แกร๊ก แอดด
ฉันเปิดประตูเดินเข้ามาข้างในห้องหรูของตัวเอง เมื่อทานข้าวกับคุณย่าเสร็จท่านก็พาฉันช็อปปิ้งดูนู่นดูนี่ไปเรื่อยๆ จนคุณย่ามาส่งฉันที่คอนโด ฉันก็เดินมานั่งยังโซฟาหรูด้วยความเหนื่อยล้า ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเปิดเครื่อง
ครืดด ครืดด
อยู่ๆ เสียงโทรศัพท์เครื่องหรูของฉันก็ดังขึ้น
น้ำ
ติ้ด ฉันกดรับสายเพื่อนทันที
ตื้ดด ตื้ด ตื้ดด เสียงเพลงEDM ดังขึ้นมาทันทีที่ฉันกดรับสาย
“ฮัลโหล” ฉันเอ่ยออกไป เมื่อเห็นว่าปลายสายไม่พูดอะไรออกมา
(อิรัน อยู่หนายย) น้ำเอ่ยถามฉันขึ้น
“มึงเมาเหรอ” ฉันเอ่ยถามออกไปทันที เพราะฟังจากเสียงยัยน้ำน่าจะเมามากอยู่
(ม่ายมาวว) น้ำก็ตอบกลับมาเสียงยาน
(มากินเป็นเพื่อนหน่อยย)
“มึงอยู่ไหน อยู่กับใคร” ฉันก็ถามออกไปเริ่มเป็นห่วงเพื่อน
(ฉานอยู่ พรึ่บ) น้ำเอ่ยออกมายังไม่ทันจบประโยคแล้วเสียงน้ำก็เงียบไป
“น้ำ อิน้ำ” ฉันเอ่ยเรียกชื่อเพื่อนตัวเองอีกครั้ง
“มึงอย่าเงีย
