ยัยเด็กดื้อของนายวิศวะ

จีบ

"เห้อ! แต่ฉันก็ยังไม่ได้อยากจะไปแข่งกับใครอยู่ดีอ่ะ" เธออยากอยู่สงบๆของเธอแบบนี้ซะมากกว่าอ่ะ

"เอาน่า สู้ๆนะแก แต่ตอนนี้เรากลับหอกันก่อนเถอะ จะได้กลับไปพักผ่อน" เพราะตอนนี้ใจเธอลอยกลับไปที่หอพักนานแล้วล่ะ

"เออๆ ฉันก็อยากจะกลับแล้วเหมือนกัน วันนี้เหนื่อยจะแย่" วันนี้ขอกลับไปสงบจิตสงบใจหน่อยล่ะกัน แล้วพรุ่งนี้ค่อยกลับมาสู้ใหม่ เห้อ!

"พลอยครับ แม็กซ์ขอเบอร์หน่อยได้ไหม เราจะได้เอาไว้ติดต่อกันเวลาไปซ้อม" แม็กซ์กับเพื่อนที่มองพลอยอยู่นาน จึงได้ตัดสินใจเดินกลับเข้ามาเพื่อขอเบอร์พลอย เพื่อจะได้เริ่มความสัมพันธ์ใหม่ที่อาจจะไม่ใช่เพื่อน แต่ใช้สถานะเพื่อนเป็นข้ออ้างในการเข้าหา

"อ้อ ได้สิ งั้นเอาโทรศัพท์นายมาเลย เดี๋ยวเราเมมเบอร์ให้นะ" พลอยที่ไม่ได้คิดอะไร เพราะเห็นว่าเป็นเพื่อนใหม่ เธอจึงไม่อยากจะปฏิเสธ โดยไม่รู้เลยว่าเพื่อนคนนี้ได้คิดไม่ซื่อกับตัวเองไปแล้ว

"นี่ครับ งั้นพลอยแอดเรามาในเฟสด้วยได้ไหม บางทีเราอาจจะโทรไปหาทาง Messenger ก็ได้" ไหนๆก็ได้เบอร์มาแล้วก็ต้องมีเฟสบุ้คติดตามมาด้วยสิ มันถึงจะครบเซ็ต

"อ้อ ได้สิ เดี๋ยวเราแอดให้นะ" ให้เฟสบุ๊ค​ไปก็ไม่น่าจะเสียหายอะไรนะ ไหนๆก็เพื่อนกันอยู่​แล้ว​ ไม่ได้คุยกันในเชิงชู้สาว​สักหน่อย

"แล้วนี่พลอยมีแฟนรึยังครับ ถ้าเราโทรไปหา พลอยจะมีปัญหา​กับแฟนไหม" จะจีบทั้งทีก็ต้องหาข้อมูลให้ครบ จะได้ไม่มาหน้าแตกทีหลัง

"อ้อ เราไม่มีแฟนหรอก นายโทรมาหาเราได้ทุกเมื่อเลย" ฟงแฟนอะไร ถ้าเธอมีก็ดีสิ

"อ้อครับ เราก็จะได้สบายใจหน่อย งั้นเราขอตัวก่อนนะครับ พลอยก็กลับบ้าน​ดีๆล่ะ" แล้วค่อยเจอกันใหม่พรุ่งนี้​นะพลอยคนสวยของแม็กซ์

"จ้ะๆ กลับบ้าน​ดีๆจ้ะ" ก่อนที่พลอยจะโบกมือ​บ๊ายบายกับเพื่อนใหม่

"ยัยแอม แกคิดเหมือน​ฉันป่ะวะ" หวานที่เห็นท่าทีของแม็กซ์ที่ดูสนใจยัยพลอยมากจนเกินไป เธอจึงคิดว่าแม็กซ์คงต้องแอบชอบยัยพลอยแน่ๆเลยอ่ะ

