don’t care who breaks first

831 Words

(POV: Xena) Kung may contest ng pinakamasamang timing sa buong planeta— panalo ako. “Kyle, as in ngayon talaga uulan ng ganito?” I groaned, habang hawak ang phone ko na halos walang signal. Outside the glass windows of the library, sheets of rain hammered down like may galit ang langit mismo. He didn’t look up from the book he was reading, of course. Cool, calm, composed. Like hindi kami nakulong sa building na brownout na at mukhang baha na ang labas. “It’s just a storm,” he said in that low, even tone that somehow made my heartbeat trip. “Stay put.” “Stay put?” I echoed, half laughing, half panicking. “Wala nang ilaw, wala nang signal, tapos ikaw pa kasama ko? Gusto mo atakihin ako ng kilig o kabog?” His eyes flicked up from the page. Just one look, pero parang may dumulas sa s

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD