“แก”
“ว่า”
“ไปเดินเล่นกัน”
“ฮะ?”
“ไปเดินเล่นกันไง ไปเถอะ ไม่ได้ไปเดินเล่นด้วยกันนานแล้ว” แยมโรลพูดจบก็ไม่ปล่อยให้ฉันมีช่องว่างปฏิเสธเพราะเพื่อนจับมือฉันลากไปทางที่จอดรถทันที
โอเคค่ะไปก็ไป ไม่ได้ไปเดินเล่นด้วยกันนานแล้วจริง ๆ นั่นล่ะ
-สิบนาทีต่อมา-
“วัด?”
“อาฮะ” แยมโรลละสายตาจากพวงมาลัยรถมามองฉันแล้วพยักหน้าให้
“ไหนเดินเล่น?”
“ก็นี่ไง มาเดินเล่นที่วัด”
“ฮ่า ๆๆ ที่วัดนี่เหมาะมาเดินเล่นหรือมาเดินจงกรมกันแน่คะคุณแยมโรล”
“ชิส์~ ไม่ต้องพูดเลย ไปกันดีกว่า ไปเดินเล่นแล้วก็ทำบุญกัน” แยมโรลพูดจบก็กระวีกระวาดลงจากรถ ฉันก็งง ๆ กับเพื่อนนะที่อยู่ดี ๆ ก็มาวัด สงสัยอยากทำบุญมั้งคะแต่เอาจริง ๆ นะชวนให้มาวัดเป็นเพื่อนตั้งแต่แรกก็ได้ไม่ต้องหลอกว่าจะไปเดินเล่นเลยเพราะถึงฉันจะทำงานกลางคืนมาเป็นปี ๆ แต่ฉันก็ถือคติวัดก็เข้าเหล้าก็กินเหมือนคนอื่นนั่นแหละ อิอิ
“นึกยังไงแกถึงอยากมาวัด” เราเดินเข้าไปใน
