ยัยเด็กดื้อของนายวิศวะ

เลี้ยงสาย

3 สัปดาห์ผ่านไป

Talk ดิว

วันนี้ถือว่าเป็นการรับน้องวันสุดท้าย ซึ่งทุกอย่างมันก็ผ่านไปด้วยดี โดยตอนนี้พวกผมก็เป็นอิสระแล้ว และผมก็ได้ทำพิธีมอบเกียร์ให้กับน้องๆปีหนึ่งทุกคนแล้วด้วย โดยเย็นนี้ผมจะมีนัดเลี้ยงสายรหัสเพื่อแนะนำน้องแอมให้กับทุกคนในสายได้รู้จัก ซึ่งในสายของเราก็มีกันไม่กี่คน โดยมีพี่ปาร์คที่อยู่ปี 4 ซึ่งแกเป็นพี่รหัสของผมเอง และก็มีไอ้นัทอีกคนหนึ่งที่เป็นน้องรหัสของผมที่อยู่ปี 2 ซึ่งในปีนี้สายเราจะมีน้องรหัสกันสองคนซึ่งมาจากผมที่รับน้องแอมมาเป็นน้องรหัสอีกคน และอีกหนึ่งคนก็มาจากไอ้นัทที่รับน้องรหัสปีหนึ่งเข้ามา

"เห้ย! เย็นนี้พวกมึงไปเลี้ยงสายกันที่ไหนว่ะ ไปที่เดียวกันเลยไหม กูว่าจะไปเลี้ยงที่ผับ M&D" ซึ่งเป็นผับที่เปิดใหม่ ที่ตั้งไม่ไกลจากมหาลัย

"ที่เดียวกับมึงนั่นแหละ" เพราะเขาก็นัดทุกคนไว้ที่นั่นเหมือนกัน

"งั้นกูไปด้วยเว้ย เดี๋ยวกูนัดทุกคนไปที่ร้านนั้นเลย" เขาที่ไม่อยากแยกไปคนเดียว จึงว่าขอไปกับเพื่อนดีกว่า ไหนๆก็นัดเลี้ยงสายกันวันเดียวกันแล้ว

"ทำไมมึงไม่ไปที่อื่นบ้างว่ะไอ้ไบรท์ ตามแต่พวกกูเนี่ย" ไอ้นี่แม่งก็ตามติดพวกเขาเป็นปลิงเลย

"ก็กูเหงา ขออยู่ใกล้ๆกับพวกมึงได้ป่ะ" จะให้เขาไปเลี้ยงสายคนเดียว เขาก็เหงาแย่ดิกว่าน้องๆจะมา ไหนจะเฮียคิมหันต์อีก

"หึ! เอาเวลาที่มึงเหงาไปหาเวลาจีบน้องรหัสตัวเองก่อนไหม ป่านนี้มึงยังไม่คืบหน้าอะไรเลยไอ้อ่อน" ไหนว่าชอบน้องนักชอบน้องหนา ไอ้เวร!

"แหม!! ปากดีกับกูจังนะไอ้สัส ทำอย่างกับพวกมึงไปไกลกว่ากูงั้นแหละ ก็อยู่ด้วยกันที่เดิมนั่นแหละ ถุย!!" ทำเป็นพูดดี ทั้งที่ตัวเองก็ยังไม่ได้เรื่องไปกว่าเขาหรอก

"พวกกูคืบหน้าไปกว่ามึงก็แล้วกัน หึ!" ตลอดเวลาที่ผ่านมาเป็นเดือน พวกเขาก็พยายามเข้าหาน้องๆจนเราสนิทสนมกันมาก จนบางครั้งเราก็มีนัดไปกินข้าวกันบ้าง โดยที่เราไปในฐานะพี่รหัสนะ ซึ่งพวกเธอก็ให้ความเคารพพวกเขาเป็นอย่างดี

"ไหนคืบหน้าอะไร มึงก็ยังไม่ได้เป็นแฟนน้องเหมือนกูนั่นแหละวะ อย่างมาทำเป็นปากดีใส่กูหน่อยเลย" ไอ้นี่ทำเป็นโม้ ทั้งที่ตัวเองก็ยังไม่ได้เป็นแฟนน้องเหมือนเขานี่แหละ

"อีกไม่นานหรอกเว้ย ได้เป็นแน่" ซึ่งเขาว่าเขาคงต้องสปีดแซงพวกมันสักหน่อยแล้ว แต่ไม่รู้ว่าน้องหวานจะว่ายังไงนะ

"แล้วกูจะคอยดูมึงนะไอ้สัส" กูจะคอยดูมึงโดยเฉพาะเลยไอ้เรียว แม่ง!ทำเป็นปากดีใส่กู

"ห่วงตัวมึงเองเถอะ" มึงได้เจอของจริงแน่

"เออ!!" ก่อนที่ทั้งคู่จะนั่งจ้องมองตากันเขม็ง โดยที่ไม่ได้สนใจสายตาของเพื่อนอย่างดิวเลย ที่ตอนนี้ได้แต่นั่งมองด้วยสายตาที่โครตรำคาญสุดๆ ไม่รู้ได้มองบนไปกี่หนแล้ว ก่อนที่ความอดทนของดิวจะหมดลง แล้วเอ่ยออกมาด้วยความรำคาญ

"พวกมึงจะทะเลาะกันอีกนานไหม กูรำคาญพวกมึงว่ะ" ไม่รู้มันจะกัดกันไปถึงไหน แม่ง!

"ไอ้ดิวมึงก็ดูไอ้เรียวสิ แม่ง! โม้ใส่กูอยู่ได้" ถ้ามันไม่เริ่มก่อน เขาก็ไม่ต้องมาเสียเวลานั่งทะเลาะกับมันหรอก

"แล้วพวกมึงจะจบกันได้ยัง จะได้ไปเรียน นี่แม่งก็จะถึงเวลาแล้ว" ถ้าปล่อยมันสองตัวกัดกันอยู่ตรงนี้ วันนี้ก็คงไม่ได้ไปเรียนหรอก

"เออ/เออ" แม่ง! จบก็ได้ว่ะ ก่อนที่เราสามคนจะขึ้นไปเรียนกัน

เย็นวันนั้น

@ผับ M&D

Talk แอม

ฉันกับเพื่อนๆที่วันนี้ต้องมาเลี้ยงสายกันที่นี่ จึงพากันเดินเข้าผับไป ซึ่งผับแห่งนี้ตั้งอยู่ไม่ไกลจากมหาลัยมาก เราสามคนจึงเดินทางมาที่นี่ด้วยรถแท็กซี่

"ที่นี่คนเยอะจังเลยเนาะพวกแก พวกเราแม่งแต่งตัวอย่างกับบ้านนอกเข้ากรุงเลยว่ะ" พวกเธอที่พึ่งมาถึงกัน จึงมองสำรวจการแต่งกายของตัวเองที่มันช่างแตกต่างกับสาวๆหนุ่มๆที่แต่งตัวมาที่นี่กันเหลือเกิน

"เออน่า วันนี้เราแค่มาเลี้ยงสายตามที่พี่ๆเราได้นัดไว้ ไม่ได้ตั้งใจแต่งตัวมาเที่ยวกันจริงๆสักหน่อย แต่ยังไงเสื้อผ้าของพวกเราก็ไม่ได้บ้านนอกขนาดนั้นป่ะ" ยังไงเสื้อผ้าของพวกเธอก็ยังพอไปวัดไปวาได้อยู่

"เออๆ ช่างมันก่อนเถอะพวกแก ตอนนี้เรามองหาพี่รหัสของพวกเรากันก่อนเถอะ ไม่รู้ไปนั่งกันอยู่ตรงไหน คนก็เยอะ" นัดกันมาทั้งทีก็ไม่ยอมบอกโต๊ะ ปล่อยให้น้องๆอย่างพวกเราต้องมามองหาโต๊ะกันเอง