"อืมคิด คิดว่าแม็ก​ซ์ต้องเข้ามาจีบยัยพลอยแน่ๆเลยว่ะทรงนี้ ซึ่งฉันว่าเราสองคนคงดูคนไม่พลาดนะ" ท่าทางแบบนี้ สายตาแบบนี้ คือใช่เลย แล้วยิ่งดูเพื่อนๆของแม็กซ์ที่ดูจะส่งสายตามามองยัยพลอยแทบจะตลอดการสนทนา​ขนาดนี้ ฉันว่าคงใช่เลย

"ฉันว่าใช่เลยแหละ" ทรงนี้ไม่มีพลาดหรอก

"ไปพวกแก กลับหอกัน" พลอยที่คุยกับแม็กซ์เสร็จ จึงเดินกลับมาหาเพื่อนเพื่อกลับหอพักกัน

"แหม!! พอแจกเบอร์​ผู้ชายไปแล้วก็รีบชวนกลับหอเชียวน้า" หวานเอ่ยแซวพลอยยิ้มๆอย่างจับผิด

"แจกเบอร์​บ้าบออะไรของแก ก็เพื่อนๆกัน อีกอย่างฉันก็ต้องไปฝึกซ้อมกับแม็กซ์ด้วยไง มีเบอร์โทร​กันไว้ก็จะได้ติดต่อกันง่ายๆยังไงล่ะ" มีเบอร์​ติดต่อ​กันไว้ก็ไม่เห็น​จะเป็นอะไรเลย เธอบริสุทธิ์​ใจขนาดนี้

"เหรอ!! นี่แกดูไม่ออกเลยหรอว่าแม็กซ์ชอบแกอ่ะ ขนาดฉันดูจากดาวอังคาร​ยังดูรู้เลย" มันแม่งมองไม่ออกจริงดิ นี่มันเอาตาไหนมองวะ

"ไม่หรอกมั้ง แกสองคนก็คิดกันไปเรื่อย แม็กซ์คงไม่ได้ชอบฉันจริงๆหรอก ถ้าชอบจริงๆก็คงเข้ามาจีบฉันตรงๆแล้วแหละ จะมาอ้อมค้อม​ให้เสียเวลาทำไม อีกอย่างแม็กซ์คงจะมีแฟนแล้วแหละ หน้าตาก็ออกจะดีซะขนาดนั้น ไป! เรากลับหอกันเถอะ วันนี้ฉันเหนื่อย​จะแย่แล้ว" เธอว่ามันไม่น่าจะใช่อย่างที่ยัยสองคนนั้นคิดกันหรอก พวกมันชอบคิดเพ้อเจ้อ​กันไปเรื่อย

"จ้าๆ งั้นพวกฉันสองคนจะรอดูก็แล้วกัน" ฉันไม่เชื่อหรอกว่าตัวเองจะดูผิด ไม่มีทาง

Talk ดิว

"เห้ย! ไอ้เด็กนั่นจะสอยน้องรหัสมึงแล้วว่ะไอ้ไบรท์ น้องพลอยพึ่งจะได้เป็นดาวคณะแปปเดียวเอง แต่ก็มีหนุ่มหล่อดีกรีดาวคณะเข้ามาจีบซะแล้ว"​ เรียวกับเพื่อนๆที่นั่งมองเหตุการณ์​ตรงหน้าอยู่ไม่ไกล จึงเอ่ยแหย่เพื่อนยิ้มๆ เพราะเขารู้ว่าไอ้ไบรท์มันแอบปลื้มน้องพลอยอยู่ ซึ่งมันเล็งน้องพลอยเอาไว้ตั้งแต่​แรกแล้ว

"แล้วไงวะ แต่ก็ใช่ว่ามันจะสอยน้องรหัสกูไปได้ง่ายๆซะเมื่อไหร่ กูไม่ยอมหรอก" เขาไม่ยอมให้น้องรหัสที่เขาเล็งไว้หลุดมือไปง่ายๆหรอก ไม่มีทาง

