมดแล้วจริงๆ

"​เครๆ" ก่อนที่พวกเราจะเริ่มทำกิจกรรมรับน้องต่อ

"เอาล่ะครับ กิจกรรมจับสายรหัสก็จบลงไปกันแล้วนะครับ ตอนนี้ทุกคนคงรู้แล้วว่าพี่รหัสตัวเองเป็นใคร น้องรหัสตัวเองเป็นใครนะครับ ต่อไปเรามาหาคนประกวดดาวเดือนประจำคณะของเราต่อกันดีกว่าครับ โดยปีนี้ผมจะให้น้องๆช่วยกันนำเสนอรายชื่อของเพื่อนๆที่คิดว่าน่าสนใจและสามารถมาเป็นหน้าเป็นตา​ของคณะเราได้ โดยผมจะให้พี่ๆส่งกระดาษแผ่นเล็กๆให้น้องๆกันคนละหนึ่งแผ่นนะครับ น้องๆอยากให้ใครเป็นตัวแทนของคณะเราก็เขียนรายชื่อเข้ามากันได้เลยครับ แล้วเราจะมาโหวตกันอีกทีนะครับว่าจะเป็นใครที่จะได้เป็นตัวแทนของคณะเราไปประกวดดาวเดือนนะครับ" ก่อนที่รุ่นพี่จะส่งกระดาษแผ่นเล็กๆให้รุ่นน้องส่งต่อกันมาจนครบทุกคน

"ทุกคนได้กระดาษกันครบแล้วนะครับ ทุกคนเขียนรายชื่อเพื่อนๆที่ตัวเองคิดว่าน่าสนใจและเหมาะสมกันได้เลยนะครับ พอเขียนกันเสร็จแล้วก็ส่งต่อกันกลับมาให้เพื่อนที่นั่งหัวแถวกันได้เลยนะครับ เดี๋ยวพี่จะไปสรุปกันต่ออีกที ซึ่งพวกพี่คงจะใช้เวลาไม่นานเพื่อที่จะสรุปกันให้เสร็จในวันนี้เลย น้องๆจะได้ไม่ต้องมารอลุ้นกันนานด้วยครับว่าจะเป็นใครกันบ้าง" เพราะวันอื่นจะได้ทำกิจกรรมอย่างอื่นกันต่ออีกจะได้ไม่เสียเวลาน้องๆ