"นั่นไงๆ นั่งกันอยู่ตรงนั้นกันไงพวกแก" หวานที่มองไปรอบๆผับ จนไปสะดุดสายตากับพี่ๆรหัสที่พากันนั่งอยู่ในมุมหนึ่ง เธอจึงได้หันมาชี้ให้กับเพื่อนๆดู

"งั้นก็ไปสิ ทำความรู้จักกับรุ่นพี่แล้วค่อยรีบกลับ" เพราะเธอไม่ค่อยอยากอยู่ในสถานที่แบบนี้นานสักเท่าไหร่ มันอันตราย แถมพวกเธอยังคออ่อนกันอีกด้วย โดยเฉพาะเธอที่อ่อนชนิดว่าโครตอ่อน เธอจึงไม่ค่อยชอบดื่มแอลกอฮอล์สักเท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นพวกน้ำอัดลมล่ะก็โครตชอบ อย่างเช่นน้ำเป๊ปซี่ คิก คิก

"เออๆ ไม่รู้เราจะเมากันก่อนกลับรึป่าวเนาะ" มาผับกันทั้งทีไม่รู้จะหลีกเลี่ยงแอลกอฮอล์จากพวกรุ่นพี่กันได้รึป่าว

"พวกเราก็กินกันแค่จิบๆสิ เดี๋ยวจะพากันนั่งรถกลับกันไม่ไหวนะ แต่ยังไงฉันขอบอกไว้ก่อนเลยนะว่าฉันจะไม่แบกพวกแกกลับอย่างแน่นอน เพราะถ้าใครเมาฉันจะทิ้งมันไว้ที่นี่แหละ" เพราะฉะนั้นพวกแกห้ามเมากันเป็นอันขาด

"โหย!! ยัยเพื่อนใจร้าย แกคิดจะทิ้งฉันไว้ได้ลงคอเลยหรอยัยพลอย แกมันใจร้ายว่ะ" เธอแม่งยิ่งคออ่อนอยู่ จะโดนเพื่อนทิ้งก็งานนี้แหละ เห้อ!

"งั้นแกก็อย่าเมาสิจ๊ะยัยเพื่อนรัก" เพราะเมาเมื่อไหร่ ฉันก็จะทิ้งแกเมื่อนั้นแหละ

"เออๆ ฉันจะพยายามล่ะกัน" ก่อนที่พวกเราสามคนจะเดินเข้าไปหาพวกรุ่นพี่ที่นั่งรวมกันอยู่

"สวัสดีค่ะพี่ๆ/สวัสดีค่ะ/สวัสดีค่ะพี่ๆ" เราสามคนจึงเอ่ยทักทายรุ่นพี่กันทันทีที่เดินมาถึง ซึ่งตอนนี้ก็มีพี่รหัสของพวกเรา และก็รุ่นพี่ปี 2 ที่เราได้รู้จักกันดีอยู่แล้ว เพราะวันเวลาที่เราผ่านไปเป็นเดือนในรั้วมหาลัย ก็ทำให้พวกเธอรู้จักคนกันได้ไม่น้อยเลย ยิ่งในช่วงที่ยัยพลอยประกวดดาวมหาลัยนะ ยิ่งทำให้พวกเราที่เป็นเพื่อนมันได้รู้จักรุ่นพี่คนอื่นๆกันแทบทั้งคณะเลย แต่ก็มีจำหน้าได้บ้างไม่ได้บ้าง

"นั่งกันก่อนสิน้องๆ ตอนนี้พี่ปีสี่เรายังไม่มากันเลย น้องๆนั่งจิบเหล้ารอกันไปก่อนล่ะกัน เดี๋ยวพี่ผสมเหล้าให้" กวางที่เป็นรุ่นพี่ปี 2 น้องรหัสของไบรท์ เอ่ยบอกน้องๆขึ้น พร้อมหยิบแก้วมาผสมเหล้าให้น้องๆอย่างเป็นกันเอง

"ขอบคุณค่ะพี่กวาง/ขอบคุณค่ะ/ขอบคุณค่ะ" สาวๆที่รู้จักกับพี่กวางกันดีอยู่แล้ว จึงเอ่ยขอบคุณพี่เขากันอย่างยิ้มๆ