"แล้วไงมึงอ่ะ ตกหลุมรัก​น้องรหัสตัวเองเข้าแล้วรึไง" อย่ามาทำเป็นปากดีเลยไอ้ไบรท์ แค่มึงอ้าปาก พวกกูก็มองไปเห็นลิ้นไก่มึงล่ะ​

"อย่าว่าแต่กูคนเดียว พวกมึงสองคนก็ด้วยไม่ใช่รึไง ไม่งั้นพวกมึงจะยอมมาเป็นพี่รหัสให้น้องๆแบบนี้หรอ ทั้งที่จะให้ไอ้พวกปีสองรับน้องๆเป็นน้องรหัสอีกสักคนก็ยังได้ แต่เสือกพากันมารับน้องเอาเองกันซะงั้น แล้วมึงคิดว่าการที่เรามาเป็นพี่ว๊ากให้น้องๆมันคงว่างมากสินะ ถึงได้มาหางานให้ตัวเองเพิ่มกันได้เนี่ย" แค่งานรับน้องที่พวกเขาต้องรับผิดชอบก็วุ่นวายจะตายห่าล่ะ แต่ยังใจดีเสือกรับน้องปี1มาเป็นน้องรหัสกันเองอีก ให้ตายเถอะ!

"มึงอย่าพูดมาก รู้อะไรก็เงียบๆเข้าไว้ มึงไม่ได้พูดก็ไม่มีใครว่ามึงเป็นใบ้หรอก" ไอ้ปากสว่าน ไอ้ปากไม่มีหูรูด​

"แหม!​ ทำเป็นตีเงียบนะพวกมึง ระวังเถอะ เงียบมากๆระวังหมาคาบไปแดก เมื่อกี้กูยังเห็นเพื่อนไอ้หมอนั่นแอบมองน้องหวานกับน้องแอมอยู่เลย ไม่รู้พวกมันจะคิดอะไรกับสาวๆสองคนนั้นรึป่าวนะ" ไบรท์​ที่ได้ทีจึงขอกวนเพื่อนเล่นอีกสักหน่อย

"มันก็ได้แค่มอง ไม่ได้ไปยืนแจกเบอร์เหมือนน้องรหัสมึงสักหน่อย" แล้วพวกเขาจะต้องกลัวอะไร เพราะยังไงพวกเขาก็ไม่ยอมปล่อยให้น้องต้องหลุดมือพวกเขาไปได้หรอก และผมก็จะเริ่มเข้าหาน้องตามสไตล์​ของผมนี่แหละ

"เออ! ใช่ซี้ น้องหวานกับน้องแอมยังไม่มีใครกล้าเดินเข้ามาจีบต่อหน้าหนิ แต่ถ้ามีสักวันกูจะหัวเราะให้ฟันล่วงเลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า" แค่คิดก็สนุกแล้ว หึหึ!!​ไม่รู้​พวกมึงสองคนจะหัวร้อนกันได้ขนาดไหน ว่าแต่กูคนเดียวดีนัก หึหึ!!​

"หุบปากไอ้สัส!!" ไอ้นี่แม่งชอบปากเสีย

"ไอ้ปากไม่มีสิริมงคล​" น่าหาอะไรมายัดปากมึงจริงๆเลย

"หึหึ!!" พูดแค่นี้พวกมึงทำเป็นรับไม่ได้นะ สงสัยต้องรอเจอของจริงเข้าสักวัน ฮ่า ฮ่า ฮ่า

"งั้นตอนนี้กลับคอนโด​กันเถอะว่ะ กูชักจะเมื่อยล่ะ" ไหนๆงานตรงนี้ก็เสร็จ​หมดล่ะ น้องๆก็พากันกลับไปหมดแล้วด้วย

"เออ งั้นแยกย้ายเว้ย ถ้าหิวข้าวค่อยนัดกันลงมาอีกที" แต่เวลานี้ต้องกลับห้องไปพักผ่อน​ก่อน

"เออ ตามนั้น" ก่อนที่สามหนุ่มจะพากันเดินกลับคอนโดของตัวเอง เพราะมันอยู่ติดมหาลัยเลย พวกเขาเลยไม่ได้เอารถมา